Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Άδενδρο, (ΦΩΤΟ).

Την Κυριακή 28 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου και των Αγίων Διονυσίου του Ρήτορος και Μητροφάνους Αδένδρου. 

 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τῇ γάρ χάριτι ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως … οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, ἵνα μή τις καυχήσηται».

Διανύουμε ἤδη τήν περίοδο τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων καί τῆς προετοιμασίας γιά τή μεγάλη ἑορτή τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ γιά τή σω­τηρία μας. Καί στό θέμα τῆς σω­τηρίας ἀναφέρονται τά ἱερά ἀνα­γνώσματα πού ἀκούσαμε σήμερα, προσεγγίζοντάς το ἀπό διαφορετι­κή ὀπτική γωνία τό κάθε ἕνα. 

Στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἕνας εὐσεβής ἄρχων πλησιάζει τόν Χρι­στό καί τόν ρωτᾶ τί πρέπει νά κάνει γιά νά κληρονομήσει τήν αἰώνια ζωή. Ὁ Ἰησοῦς τόν προτρέπει νά τηρήσει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἀκούσει τή διαβεβαίωσή του, ὅτι τίς ἔχει τηρήσει ὅλες ἐκ νεότη­τός του. 

Ὅταν ὅμως ὁ Χριστός τοῦ ὑπο­δεικνύει αὐτό πού τοῦ λείπει, δη­λα­δή νά πωλήσει τά ὑπάρχοντά του καί νά τά μοιράσει στούς πτω­χούς γιά νά τόν ἀκολουθήσει, ὁ ἄρχων ἀδυνατεῖ νά ἀνταποκριθεῖ καί ἀπέρχεται «λυπούμενος», χά­νο­ντας ἔτσι τήν αἰώνιο ζωή πού ἐπιθυμοῦσε. Καί ὅταν οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ἀπογοητευμένοι ἀπό τήν ἐξέλιξη, τόν ρωτοῦν ποιός τότε μπορεῖ νά σωθεῖ, ὁ Χριστός ἀπαντᾶ ὅτι «τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστί». Ἡ σωτηρία εἶναι δηλαδή δυνατή μόνο μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά τόν ὁποῖο εἶναι τά πάντα δυνατά σέ ἀντίθεση μέ τόν ἄνθρωπο.

Ὁ Χριστός βεβαίως δέν ἀκυρώνει μέ τήν ἀπάντησή του τή σημασία τῆς προσπαθείας καί τῶν ἔργων τοῦ ἀνθρώπου γιά τή σωτηρία του. Εἶναι ἀναγκαῖα καί αὐτά, γι᾽ αὐτό ἄλλωστε ζητᾶ ἀπό τόν ἄνθρωπο πού τόν πλησίασε νά προσφέρει τά ὑπάρχοντά του στούς πτωχούς καί νά τόν ἀκολουθήσει. Ἀλλά καί αὐ­τή ἡ προσφορά δέν θά τόν ἔσωζε, χωρίς τή δύναμη καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιατί τά ἀνθρώπινα ἔργα εἶναι ἀδύνατα, καί μόνο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι δυνατή καί ἱκανή νά κα­ταστήσει τόν χοϊκό καί ἁμαρτω­λό ἄνθρωπο κληρονόμο τῆς αἰω­νίου ζωῆς.

Αὐτό μᾶς ἐπιβεβαιώνει καί ὁ λό­γος τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀπο­στό­λου Παύλου, πού ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα: «τῇ γάρ χάριτι ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως … οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, ἵνα μή τις καυχήσηται». Μέ τή χάρη ἔχετε σωθεῖ διά τῆς πίστεως, μᾶς λέγει, ὄχι μέ τά ἔργα σας, ὥστε νά μήν μπορεῖ κανείς νά καυχηθεῖ. Καί δέν περιορίζεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος νά μᾶς διαβεβαιώσει γιά τήν ἀπο­φα­σιστική σημασία πού ἔχει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ στή σωτηρία μας, ἀλλά συνεχίζει ἐξηγώντας μας γιατί δέν ἔχει ἐξαρτήσει ὁ Θεός τή σωτηρία μας ἀπό τά ἔργα τοῦ νόμου, ἀπό τήν ἐφαρμογή δηλαδή τῶν ἐντο­λῶν του. «Ἵνα μή τις καυχήσηται», γράφει ὁ ἀπόστολος. Γιά νά μήν καυχηθεῖ ποτέ κανείς ὅτι αὐτός εἶναι ὁ αἴτιος τῆς σωτη­ρίας του, γιά νά μήν θεωρήσει κα­νείς ὅτι ἡ σωτηρία του ὀφείλεται στήν ἐφαρμογή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί ὑπερηφανευθεῖ γι᾽ αὐτό, διότι ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ καύ­χη­ση δέν ἔχουν χῶρο στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ καύ­χηση γιά τήν ἀρετή πού νομί­ζου­με ὅτι ἔχουμε ἤ γιά τά ἀγαθά ἔργα τά ὁποῖα ἐπιτελοῦμε, τό μόνο πού ἐπιτυγχάνουν εἶναι νά μᾶς κλεί­νουν τή θύρα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος διά τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου του μᾶς δίδαξε: «ὅταν ποιή­ση­τε πάντα τά διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν». Ὅταν κάνετε, δηλαδή, μᾶς λέγει ὁ Χριστός, πράξη ὅλες τίς ἐντολές, νά λέτε ὅτι εἴμεθα δοῦλοι τιποτέ­νιοι, διότι κάναμε αὐτό πού ὀφεί­λαμε νά κάνουμε.

Οἱ λόγοι, λοιπόν, τοῦ Χριστοῦ ἀλ­λά καί τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀπο­στόλου Παύλου, πού ἀκούσαμε σή­μερα, ἄς μᾶς κάνουν ὅλους μας πιό προσεκτικούς καί πιό ἐπιφυλα­κτι­κούς στήν ἀξιολόγηση τοῦ ἑαυ­τοῦ μας. Ἄς μᾶς ὁδηγήσουν στό νά μήν δικαιώνουμε ἐμεῖς τόν ἑαυτό μας καί νά μήν πιστεύουμε ὅτι ἐμεῖς κάνουμε ὅ,τι εἶναι ἀπαραίτη­το γιά τή σωτηρία μας, καί ὅτι ἑπομένως τήν ἔχουμε ἐξασφαλίσει, διότι αὐ­τός εἶναι ὁ πιό ἀσφαλής τρόπος γιά νά τήν χάσουμε. 

Ἐμεῖς θά πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα μέ τα­πείνωση καί ὑπακοή στό θέ­λη­μα τοῦ Θεοῦ, ὅπως αὐτό ἐκ­φρά­ζεται διά τῆς Ἐκκλησίας, καί ὄχι κατά τή δική μας ἄποψη ἤ τήν ἄπο­ψη κάποιων ἄλ­λων ἀνθρώπων, κάποτε δυ­στυ­χῶς καί κλη­ρικῶν, πού δια­φοροποιοῦνται ὅμως ἀπό αὐτή τῆς Ἐκκλη­σίας μας, ἡ ὁποία καί ἀπο­τε­λεῖ τόν μόνο γνήσιο ἐκφραστή καί αὐθε­ντι­κό ἑρμηνευτή τοῦ λό­γου καί τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο. Καί ἄς μήν νομίζουμε ὅτι οἱ πράξεις μας, τά ἔργα μας καί οἱ ἐπι­λογές μας, ὅσο καί ἄν αὐτές μᾶς φαί­­νονται εὐλαβεῖς καί θεάρεστες, μᾶς ἐξασφαλίζουν τή σωτηρία, καί πολύ περισσότερο ἄς μήν καυ­χώ­μεθα γιά τή σωτηρία πού νομί­ζου­με ὅτι μᾶς ὀφείλει ὁ Θεός, ἀλλά ἄς ἐφαρμόζουμε μέ ταπείνωση τίς ἐντο­λές του καί ἄς ζητοῦμε μέ τα­πείνωση τή χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο μόνο μέσα στήν Ἐκ­κλησία μᾶς προσφέρεται καί τό ὁποῖο μπορεῖ μόνο νά μᾶς ὁδηγή­σει στή σωτηρία.

 

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ