"ΔΗΜΗΤΡΙΑ και ΝΕΣΤΟΡΕΙΑ": στην ακριτική επαρχία Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου.

Η μνήμη των Θεσσαλονικέων μαρτύρων Δημητρίου και Νέστορος συνεγείρει τα πλήθη των πιστών της Βορείου Ελλάδος και της Χερσονήσου των Βαλκανίων γενικότερα. Στην ακριτική επαρχία Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου ιδιαιτέρως τιμώνται οι άγιοι στις πανηγυρίζουσες ενορίες Ορεστιάδος, Λάβαρων, Δικαίων, Λαγού, Πολιάς, Κυριακής, Κομάρων, Σιταριάς, Σοφικού, Καναδά, Καβύλης, Σαύρας και Αμορίου αλλά και σε Παρεκκλήσια, όπως στα Βρυσικά, στο Μαυροκκλήσι και στην Κυανή. Σε δύο περιπτώσεις, μάλιστα, οι λατρευτικές Συνάξεις εμπλουτίζονται και με πολιτιστικές εκδηλώσεις, υπό τον τίτλο «ΔΗΜΗΤΡΙΑ Λάβαρων» και «ΝΕΣΤΟΡΕΙΑ Αμορίου».

Ο Σεβασμιώτατος, το εσπέρας της 25ης  Οκτωβρίου ε.έ., επί τη μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου, χοροστάτησε στον Εσπερινό και ευλόγησε τους άρτους στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Δημητρίου Οινόης – Ορεστιάδος, παρουσία του Αντιπεριφερειάρχου Έβρου Δημητρίου Πέτροβιτς. Οι πιστοί είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν απότμημα των ιερών λειψάνων του Αγίου Δημητρίου.

Την επόμενη, επί τη μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Νέστορος, ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Εσπερινό στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Δημητρίου Αμορίου, όπου τιμάται και ο άγιος Νέστωρ, παρουσία του Διοικητού της 50ής Ταξιαρχίας Ταξιάρχου Χρήστου Καραγκούνη. Ο Σεβασμιώτατος με αφορμή την μνήμη του Αγίου Νέστορος, του Θεσσαλο­νι­κέως και μαθητού του Αγίου Δημητρίου του μυ­ροβλύτου, πολιούχου της Θεσσαλονίκης, σημείωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Ο Άγιος μάρτυς Νέστωρ νεαρός ων, είχε πολλές αρετές και πολλά χαρίσματα για τα οποία θα πρέπει να αγωνίζεται κάθε χριστιανός να αποκτήσει.  Η πρώτη αρετή, για την οποία διεκρίνετο ο Άγιος Νέστωρ, ήταν η πίστη του. Πίστη που συνδυαζόταν με την αγάπη και την αφοσίωση στον Θεό. Πίστη ακλόνητη, ώστε τόλμησε να την ομολογήσει χωρίς να του ζη­τηθεί, όταν αποφάσισε να αγω­νι­σθεί εναντίον του ειδωλολά­τρου Λυαίου, που προκαλούσε σε μονο­μαχία τους χριστιανούς. Πίστη τόσο δυνατή, ώστε ήταν βέβαιος ότι με την ευχή του δασκά­λου του, Αγίου Δημητρίου, και τη βοήθεια του Θεού θα ανεδεικνύετο νικητής από αυτόν τον αγώνα. Πίστη τόση, που δεν υπο­λόγιζε τη ζωή του, αν και γνώριζε ότι νικώντας τον Λυαίο, θα οδηγη­θεί στο μαρτύριο. 

»Η δεύτερη αρετή του ήταν η υπα­κοή του στον δάσκαλό του, τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Δημήτριο. Δίπλα του είχε μαθητεύσει και από τον Άγιο Δημήτριο είχε πιθανότατα γνωρίσει τον Χριστό. Και τώρα στην κρίσιμη ώρα της μεγάλης αποφάσεως να μονομαχήσει με τον Λυαίο στον δάσκαλό του προσ­τρέχει και ζητεί την ευχή του. Ενισχυμένος από αυτήν επικα­λείται δημόσια τον «Θεό του Δημητρίου», ενώπιον του πλήθους το οποίο είχε συγκεντρωθεί για να παρακολου­θήσει τον αγώνα. Θα μπορούσε να είχε επικαλεσθεί απλώς τη βοήθεια του Θεού, αλλά ο Άγιος Νέστωρ την ζητεί διά του δασκάλου του, του Αγίου Δημη­τρίου, δείχνοντας την υπακοή του σε αυτόν.

»Η τρίτη αρετή του ήταν η καθαρότητα και η αγνότητα της ψυχής του και η αγάπη του προς τους ανθρώπους. Ως αγνό και παρ­θένο εγκωμιάζουν οι ιεροί υμνο­γράφοι τον Άγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, και ανάλογη θα ήταν ασφαλώς και η ζωή και η ψυχή των μαθητών του, στις οποίες καλλιεργούσε  τον λόγο του Ευαγγελίου, που καρποφορούσε καρπόν εκατονταπλασίονα πίστε­ως και αγάπης στον Χριστό. Είχε ακόμα ο νεαρός Νέστορας αγάπη και για τους αδελφούς του, τους οποίους έβλεπε φοβισμένους και θέλησε με το μαρτυρικό του θάνατο να τους εμψύχωσει και να τους ενθαρρύνει να τον μιμηθούν.

»Η πίστη δεν είναι απλώς θεμέλιο και αφετηρία της εν Χριστώ ζωής, αλλά είναι και διαρκές στήριγμα και δύναμη στον πνευματικό αγώ­να, που καλούμεθα να κάνουμε καθη­μερινά. Αγώνας που δεν είναι, όπως γράφει ο απόστο­λος Παύλος, «προς αίμα και σάρ­κα», αλλά είναι «προς τον κοσμο­κράτορα του σκότους», είναι προς τον διάβολο και τον παλαιό άνθρωπο, που έχουν τη δύναμη του Λυαίου, και προσπαθούν να συντρί­ψουν τον αγωνιζόμενο χριστιανό.

»Στον αγώνα όμως αυτόν, παίρνουμε και μεις τη δύναμη του Θεού, οσάκις Τον επικαλούμεθα,  με ταπείνωση και δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε μόνο με τις δικές μας δυνάμεις να ανταπεξέλ­θουμε. Θα έχουμε τη δύναμη και τη Χάρη του Θεού, όταν καλλιεργούμε την υπα­κοή και ζούμε μέσα σε αυτήν, διότι μόνο με την υπακοή μπορεί να υπάρξει πνευματική πρόοδος. Μόνο έτσι μπορεί ο χριστιανός να ευ­αρεστήσει τον Θεό και να έχει την ευλογία Του.

»Αυτές οι τρεις αρετές πρέπει κατ᾽ εξοχήν να χαρακτηρίζουν τον κάθε χριστιανό που αφιερώνει τη ζωή του στον Θεό. Η πίστη σε Εκείνο, η υπακοή στην Εκκλη­σία, και η κα­θαρότητα της ψυχής και η αγάπη. Η ζωή της αφιερώσεως στον Θεό δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Είναι μία ζωή θυσίας και μαρτυ­ρίου, για εκείνον που την ζει με πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό και  με υπακοή. Τότε γίνεται ζωή που τον γεμίζει από χαρά και τον οδηγεί στη σωτηρία».

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη τον σεμνό και αφοσιωμένο στην διακονία της Εκκλησίας εφημέριο της ενορίας Αρχιμ. Νέστορα Ουρουμτζίκη για τα ονομαστήρια του και του ευχήθηκε πάντοτε να εμπνέεται από τις αρετές του αγίου Νέστορος, το όνομα, του οποίου φέρει.