Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών ιερούργησε την παραμονή στη Ν. Άμπλιανη Λαμίας και στην Αγία Παρασκευή στο ομώνυμο Δημοτικό Διαμέρισμα, ενώ την κυρία ημέρα στην καθέδρα της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Θαυμακού, στον Δομοκό.
Κατά την διάρκεια του Εσπερινού στη Νέα Άμπλιανη ο Σεβασμιώτατος πραγματοποίησε την χειροθεσία του νέου Πρωτοψάλτου του Ιερού Ναού, Μουσικολογιωτάτου κ. Παύλου Λιάσκου, Διπλωματούχου Βυζαντινής Μουσικής του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος «ΓΕΡΜΑΝΟΣ ο ΜΕΛΩΔΟΣ», ο οποίος κατόπιν της κανονικής και νόμιμης προβλεπόμενης διαδικασίας, εξελέγη από την Επιτροπή Ακροάσεως Ιεροψαλτών της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος και κατεστάθη υπό του Σεβασμιωτάτου Πρωτοψάλτης του Ναού.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών αναφέρθηκε με βάση την ζωή και το μαρτύριο της Αγίας Παρασκευής, στην προπαρασκευαστική πορεία της, η οποία ήταν μια προετοιμασία για το μαρτύριο της και χαρακτηριστικά σημείωσε:
«Όλη η ζωή της Αγίας Παρασκευής ήταν μία παρασκευή. Και Παρασκευή σημαίνει προετοιμασία, προγραμματισμός, ετοιμασία. Όλη της η ζωή ήταν μία προετοιμασία για το μαρτύριο, ήταν μία προετοιμασία για την ομολογία. Ήταν μία προετοιμασία και μία προεργασία για να σταθεί επάξια μέσα στην αποστολή της μέσα στον κόσμο.
Πολλές φορές νομίζουμε εμείς οι άνθρωποι στην ζωή μας τόσο στην προσωπική, όσο και στην οικογενειακή, όσο και στην ευρύτερη συλλογική ζωή, ότι μπορούμε να κάνουμε σπουδαία πράγματα χωρίς προπαρασκευή και χωρίς προετοιμασία. Δεν γίνεται όμως τίποτα αυτόματα. Δεν γίνεται τίποτα μαγικά. Δεν μπορεί τίποτα σπουδαίο στη ζωή μας να υπάρξει χωρίς μία προπαρασκευή.
Έχουμε παρατηρήσει πολλές φορές στη ζωή μας ότι καταναλώνουμε πάρα πολύ ενέργεια σε πράγματα, είτε ανούσια, είτε μικρά είτε και ενδεχομένως σε πράγματα, τα οποία τα έχουμε υπερτιμήσει και έρχονται γεγονότα της ζωής, να μας διαψεύσουν και τότε απογοητευμένοι λέμε στον εαυτό μας: πήγε χαμένος τόσος κόπος, πήγε χαμένη τόση αγάπη, πήγε χαμένη τόση ενέργεια, τζάμπα κουράστηκα. Πόσες φορές μέσα στην απογοήτευση, την διάψευση, δεν έχει βγει από τα χείλη διαφόρων ανθρώπων: Πήγε ο χρόνος μου χαμένος! Πήγε η ζωή μου μαζί σου χαμένη! Πήγαν όλα χαμένα! Τζάμπα κουράστηκα για σένα! Τζάμπα κοπίασα, τζάμπα προσπάθησα. Αλλά και πόσες φορές οι άνθρωποι και οι νέοι άνθρωποι βρίσκονται μπροστά σε απογοητεύσεις, αναζητώντας εργασία, αναζητώντας συναισθηματική εξέλιξη και κάλυψη, αναζητώντας το νόημα της ζωής και αισθάνονται πολλές φορές να βρίσκουν σε τοίχο και σ’ ένα υπαρξιακό κενό.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι: θα πρέπει να απογοητευθεί ο άνθρωπος; Θα πρέπει να παραιτηθεί; Θα πρέπει να πει μέσα του ότι δεν αξίζει να αγωνίζεται για τίποτα; Έστω κι αν έχουν υπάρξει φορές που μπορεί ακόμα και να αδικήθηκε, που μπορεί ακόμα να αισθάνθηκε ότι παραγκωνίστηκε, που μπορεί ακόμα και να αισθάνθηκε ότι δεν βρήκε κατανόηση και συναντίληψη, θα πρέπει να παραιτηθούμε; Θα πρέπει να το βάλουμε κάτω; Θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τον αγώνα και την προσπάθεια και την επιμέλεια να προετοιμαζόμαστε, να σκεπτόμεθα, να σχεδιάζουμε, να οργανώνουμε και να θέτουμε αυτόν τον σχεδιασμό μας και αυτόν τον προγραμματισμό μας και αυτή την προπαρασκευή μας στην αγάπη Του Θεού και το Έλεος Του Θεού.
Οι άνθρωποι που είναι χριστιανοί, οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι και μαχητές έστω και αν ως τώρα έχουμε αποτύχει όλες τις φορές, έστω κι αν όλα μας έχουν πάει στραβά. Κατεξοχήν σε αυτούς τους ανθρώπους απευθύνομαι σήμερα, σ’ αυτούς που αισθάνονται απογοητευμένοι, σ’ αυτούς που αισθάνονται απελπισμένοι, σ’ αυτούς που αισθάνονται κουρασμένοι, σ’ αυτούς οι οποίοι μέσα τους νιώθουν ότι δεν έχουν άλλο κουράγιο.
Θέλω να τους βεβαιώσω ότι αξίζει να αγωνίζεται κανείς, αξίζει να δίνεται. Και ένας μονάχα να μας καταλάβει, και ένας μονάχα να μας νιώσει, και ένας μονάχα να μας αισθανθεί, και ένας μονάχα να μας αφουγκραστεί, και ένας μονάχα να θέλει να δει τον κόσμο όπως τον βλέπουμε εμείς, και ένας μονάχα να καταλαβαίνει και ένας μονάχα να αγαπά, αξίζει να ετοιμάζεται κανείς, να δίνεται κανείς, να αγωνίζεται κανείς και πάνω απ’ όλα αξίζει να κομίζει τον αγώνα του μπροστά στην εικόνα της Αγίας Παρασκευής, μπροστά στο Λείψανο της Αγίας Παρασκευής, μπροστά στην εικόνα του Αγίου Βησσαρίωνος, τον οποίο τιμούμε σήμερα μαζί με την Αγία Παρασκευή, μπροστά στα χέρια Του Θεού, στην Αγία Τράπεζα επάνω, να καταθέτει κανείς τα όνειρά του, τα σχέδιά του, τα πλάνα του, ο,τιδήποτε της ζωής του.
Αυτό να ακούσουμε, αυτό να ακολουθήσουμε, και έτσι να προχωρήσουμε ώστε όλη μας η ζωή να είναι μία εσωτερική παρασκευή, μία εσωτερική προετοιμασία, για μικρές και μεγάλες μάχες.
Οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι και να μην καμπτόμεθα αλλά να παλεύουμε και παρά τα λάθη, παρά τις ελλείψεις, παρά τις απογοητεύσεις, παρά τις παθογένειες, παρά τα ελαττώματα, παρά τις ήττες. Ναι θα ηττηθούμε, θα ηττηθούμε και από τα γεγονότα, θα νικηθούμε πολλές φορές, θα μας διαψεύσουν οι ίδιες οι εκτιμήσεις μας, εμείς όμως θα συνεχίζουμε και θα προχωράμε μπροστά και θα κερδίζουμε τις μάχες της ζωής με την δύναμη της Αγίας Παρασκευής».
Ακολούθησε πάνδημη Ιερά Λιτανεία της Αγίας Εικόνος της Αγίας Παρασκευής, του Ιερού Λειψάνου, το οποίο επί δεκαήμερο φιλοξενείται προς ευλογία και αγιασμό των πιστών στην Ενορία, καθώς και της Ιεράς Εικόνος του Οσίου Γέροντος Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, την οποία και ενθρόνισε στο Ναό ο Σεβασμιώτατος κατά την έναρξη των λατρευτικών εκδηλώσεων της φετινής Πανηγύρεως, συμπανηγυρίζοντας το νέο Όσιο της Εκκλησίας μας με την Αγία Παρασκευή την Αθληφόρο.
Της Ιεράς Πομπής προηγήθηκε η Δημοτική Φιλαρμονική του Δήμου Λαμιέων, παιανίζοντας εμβατήρια, καθώς και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου της Ν. Άμπλιανης «Η Αγία Παρασκευή» με παραδοσιακές φορεσιές.
Κατά την επιστροφή στο Ναό ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την χαρά του για την αθρόα συμμετοχή των πιστών στην Πανήγυρη και ευχήθηκε σε όλους Χρόνια Πολλά, συγχαίροντας τους εκλεκτούς Πατέρες του Ναού, τον Προϊστάμενο Πρωτ. π. Αθανάσιο Κυρίτση και τον Εφημέριο Πρωτ. π. Αθανάσιο Σκαρμούτσο, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τα μέλη του Φιλοπτώχου Ταμείου και όλους τους εθελοντές συνεργάτες της Ενορίας για την άρτια προπαρασκευή και διεκπεραίωση της Πανηγύρεως.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος καμάρωσε και ευλόγησε πατρικά τα μέλη του χορευτικού του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν. Άμπλιανης, τα οποία στο προαύλιο του Ναού παρουσίασαν παραδοσιακούς Ρουμελιώτικους χορούς.
Ακολούθως ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών μετέβη στον Πανηγυρίζοντα Ναό της Αγίας Παρασκευής του ομωνύμου προαστίου της Λαμίας (Σφαγεία), όπου τέλεσε δέηση στο Ναό και ευλόγησε το παραδοσιακό πανηγύρι στην πλατεία του χωριού.
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος μετέβη στην παραθαλάσσια Σκάρφεια της Λοκρίδος ευλογώντας την 13η τοπική γιορτή Ελιάς την οποία διοργάνωσε ο Σύλλογος Γυναικών Σκάρφειας, μαζί με το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής, ευχόμενος πατρικώς σε όλους.
Ανήμερα της Εορτής ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην ιστορική καθέδρα της πάλαι ποτέ διαλάμψασα Επισκοπή Θαυμακού, στον ιστορικό πανηγυρίζοντα Ναό της Αγίας Παρασκευής Δομοκού, της πολιούχου, προστάτου και εφόρου της πόλεως και του Δήμου Δομοκού.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε τα ιδανικά της ελευθερίας και του αλληλοσεβασμού για τα οποία μαρτύρησε η Αγία Παρασκευή και οι Άγιοι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας και χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Εορτάζουμε σήμερα μία κοπέλα, η οποία ομολόγησε την αγάπη της για τον Χριστό, η οποία εξωτερίκευσε, εξέφρασε, εξεδήλωσε, την πίστη της στον Χριστό με τίμημα και με κόστος. Είναι αλήθεια άλλωστε ότι δεν υπάρχει καμία αγάπη μέσα στον κόσμο, η οποία δεν έχει τίμημα. Δεν υπάρχει τίποτα σπουδαίο μέσα στον κόσμο, το οποίο να μην έχει τίμημα και κόστος. Οποιαδήποτε απόφαση, οποιαδήποτε επιλογή, οποιαδήποτε στάση ζωής κι αν επιλέξει ο άνθρωπος για οποιαδήποτε θέμα, θα πρέπει πάντοτε να έχει υπ’ όψιν του ότι κάθε μας επιλογή έχει τίμημα και έχει κόστος. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό να το διδάξουμε και να το εμπεδώσουμε και στους νεότερους ανθρώπους, που δεν πρέπει μέσα στην καλοσύνη και στον ρομαντισμό και ίσως έναν ιδεαλισμό, που έχουν, να θεωρούν και να νομίζουν ότι μπορεί να υπάρχουν βελούδινες αποφάσεις στην ζωή μας. Η αγγελική ζωή δεν πλάθεται με ευχές, αλλά πλάθεται με αγώνες, πλάθεται με αίμα, με θυσία με ιδρώτα και πολλές φορές με συγκρούσεις, με αντιφάσεις, με διαψεύσεις, με δοκιμασίες.
Αυτό βλέπουμε στην ζωή της Αγίας Παρασκευής. Αγαπά αγνά και αθώα τον Χριστό. Παιδικά, ανθρώπινα, γνήσια, αυθεντικά, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς αστερίσκους, χωρίς κάποια σκοπιμότητα. Γεμίζει η καρδιά της με την αγάπη της για τον Χριστό, όπως τον γνώρισε από τον πατέρα της και την μητέρα της. Και θέλει να ζήσει αυτή την αγάπη χωρίς να εμποδίσει κανέναν άλλο άνθρωπο. Δεν θέλει να επιβάλλει τίποτα στους άλλους ανθρώπους, δεν θέλει να επιβάλλει την πίστη της στους συμπολίτες της, στους ομοεθνείς της, στους ανθρώπους της εποχής της. Το μόνο που ζητάει είναι να ζήσει ελεύθερα η ίδια αυτό που νιώθει, αυτό που αγαπά. Αυτό που θέλει κάθε άνθρωπος ειπα η να ζήσει ελεύθερος, θέλει να ζήσει την ελευθερία του, αυτό ζητάει και η Αγία Παρασκευή, και δεν ζητά να επιβάλλει κάποιον τρόπο ζωής στους άλλος ανθρώπους, ούτε ζητά να προπαγανδίσει κάτι, και ούτε φυσικά ζητά να διαμορφώσει ένα καθεστώς ζωής, ηθικής ή οποιαδήποτε άλλης καταστάσεως. Και παρά ταύτα για αυτή την τόσο ακίνδυνη αγάπη της, παρά ταύτα γι αυτήν την τόσο ευεργετική,τελικά, αγάπη της, οδηγείται στον θάνατο. Τι παράδοξο αλήθεια πράγμα, τι παράλογο πράγμα, τι εξωφρενικό πράγμα είναι αυτό! Κι όμως βλέπουμε ότι η ζωή μας δυστυχώς, πορεύεται μέσα από τραγικότητες, και μέσα από αντινομίες.
Οι Άγιοι της Εκκλησίας, όπως η Αγία Παρασκευή, δίνοντας το αίμα τους και μαρτυρώντας, για αυτή τους την ελευθερία, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, υπέγραψαν με το αίμα τους τις προϋποθέσεις για μια ελευθερία προς όλους και για όλους.
Οφείλουμε μέσα από προσωπικές διεκδικήσεις να διεκδικούμε καλύτερους όρους ζωής για όλη τη κοινωνία, οφείλουμε μέσα από το προσωπικό μας αγώνα να αλλάζουμε τον κόσμον όλο, να αλλάζουμε το χωριό μας, να αλλάζουμε την πόλη μας, να αλλάζουμε την περιοχή μας, οφείλουμε να καταλάβουμε ότι είμαστε παιδιά Εκκλησίας, οικογένειας, δηλαδή κοινωνίας, δεν είμαστε ατομικότητες, οι οποίες ήρθαμε στον κόσμο, για να παρέλθουμε διαγράφοντας απλώς μία προσωπική διαδρομή. Αλλά υπάρχουμε στον κόσμο, για να αφήσουμε την δική μας σφραγίδα, στο μωσαϊκό της κοινωνίας, στο μωσαϊκό της πατρίδας, στο μωσαϊκό της παγκόσμιας, οικουμενικής πατρίδας, της αδελφότητας όλων των ανθρώπων, όλων των εποχών και όλων των περιοχών της γης. Ένας χριστιανός, ο οποίος μάχεται, ο οποίος αγωνίζεται, ένας άνθρωπος ο οποίος αποφασίζει να ζήσει ενάρετα μέσα στο κόσμο, ένας άνθρωπος ο οποίος αποφασίζει να ζήσει με αγάπη, με τιμιότητα, να αγωνιστεί, για την οικογένειά του, για την κοινωνία του, για την καθημερινότητά του, ένας άνθρωπος ο οποίος στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, της κοινωνικής ευθύνης, της αλληλεγγύης, της αγάπης, της συνεργασίας, της καλής γειτονίας, του ενδιαφέροντος για την περιοχή του και για τον τόπο του, είναι ένας άνθρωππος οικουμενικός, ο οποίος εργάζεται και προσφέρει σε όλη την οικουμένη, σε όλη τη δημιουργία, σε όλο το σύμπαν. Ένα τέτοιον άνθρωπο τιμούμαι σήμερα, την Αγία Παρασκευή. Για αυτό κι δεν την τιμούμαι μόνο στο Δομοκό, δεν τη τιμούμε μόνο στις δεκάδες εκκλησίες της Φθιώτιδος, δεν τη τιμούμε μόνο στις εκατοντάδες εκκλησίες και στα μοναστήρια στην Ελλάδα μας την πανέμορφη, την τιμούμε σήμερα σε όλο τον κόσμο, τιμάται η Αγία Παρασκευή σήμερα, τούτη τη μέρα, την ίδια ώρα, τιμάται παντού».
Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως (89, 4 Fm) και από διαδικτύου.
Μεταξύ του πλήθους των πιστών παραβρέθηκαν: ο Υπουργός Οικονομικών κ. Χρήστος Σταϊκούρας, ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Ιωάννης Οικονόμου, οι Βουλευτές Φθιώτιδος κ. Γεώργιος Κοτρωνιάς και κ. Θεμιστοκλής Χειμάρας, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φθιώτιδος κ. Ηλίας Σανίδας, η Περιφερειακή Σύμβουλος κ. Έμυ Αργυροπούλου, οι Δήμαρχοι, Λαμιέων κ. Ευθύμιος Καραΐσκος και Δομοκού κ. Χαράλαμπος Λιόλιος, με μέλη των Δημοτικών Συμβουλίων, ο Γενικός Αστυνομικός Περιφερειακός Διευθυντής Στερεάς Ελλάδος Υποστράτηγος Σπυρίδων Σκλάβος, ο Φρούραρχος Λαμίας – Διοικητής ΚΕΥΠ Ταξίαρχος Μιχαήλ Κρητσωτάκης, ο Αστυνομικός Διευθυντής Φθιώτιδος κ. Δημήτριος Φούρλας, ο Διευθυντής Δ/θμιας Εκπαιδεύσεως Φθιώτιδος κ. Κωνσταντίνος Σπαλιώρας, ο τ. Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Νικόλαος Σταυρογιάννης, καθώς και εκπρόσωποι άλλων φορέων και συλλόγων του τόπου.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου.
Αναρτήσεις
