Αναφερόμενος στην Ευαγγελική περικοπή και στην κλήση των πρώτων μαθητών, σημείωσε πως «η μεγάλη εποποιία του ευαγγελίου της ζωής», ξεκίνησε «χωρίς υποσχέσεις και χωρίς φληναφήματα και χωρίς μεγαλοστομίες. Απλά και απέριττα ο Λόγος του Θεού, ο σαρκωμένος Κύριος Ιησούς Χριστός εμπνέει τους απλοϊκούς εκείνους αλιείς της Τιβεριάδος».
«Οι Απόστολοι ξεκινούν αυτό το επικό έργο της ζωής ακολουθούντες Εκείνον, εμπνεόμενοι από Εκείνον, ατενίζοντες Εκείνον», τόνισε, υπογραμμίζοντας πως «όταν κανείς εστιάσει το βλέμμα του στο Χριστό και αφήσει τον εαυτόν του να εμπνευστεί από αυτή την προσωπικότητα, τότε πράγματι μέσα του ανοίγονται κρουνοί από τους οποίους αναβλύζει το ύδωρ της ζωής». «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ατενίσεις τον Χριστό και να μη γεμίσει η καρδιά σου από τον ένθεο πόθο, της μετ’ αυτού πραγματικής και ουσιαστικής συναντήσεως. Μιας μεγάλης συνάντησης η οποία καθορίζει πλέον τη ζωή και απολυτοποιεί τα πράγματα».
Αναφερόμενος στον προεόρτιο εορτασμό της μνήμης των Αγίων Αποστόλων, «των φωτιστών της ανθρωπότητας», όπως χαρακτηριστικά είπε, τόνισε πως «η πίστη στο Χριστό δεν είναι θρησκεία. Δεν είναι μία ψυχολογική προσπάθεια ερμηνείας της ζωής και του θανάτου, αλλά είναι η αποκάλυψη που έγινε εν χώρω και χρόνω περί των πραγμάτων της ζωής και της ανθρώπινης περιπέτειας και προσπάθειας». «Οι Απόστολοι βίωσαν αυτό το γεγονός και διά της επελεύσεως του Παναγίου Πνεύματος το έκαναν μέσα τους απτό και το προσέφεραν και βγήκαν στην ιστορία και την οικουμένη για να κηρύξουν αυτό που η Χάρις του Παναγίου Θεού τους δώρισε», συμπλήρωσε, προσθέτοντας πως «αν σήμερα γνωρίζουμε περί του Λόγου της ζωής, αν έχουμε την εμπειρία και το βίωμα της Χάριτος του Θεού, το οφείλουμε στο δικό τους αποστολικό έργο το οποίο δεν ήταν ακριβώς και απλώς ένα κήρυγμα, μία ανακοίνωση, μία μετάδοση, αλλά μία πραγματική εμπειρία την οποία την προσυπέγραψαν με το αίμα τους το αποστολικό». «Εξήλθαν μέσα στον κόσμο και στην ιστορική εκείνη συγκυρία απέναντι σε ηγεμόνες και βασιλείς, απέναντι στην κρατούσα ειδωλολατρία και ειδωλομανία, απέναντι στην σιδηρόφρακτη αυτοκρατορία που θεοποιούσε τον αυτοκράτορα και τα ξόανα» και «υπέγραψαν το κήρυγμα τους με το αίμα τους, γι’ αυτό και είναι τόσο αληθινό αυτό το κήρυγμα».
«Οι Απόστολοι μας προσέφεραν το μήνυμα του Ευαγγελίου. Μας προσέφεραν αυτό το μήνυμα που άλλαξε τον ρουν της ιστορίας και τον ρουν των ανθρωπίνων πραγμάτων», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος υπενθυμίζοντας πως «εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία» αφού «η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και αυτό αποτελεί μια κραυγαλέα απάντηση σε όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι υπάρχουν πολλές εκκλησίες». «Είναι δυνατόν να υπάρχουν πολλά σώματα του Χριστού και μάλιστα το ένα σώμα να αντιλέγει στο άλλο σώμα;», διερωτήθηκε, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η Εκκλησίας μας είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική.
Τονίζοντας πως «πρέπει να είμαστε απέραντα ευγνώμονες στους Αγίους Αποστόλους, τους Μάρτυρες, τους Ομολογητές, τους Πατέρες που συγκρότησαν τις Αγίες Θ΄ Οικουμενικές Συνόδους, σε όλους εκείνους οι οποίοι μας προσφέρουν το ύδωρ της ζωής δια Αγίου Πνεύματος εντός της Αγίας μας Εκκλησίας, επεσήμανε πως «το μεγάλο προνόμιο της Εκκλησίας είναι η Αποστολικότητά της». «Η Εκκλησία μας στηρίζεται στις δημιουργίες του Παναγίου Πνεύματος, στους Αγίους Αποστόλους γι’ αυτό και το κήρυγμά μας είναι ακριβώς ο λόγος των Αποστόλων απαραχάρακτος, ακαινοτόμητος, αδιαλώβητος», είπε, σημειώνοντας πως «αυτό το λόγο, μας μετέφεραν οι Οικουμενικές Σύνοδοι οι οποίες η μία συνεπλήρωνε την άλλη».
«Η Αποστολικότητα της Εκκλησίας μας είναι η εγγύηση ότι αυτό που διδάσκει η Εκκλησία είναι η αλήθεια». «Χωρίς το Χριστό δεν υπάρχει η πληρότητα της ζωής, δεν υπάρχει η επίτευξη των θείων σχεδιασμών για τον ανθρώπινο βίο», τόνισε, αναφέροντας ορισμένα ιστορικά χαρακτηριστικά της Θείας Λειτουργίας των Αποστολικών Διαταγών η οποία ανήκει στον Αντιοχειανό Λειτουργικό τύπο και τελείται, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Σεβασμιώτατος, «για να τιμήσουμε τους Αποστόλους με ένα λειτουργικό έργο, μια λειτουργική αναφορά, που αποδίδεται σε εκείνους και που μεταφέρει το λειτουργικό πλούτο της πολιάς αρχαιότητος».
«Εύχομαι αυτό το κήρυγμα των Αποστόλων, αυτή την διδαχή των Αγίων να την προσλαμβάνουμαι κάθε μέρα και κάθε μετρητή στιγμή στη ζωή μας. Να γίνεται το εφαλτήριο της πνευματικής μας πορείας. Να μπορεί να αγιάζεται η σκέψη μας, η καρδιά μας, οι αντιλήψεις μας από το κήρυγμα των Αποστόλων» υπογράμμισε στην συνέχεια και κάνοντας λόγο για την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου «στην μεγάλη υπερατλαντική χώρα», το οποίο «έκρινε ότι ανθρώπινο δικαίωμα δεν είναι απλώς και μόνο ο ετσιθελισμός των προσώπων που έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν τη θέλησή τους στα ανίσχυρα και αδύναμα έμβρυα που κυοφορούν», επεσήμανε με έμφαση πως «ανθρώπινο δικαίωμα, είναι και το δικαίωμα των εμβρύων να ολοκληρώσουν την βιολογική τους ύπαρξη και να βγουν στον κόσμο ως πρόσωπα και ως προσωπικότητες».
Αναφερόμενος σε σχετικό ντοκιμαντέρ που υπάρχει και στο διαδίκτυο, σημείωσε πως εκεί, μπορεί κανείς να διαπιστώσει «την αγωνία, τον πόνο, το φόβο του εμβρύου την ώρα που μέσα στην κοιλία της μητρός του μπαίνει το έμβολο για να το τεμαχίσει πρώτα και μετά να το απορροφήσει. Καταλαβαίνει πόσο δίκιο είχαν αυτοί οι άνθρωποι εκεί στην μεγάλη υπερατλαντική χώρα, στην Αμερική, να αλλάξουν την νομολογία του ανωτάτου δικαστηρίου. Και είναι θλιβερό, πραγματικά θλιβερό, να βγαίνουν άνθρωποι, έλλογα όντα, και από τα δύο φύλα και να δικαιολογούν το μεγάλο, το τραγικό έγκλημα των αμβλώσεων ως δήθεν δικαίωμα να κάνει η γυναίκα το σώμα της ό,τι θέλει». Και συνέχισε: «Η ζωή δεν είναι ένα δικαίωμα. Είναι μία υποχρέωση. Δεν είναι μία απόλαυση, αλλά είναι μία έμπονη αλήθεια και όταν επιλέγεις να συλλάβεις έναν άνθρωπο οφείλεις, επειδή εξ άκρας συλλήψεως είναι άνθρωπος, αυτό το γεγονός να το τιμήσεις με όλη σου την ύπαρξη και με όλη σου τη ζωή. Δικαίωμα της γυναικός είναι να εξουσιάζει το σώμα της, αλλά και δικαίωμα του εμβρύου είναι να υπάρξει και να ζήσει και πρέπει πάντοτε κάνεις να εκτιμά τα δικαιώματα των αδυνάτων έναντι των δυνατών και των ισχυρών».
«Οι Θείοι Απόστολοι σήμερα έρχονται επικαίρως να κηρύξουν την ιερότητα της ζωής, την ιερότητα της υπάρξεως και είναι θλιβερό το γεγονός να χαρακτηρίζεται αυτό το δικαίωμα του εμβρύου να ζήσει, ως δήθεν οπισθοδρόμηση και μεσαίωνας» είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος και υπενθυμίζοντας πως οι Απόστολοι μας μεταφέρουν «το μήνυμα της αληθείας», ευχήθηκε σε όλους να έχουν το κήρυγμα των Αποστόλων στην ζωή τους «ως φωτισμό, ως πλατυσμό, ως χαρά, ως βεβαία ελπίδα, ως δύναμη και Ευλογία πνευματική».
για όλες τις φωτογραφίες: Εδώ
Αναρτήσεις
