Κατασκήνωση ἀγοριῶν Μητροπόλεως Ναυπάκτου: «Ἐργάτες τῆς εἰρήνης».

Τήν Πέμπτη, 14 Ἰουλίου 2022, ξεκίνησε ἡ κατασκήνωση τῶν ἀγοριῶν στίς κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου.

Τό ἀπόγευμα τῆς πρώτης κατασκηνωτικῆς ἡμέρας τελέσθηκε ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Ἱερόθεο ὁ Ἁγιασμός τῆς ἐνάρξεως τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου, στό τέλος τοῦ ὁποίου ὁ Σεβασμιώτατος ἀποκάλυψε τό ὄνομα τῆς κατασκήνωσης καί παρουσίασε μέ λίγα λόγια τό περιεχόμενό της.

Τό ὄνομα τῆς φετινῆς κατασκήνωσης τῶν ἀγοριῶν ἦταν «Ἐργάτες τῆς εἰρήνης». Ἐπιλέχθηκε στό πλαίσιο τῆς 100ῆς ἐπετείου τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, ἀλλά καί μέ ἀφορμή τόν πόλεμο στήν Οὐκρανία. Τονίσθηκε ὅτι «ἡ εἰρήνη ἡμῶν» εἶναι ὁ Χριστός καί οἱ Ἅγιοί Του εἶναι οἱ πραγματικοί «ἐργάτες τῆς εἰρήνης», ἀφοῦ μέ τόν βίο τους καί τήν διδασκαλία τους μᾶς βοηθοῦν νά εἰρηνεύσουμε μέ τόν ἑαυτό μας, μέ τήν συνείδησή μας, σκορπώντας καί γύρω μας τήν εἰρήνη, ἐνόσω συνδεόμαστε μέ τήν πηγή της πού εἶναι ὁ Χριστός.

Γιά νά εἶναι ζωντανό αὐτό τό μήνυμα σέ ὅλη τήν διάρκεια τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου δόθηκαν στίς ὁμάδες ὀνόματα ἀπό κατοίκους πόλεων καί περιοχῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας: «Καππαδόκες» μέ προστάτες τούς ἁγίους Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη καί Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη, «Ἐφέσιοι» μέ προστάτη τόν ἅγιο Ἰάκωβο τόν ἐν Εὐβοίᾳ, «Τραπεζούντιοι» μέ προστάτη τόν ἅγιο Γεώργιο Καρσλίδη καί «Σμυναῖοι» μέ προστάτη τόν ἅγιο Δανιήλ τόν Κατουνακιώτη. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶναι σύγχρονοι τῆς Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς καί μέσα σέ ταραγμένους καιρούς ἀποδείχθηκαν «ἐργάτες τῆς εἰρήνης».

Ὑπεύθυνοι τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου ἦταν ὁ Πρωτ. Θωμᾶς Βαμβίνης καί ὁ Ἀρχιμ. Πρόδρομος Ἀσημακόπουλος μέ βοηθό τους τόν διάκονο Παΐσιο Παρασκευά. Ἀρχηγός τῆς Κατασκήνωσης ἦταν ὁ Φώτιος Χαντζῆς, φοιτητής τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Ἰωαννίνων, πού πλαισιωνόταν ἀπό ἱκανά καί ἔμπειρα στελέχη. Σύντομα μηνύματα ἀπό τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας ἔδιναν στούς κατασκηνωτές οἱ ὑπεύθυνοι Ἱερεῖς κάθε πρωΐ, στό τέλος τῆς πρωϊνῆς προσευχῆς, ἐνῶ θέματα σχετικά μέ τό ὄνομα τῆς κατασκήνωσης παρουσίαζε στούς κατασκηνωτές ὁ θεολόγος κ. Γεώργιος Σίσκος.

Τό πρόγραμμα τῆς κατασκήνωσης ἦταν γεμάτο κίνηση, δραστηριότητες, γνώσεις, κατήχηση, ψυχαγωγία, ὡραίους ἀθλητικούς ἀνταγωνισμούς, ὀργανωμένους σέ πρωταθλήματα, πού κινητοποιοῦσαν καί παιδαγωγοῦσαν τό θυμικό τῶν κατασκηνωτῶν. Μυσταγωγικές ὧρες τῆς κατασκήνωσης ἦταν ἡ πρωϊνή καί ἡ βραδινή προσευχή καί οἱ δύο θεῖες Λειτουργίες πού τελέσθηκαν στό παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος.

Ἦταν προγραμματισμένη ἡ ἀτομική καθαριότητα καί ἡ περιποίηση τοῦ θαλάμου, ἀλλά καί ἡ ἐλεύθερη ὥρα εἶχε τήν ὀργάνωσή της μέ εὐχάριστες δραστηριότητες, πού δέν ἄφηναν τήν νωθρότητα νά πλησιάση τούς κατασκηνωτές.

Τήν 21 Ἰουλίου, ἡ κατασκήνωση ὁλοκλήρωσε τόν πνευματικό κύκλο της μέ τήν θεία Λειτουργία. Τό μεσημέρι ὅμως τῆς ἴδιας ἡμέρας, δηλαδή λίγες ὧρες πρίν ἀπό τήν προγραμματισμένη λήξη τῆς κατασκήνωσης, γιά λόγους προληπτικούς γιά τήν ὑγεία τῶν κατασκηνωτῶν λόγω τριῶν κρουσμάτων κορονοϊοῦ, περατώθηκε ἡ κατασκηνωτική περίοδος.

Οἱ κατασκηνωτές ἔφυγαν γεμάτοι ἀπό τίς ἐμπειρίες τῆς κατασκηνωτικῆς ζωῆς, μέ μιά μικρή λύπη, γιατί ἔχασαν τό τελευταῖο μεγάλο κοινό παιχνίδι τοῦ κρυμμένου θησαυροῦ. Ἔμεινε, πάντως, μεγάλη ὄρεξη, σέ στελέχη καί κατασκηνωτές, γιά τήν κατασκήνωση τῆς ἑπόμενης χρονιᾶς.

Δεῖτε φωτογραφίες