Ολόκληρη η Συνέντευξη έχει ως εξής:
Κ.Ο.: Με την τελευταία σας εγκύκλιο "απειλείτε" με κυρώσεις τους ιερείς που δεν εμβολιάζονται ή δεν κάνουν το rapid test. Πώς φτάσατε σε αυτή την απόφαση, όταν η επίσημη Εκκλησία ακόμη δεν έχει αποφασίσει σχετικά;
Δ.Ι.: Είναι έξω από τον χαρακτήρα μου και την λογική μου κάθε είδος απειλής. Πρόκειται για μια αγωνιώδη προειδοποίηση προς τους αγαπητούς μου Κληρικούς, στην Τοπική μας Εκκλησία, προκειμένου να πράξουν τα δέοντα για να προφυλάξουν εαυτούς και αλλήλους από τον κίνδυνο της πανδημίας, που απειλεί όλους μας. Ο χαρακτήρας των παραινέσεών μου είναι πατρικός και παρακλητικός, γι’ αυτό και άπαντες έχουν ανταποκριθεί, είτε εμβολιαζόμενοι, είτε κάνοντας τα προβλεπόμενα τεστ. Σε κάθε περίπτωση, είναι ο καιρός των αποφάσεων και της υπεύθυνης στάσης απέναντι σε ένα αντικειμενικό πρόβλημα, που απειλεί την παγκόσμια υγεία και ισορροπία και θέτει όλους προ των ευθυνών μας. Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού, επιπόλαιων προσεγγίσεων και ανορθολογικών επιχειρημάτων. Χάσαμε ήδη δύο εκλεκτούς Κληρικούς μας από την πανδημία, στην επαρχία μας, χάσαμε εκκλησιαστικά στελέχη, κάθε μέρα πεθαίνουν δεκάδες άνθρωποι στην πατρίδα μας. Τί άλλο πρέπει να γίνει, για να καταλάβουμε ότι πρέπει να τηρήσουμε τις οδηγίες της Επιστήμης, η οποία είναι από τα μεγαλύτερα δώρα του Θεού στην ανθρωπότητα;
Κ.Ο.: Πιστεύετε ότι θα πρέπει να επεκταθεί το μέτρο σε όλες τις Μητροπόλεις;
Δ.Ι.: Δεν θα υποδείξω εγώ στους αδελφούς Ιεράρχες πώς θα πολιτευτούν στις Μητροπόλεις τους γύρω από το ζήτημα αυτό. Όμως, άπαντες είναι άνθρωποι σοβαροί και υπεύθυνοι και από την πρώτη στιγμή έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα και σοβαρότητα της κατάστασης, η οποία απαιτεί γενναίες και τολμηρές αποφάσεις, για ν’ αναχαιτιστεί το κακό. Γνωρίζω, επίσης, ότι σε πολλές Μητροπόλεις έχουν αναληφθεί ανάλογες ή και διαφορετικές πρωτοβουλίες, όπως π.χ. στην γειτονική Μητρόπολη Λαρίσης, προκειμένου οι Τοπικές Εκκλησίες να συμβάλουν στον αγώνα της Πολιτείας και της κοινωνίας κατά της πανδημίας. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται συστράτευση, στην οποία ήδη μας έχει καλέσει όλους, Κλήρο και λαό, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, η Οποία αναφανδόν τάσσεται υπέρ των επιστημονικών υποδείξεων για την αντιμετώπιση αυτής της μεγάλης υγειονομικής κρίσης.
Κ.Ο.: Ένα σημαντικό ποσοστό των αρνητών είναι κοντά Εκκλησία. Πώς εκτιμάτε ότι μπορούν να πειστούν αυτοί και ποιός ο δικός σας ρόλος.
Δ.Ι.: Τους περιβάλλουμε με αγάπη. Δεν μπορούμε, όμως, να μην εκφράσουμε την ανησυχία μας, όταν παρατηρούμε την ανάπτυξη ακραίων τάσεων εντός της Εκκλησίας, που εκτρέπονται σε λόγους και ενέργειες, που φανερώνουν εξόφθαλμο θρησκευτικό φανατισμό, παντελώς ξένο προς το ήθος της ειρήνης και της αγάπης που επαγγέλλεται ο Χριστός, αλλά και προς το υγιές εκκλησιολογικό φρόνημα. Είμαι μέλος της Εκκλησίας σημαίνει ότι υπακούω στις υποδείξεις της υπεύθυνης εκκλησιαστικής μου Αρχής και δεν τοποθετώ υπεράνω Αυτής τις προσωπικές – υποκειμενικές μου απόψεις, ούτε αναζητώ άλλοθι γι’ αυτές στις ελεγχόμενες τοποθετήσεις άκριτων ρασοφόρων, που πολύ φοβούμαι, έχουν πάρει πολλούς στον λαιμό τους, από εκείνους που δυστυχώς, τους άκουσαν. Έχω μιλήσει πολλές φορές για τον πειρασμό της αυτοδικαίωσης μέσα στην Εκκλησία, που παρατηρείται συχνά μεταξύ ανθρώπων που θρησκεύονται στρεβλά. Είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για την καταστροφή και την απώλεια της ψυχής.
Κ.Ο.: Ως μέλος της Εθνικής Επιτροπής «Ελλάδα 2021» και συντονιστής της ομάδας εργασίας με θέμα «Η Ορθοδοξία και οι άλλοι στην Ελλάδα του 2040" πώς βλέπετε τον ρόλο της Εκκλησίας τα επόμενα χρόνια.
Δ.Ι.: Η πτυχή του έργου της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», στην οποία αναφέρεστε, είναι από τις ποιο σημαντικές της δραστηριότητες, καθότι αφορά στο μέλλον της πατρίδας μας, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο. Άλλωστε, ευθύς εξαρχής, έγινε σαφές ότι ο εορτασμός για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 σκοπό έχει, αφενός τον ιστορικό μας αναστοχασμό, αφετέρου δε τον οραματισμό του μέλλοντός μας. Σ’ αυτή την προοπτική και η Εκκλησία μας έχει πολλά να προσφέρει, εργαζόμενη για την πρόσληψη των νέων δεδομένων και την εκκλησιοποίησή τους, προκειμένου να μπορέσει ν’ ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που η κοινωνία θα έχει απ’ Αυτήν, κάνοντας ταυτόχρονα την αυτοκριτική Της. Σε κάθε περίπτωση, η Εκκλησία μας είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες και Αυτόν οφείλει να κηρύττει και να βιώνει όλες τις εποχές. Ο κόσμος δεν θα πάψει ποτέ να αναζητά την αλήθεια και η Εκκλησία οφείλει να την προσφέρει στο πρόσωπο του Χριστού, που είναι η οδός και αλήθεια και η ζωή, δεν εξαρτάται από την εναλλαγή των εποχών, ούτε προσαρμόζεται στην λογική των κοσμικών. Είναι και φορέας της μακραίωνης ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, που είναι ο μεγάλος μας θησαυρός, πάνω στον οποίο μπορούμε να θεμελιώνουμε την ενότητά μας. Η μεγαλύτερη προσφορά της Εκκλησίας μας, στο παρόν και στο μέλλον, θα είναι να συνεχίσει να παραμένει πιστή στην σωστική αποστολή Της, ορθώνοντας τον άλλο λόγο και επιδεικνύοντας το άλλο ήθος σε έναν κόσμο που παραπαίει υπό το βάρος των καταστροφικών επιλογών του.
Εκ του Γραφείου Τύπου.
Αναρτήσεις
