Αν και βρισκόμαστε σε δύσκολους και «πονηρούς» καιρούς, ο λαός του Θεού συγκεντρώθηκε για να τιμήσει έναν άγιο του 4ου αιώνα! Γιατί συμβαίνει αυτό; Ο κ. Αθηναγόρας δανείστηκε στίχους από ένα εσπέριο τροπάριο του αγίου: «Αἵματι τῷ σῷ σταζόμενος, τῷ ζωοδότῃ Χριστῷ, τῷ τὸ αἷμα τὸ τίμιον, διὰ σὲ κενώσαντι, προσηνέχθης Δημήτριε, καὶ κοινωνὸν σε δόξης εἰργάσατο, καὶ βασιλείας αὐτοῦ συμμέτοχον». Η κένωση του Χριστού, το «άδειασμα» της Θεότητάς του για να να σαρκωθεί, έγινε η αιτία να καινωθεί, να γίνει καινούργιο, το ανθρώπινο σώμα, ο άνθρωπος. Αυτό έζησε ο Άγιος Δημήτριος με τη βιοτή και γι' αυτό προσέφερε το δικό του αίμα, ώστε να ενωθεί με το Αίμα του Χριστού. Ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της ένωσης; Η «εργασία» (ειργάσατο), το να κάνει ο Χριστός μέλος της δόξας Του τον Άγιο Δημήτριο. Αυτόν τον συμμέτοχο της Βασιλείας του Θεού τιμούν οι άνθρωποι, αν και περνούν αιώνες από το μαρτύριό του.