Ἦταν ἡ πρώτη φορά μετά ἀπό τή λαίλαπα τοῦ Κορωναϊοῦ πού ὁ Τόπος αὐτός γιόρταζε ἐλεύθερα πιά καί χωρίς ἰδιαίτερες προφυλάξεις τή συνεισφορά του στή Θυσία τοῦ ’21, στήν Παλιγγενεσία δηλαδή τοῦ Ἔθνους μας. Γιά αὐτό καί ὅλος ὁ Λαός τῆς Κοινότητος ἀλλά καί Λειβαδιῶτες διαμένοντες στή Θεσσαλονίκη προσῆλθαν γιά νά τιμήσουν τό γεγονός. Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ ὁ Βουλευτής καί τέως Ὑπουργός κ. Θεόδωρος Καράογλου, ὁ Βουλευτής κ. Δημήτριος Βαρτζόπουλος, καί οἱ ἐκπρόσωποι τῶν πολιτικῶν κομμάτων κ. Ἀθανάσιος Γλαδήνας (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) καί Νικόλαος Σιδέρης (τῆς ἀνεξαρτήτου Βουλευτοῦ κας Κωνσταντίνας Ἀδάμου), ὁ Δήμαρχος Θέρμης κ. Θεόδωρος Παπαδόπουλος, οἱ Ἀντιδήμαρχοι κ.κ. Βασίλειος Μουστάκας, Ἀπόστολος Τσολάκης καί Κωνσταντῖνος Κουγιουμτζίδης, οἱ Πρόεδροι τῶν Τοπικῶν Κοινοτήτων Περιστερᾶς κ. Δημήτριος Ντισλῆς, Πετροκεράσων κ. Ἀθανάσιος Καλαφάτης, Λειβαδίου κ. Δημήτριος Γουδήρας, ὁ Πρόεδρος τοῦ Παγχαλκιδικοῦ Συλλόγου «Ἀριστοτέλης» κ. Ἰωάνννης Κοτσάνης, οἱ Δημοτικοί Σύμβουλοι κες Ἄννα Τσιφτελίδου καί Δήμητρα Χίνη καί οἱ κ.κ. Γεώργιος Ἀγγέλου καί Σάββας Φωτιάδης. Ὁ Πολιτιστικός Σύλλογος σε συνεννόηση μέ τόν Πρόεδρο τῆς Κοινότητος καί φυσικά τόν Ἐφημέριο ἐκάλεσαν τή χορωδία «Ἁρμονία» Θεσσαλονίκης, ἡ ὁποία μέ χοράρχη τόν κ. Νικόλαο Κυριακοῦ ἔψαλε κατά τή Θεία Λειτουργία μέ πολυφωνικό τρόπο, ἐνῶ οἱ Ἱεροψάλτες τῆς Ἐνορίας ἀπέδωσαν ὑπέροχα σέ βυζαντινή μουσική τήν Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου.
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του, ἀναφερθείς ἐπ’ ὀλίγον στή θυσία τῶν Λειβαδιωτῶν τό ’21, ἐπειδή θά ἀκολουθοῦσε εἰδική πρός τοῦτο ὁμιλία μετά τή Θεία Λειτουργία στό Ἡρῶο τοῦ Χωριοῦ πού βρίσκεται στήν κεντρική πλατεῖα, στάθηκε μέ βάση τήν Περικοπή ἀπό τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο στό μέγα γεγονός τῆς ἡμέρας, πού ἦταν ἡ ἀναφορά τῆς Ἐκκλησίας μας στήν κλήση τῶν Μαθητῶν τοῦ Κυρίου ἀπό τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας μας. Μάλιστα δέ, ἀνεφέρθη στή φράση τοῦ Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου πού καί γιά δεύτερη φορά ἐπαναλαμβάνεται στήν ὡς ἄνω Περικοπή: «Οἱ δέ εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ», δηλαδή, “οἱ δέ Μαθητές καί μέχρι τότε ψαράδες, ἀμέσως ἐγκαταλείψαντες τά δίχτυα τους καί τό πλοιάριό τους, Τόν ἀκολούθησαν” (Ματθ δ΄ 20 καί 22)! Προκαλεῖ ἐντύπωση ὄντως, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, ὅτι ἀρχικῶς ὁ Πέτρος καί ὁ ἀδελφός του Ἀνδρέας, ἀλλά καί τά παιδιά τοῦ Ζεβεδαίου, ὁ Ἰωάννης καί ὁ Ἰάκωβος, ἐγκαταλείψαντες τόν πατέρα τους καί τό πλοιάριό τους καί τήν ἐργασία τους, ἀκολούθησαν τόν Κύριο χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος ἕνα καί μοναδικό ἐπιθυμεῖ μέ τήν καταγραφή αὐτῶν τῶν γεγονότων νά κηρύξη: Τήν Ἀποστολικότητα τῆς Ἐκκλησίας, αὐτό δηλαδή τό ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία μας ὁμολογεῖ σέ κάθε Θεία Λειτρουγία, διακηρύσσοντας ὅτι πιστεύει «…εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν»! Ὁ λόγος, λοιπόν, περί τῆς Ἀποστολικότητος τῆς Ἐκκλησίας μας!
Διευκρίνισε ὁ Ἐπίσκοπός μας ὅτι τό Θεανδρικό ἀξίωμα τοῦ Κυρίου μας, τό ὅτι ἦτο καί παραμένει τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, τό ἀξίωμα αὐτό ἦταν, εἶναι καί παραμένει ἀδιάδοχο! Ὁ Κύριός μας εἶναι τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος πού ἐνανθρώπησε, πού μέσα ἀπό τά σπλάγχνα καί τά αἵματα της Κυρίας Θεοτόκου δανείστηκε καί ἀνθρώπινη σάρκα, καί ἀπό Θεός ἔγινε Θεάνθρωπος χάριν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου. Οὐδείς εἶναι διάδοχος τοῦ Κυρίου μας καί τοῦ σωτηριώδους ἔργου Του πάνω στή γῆ! Αὐτό ἄλλωστε γίνεται σαφές καί κηρύσσεται καί πάλι στό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο καί μάλιστα στό τέλος τοῦ ἱεροῦ κειμένου, ὅταν ὁ Ἀναστάς Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐμφανίζεται ἐνώπιόν τους στή Γαλιλαία καί ἐνῶ Ἐκεῖνοι Τόν προσκυνοῦν, ὁ Ἰησοῦς διαλαλεῖ: «Ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καί ἐπί γῆς. Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν», δηλαδή, “Μοῦ δόθηκε κάθε ἐξουσία στόν οὐρανό καί ἐπί τῆς γῆς. Λοιπόν πορευθεῖτε καί κάμετε μαθητές σας ὅλα τά ἔθνη, βαπτίζοντας αὐτούς στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· διδάσκοντάς τους νά φυλάττουν στή ζωή καί στόν βίο τους ὅλα τά ἠθικά παραγγέλματα πού σᾶς ἔδωσα ὡς ἐντολές” (Ματθ κη΄18-20)! Καί ἀπό τούς ἄλλους Συνοπτικούς Εὐαγγελιστές, εἶπε ὁ Δεσπότης, καί ἀπό τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο προκύπτει σαφῶς ὅτι ὁ Κύριος ἀπέστειλε τούς Μαθητές Του ὡς Ἀποστόλους Του στόν κόσμο καί τούς ζήτησε νά περιμένουν νά ἐνδυθοῦν μέ τή φωτοχυσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τήν Πεντηκοστή, ὥστε ἡ Ἐκκλησία ἐνδεδυμένη καί μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα νά ἐπιτελῆ τό σωτηριῶδες καθῆκον Της ἀνά τούς αἰῶνες! Καί κατέληξε ὁ Ἐπίσκοπός μας: «Οὐδείς μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι διάδοχος τοῦ Κυρίου μας! Οὔτε Ἐπίσκοπος, οὔτε Πρεσβύτερος, οὔτε Διάκονος, οὔτε Λαϊκός! Οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ Πρεσβύτεροι καί οἱ Διάκονοι εἴμαστε Διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ὄχι τοῦ Κυρίου! Ναί, ὁ Ἐπίσκοπος, καθώς μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, εἶναι εἰς τόπον καί τύπον Χριστοῦ, οὐδέποτε ὅμως διάδοχος Χριστοῦ. Κατά τή χειροτονία Ἐπισκόπου, Πρεσβυτέρου καί Διακόνου ἡ Θεία Χάρις τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος ἀνάγει τόν ἐκλεγέντα ἀπό τήν Ἐκκλησία στόν βαθμό τοῦ Ἐπισκόπου, τοῦ Πρεσβυτέρου καί τοῦ Διακόνου μέ τήν ἐπίθεση τῶν χειρῶν τοῦ Ἐπισκόπου στίς κεφαλές τῶν χειροτονουμένων. Νά σημειώσουμε ὅμως ὅτι δέν εἶναι οἱ χεῖρες τῶν Ἐπισκόπων πού ἀνάγουν στόν αντίστοιχο βαθμό τῆς Ἰερωσύνης, ἀλλά ἡ Ἁγιοτριαδική Χάρις τήν ὁποία οἱ Ἐπίσκοποι μέ την Ἀποστολική Διαδοχή διαθέτουν. Ἡ Ἀποστολική Παράδοση καί ἡ Ἀποστολική Διαδοχή διά τῶν Ἐπισκόπων προχέεται στούς προσφερόμενους πρός χειροτονία στήν Ἐκκλησία καί ἔτσι οἱ Ἐπίσκοποι καθίστανται διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων καί μέσῳ αὐτῶν ἅπαντες οἱ βαθμοί τῆς Ἱερωσύνης! Ἀπόστολος σημαίνει ἀπεσταλμένος, σημαίνει ἄγγελος, δηλαδή ἐξαγγελεύς τοῦ μηνύματος καί τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἐξαιτίας ἀκριβῶς τῆς μτεταβιβάσεως αὐτῆς τῆς Ἀποστολικῆς Χάριτος καί Διαδοχῆς πού ὁ Κύριος ἐνεφύσησε στούς Ἀποστόλους Του! Αὐτό σημαίνει Ἱερωσύνη καί αὐτή τή χάρη ἔχει ὁ Ἱερός Κλῆρος: Ἐπίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος!».
Πρό τῆς Ἀπολύσεως τῆς Θείας Λειτουργίας ἐτελέσθη Ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ὑπό τῶν Ὀθωμανῶν-Τούρκων φονευθέντων Λειβαδιωτῶν κατά τό 1821 καί ἐπεδόθησαν τιμητικές διακρίσεις-πλακέτες σέ δύο ἄξια τέκνα τοῦ Λειβαδίου, τούς κ.κ. Ἰωάννη Καράγκο καί Ἄγγελο Γκάγκο γιά τή διακονία τους καί τίς ὑπηρεσίες τους πού προσέφεραν στήν Ἐνορία τοῦ Λειβαδίου. Ἀκολούθως, Κλῆρος καί Λαός μετέβησαν στό Ἡρῶον τῆς Κοινότητος ὅπου ἐψάλη καί πάλι Τρισάγιο καί κατόπιν ὁ Πρόεδρος τῆς Κοινότητος, Καθηγητής κ. Δημήτριος Γουδήρας, ἐξεφώνησε τόν Πανηγυρικό τῆς ἡμέρας γιά τή Θυσία τῶν προγόνων του κατά τό 1821 καί ἀκολούθησε μουσικό πρόγραμμα μέ τή χορωδία «Ἁρμονία», συνοδευόμενη ἀπό ἔγχορδα, μέ ρεπερτόριο παραδοσιακό καί ἱστορικό. Τά κεράσματα πρός ὅλους ἦταν πλουσιοπάροχα καί προσφερόμενα ἀπό τήν καρδιά τῶν Λειβαδιωτῶν.
για όλες τις φωτογραφίες: Εδώ
Αναρτήσεις
