Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ.

Ανήμερα της διπλής εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της επετείου της Επαναστάσεως του 1821, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος ετέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελιστρίας Πατρών, κεκλεισμένων των θυρών.

Με συγκίνηση βαθιά ο Μητροπολίτης μας απευθύνθηκε μέσω του τηλεοπτικού σταθμού «ΛΥΧΝΟΣ» και του ραδιοφωνικού σταθμού της Ι.Μ. Πατρών προς τον πατραϊκό λαό και προς όλους τους ευσεβείς ορθοδόξους χριστιανούς, εμψυχώνοντάς τους για τις δύσκολες ώρες που διέρχεται ο λαός μας εξ΄ αιτίας της λοιμώδου νόσου του κορωναϊού, ευχόμενος σε όλους δύναμη από τον Θεό, υπομονή και ενότητα.

Επίσης, εξέφρασε τις θερμές ευχές και ευγνώμονες ευχαριστίες για μια ακόμα φορά προς το ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό της πατρίδος μας. Ακόμη, εξέφρασε τις θερμές ευχές του προς τους ασθενείς για ταχεία ανάρρωση και δύναμη στους οικείους τους.

Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος αφιέρωσε την ομιλία του στον Παλαιών Πατρών Γερμανό αναφερθείς στην πολυκύμαντη ζωή και δράση του, ο οποίος ξεκινώντας από τη Δημητσάνα της Γορτυνίας πέρασε από την Κωνσταντινούπολη κοντά στον συμπολίτη του άγιο Εθνοϊερομάρτυρα Γρηγόριο Ε΄ για να φθάσει στην Πάτρα, όπου έλαμψε ως φωτεινός Πνευματικός αστέρας και θερμουργός Ιεράρχης οδηγώντας τον λαό στην ελευθερία.

Ο Σεβασμιώτατος στάθηκε σε σημαντικά γεγονότα της ζωής και δράσης του Παλαιών Πατρών Γερμανού, όπως:

Στην ύψωση του Λαβάρου στην Αγία Λαύρα, και την ευλογία στους αγωνιστές, στην ύψωση της Ελληνικής Σημαίας στην Πλατεία αγ. Γεωργίου της πόλεώς μας, στη μετάβασή του στην Ιταλία, προκειμένου να εργασθεί για τον Αγώνα υπέρ της ελευθερίας της Ελλάδος, στην αχαριστία και την δοκιμασία την οποία υπέστη λίγο πριν του τέλους του και στην τελευτή που συνέβη στο Ναύπλιο στις 30 Μαϊου 1826.

Ο Μητροπολίτης μας ανέγνωσε και τη διακήρυξη του Παλαιών Πατρών Γερμανού από την Αγία Λαύρα η οποία είναι η εξής:

«Πολυαγαπημένοι μας αδελφοί, ο Κύριος, ο οποίος ετιμώρησε (ενν. διά της υποδουλώσεως εις τον κατακτητήν) τους πατέρας μας και τα τέκνα των, σας αναγγέλλει διά του στόματός μου το τέλος των ημερών των δακρύων και των δοκιμασιών. Η φωνή Του είπε ότι θα είσθε ο στέφανος του κάλλους Του και το διάδημα της Βασιλείας Του. Η αγία Σιών δεν θα παραδοθή πλέον εις την ερήμωσιν (Ησαΐα, 62,3). Ο ναός του Κυρίου, ο οποίος εβεβηλώθη, ωσάν ένας άθλιος χώρος, τα σκεύη της δόξης, τα οποία εσύρθηκαν εις τον βούρκον (Α Μακαβ. 2, 8-9), θα γίνουν καταιγίς! Η άβυσσος την άβυσσον επικαλείται (Ψαλμ. 41,8) η παλαιόθεν (δηλ. η εγνωσμένη) ευσπλαγχνία του Κυρίου (Θρήνοι Ιερεμίου 5,1) θα επισκιάση τον Λαόν Του. Η φυλή των Τούρκων υπερέβη το μέτρον των ανομιών, η ώρα του καθαρμού έφθασε, συμφώνως προς τον λόγον του Αιωνίου: «να πετάξης έξω, να διώξης, τον σκλάβον και τον υιόν του» (Γενεσ. 21,10). Να είσθε, λοιπόν, αγαπημένοι, ω γένος των Ελλήνων, φυλή Ελληνική, (ενν, καθώς είσθε) δύο φορές δοξασμένοι από του Πατέρες σας, οπλισθήτε με τον ζήλον του Θεού, έκαστος εξ υμών ας ζωσθή την ρομφαίαν του, διότι είναι προτιμώτερον να αποθάνη τις με τα όπλα ανά χείρας, παρά να καταισχύνη τα ιερά της Πίστεώς του και την Πατρίδα του (Ψαλμ. 44,4). Εμπρός λοιπόν «ας συντρίψωμεν τα δεσμά, τον ζυγόν ο οποίος επικάθηται επί την κεφαλήν μας» (Ψαλμ. 2,3), διότι είμεθα οι κληρονόμοι του Θεού και οι συγκληρονόμοι του Ιησού Χριστού (Ψαλμ. 8,17).Οι άλλοι, και όχι εμείς οι Ιερωμένοι (κατά λέξιν: εκτός του Ιερατείου σας), θα σας ομιλήσουν διά την δόξαν των προγόνων σας. Εγώ όμως θα σας επαναλάβω το όνομα του Θεού, προς τον Οποίον οφείλομεν αγάπην ισχυροτέραν και από τον θάνατον (Άσμα Ασμάτων 8,6). Αύριον, ακολουθούντες τον Σταυρόν, θα βαδίσωμεν προς αυτήν την πόλιν των Πατρών, της οποίας η γη είναι ηγιασμένη από το αίμα του ενδόξου Μάρτυρος Αποστόλου Αγίου Ανδρέου. Ο Κύριος θα εκατονταπλασιάση το θάρρος σας. Ίνα δε προστεθούν εις υμάς αι αναγκαίαι δια να αναζωογονηθήτε δυνάμεις, σας απαλλάσσω από την νηστείαν της Τεσσαρακοστής, την οποίαν τηρούμεν. Στρατιώται του Σταυρού, ότι καλείσθε να υπερασπισθήτε, είναι αυτό τούτο το θέλημα του Ουρανού! Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος να είσθε ευλογημένοι και συγκεχωρημένοι από πάσας τας αμαρτίας σας».

Την παραμονή της εορτής του Ευαγγελισμού, Τρίτη 24 Μαρτίου τ.ε., ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελιστρίας Πατρών (κεκλεισμένων των θυρών) και στην ομιλία του απευθυνόμενος μέσω των Μ.Μ.Ε. της τοπικής μας Εκκλησίας αναφέρθηκε στο θεολογικό μέρος της εορτής του Ευαγγελισμού, στην πίστη των αγωνιστών του 1821 και στην ευλάβεια προς την Παναγία και τις παρακλήσεις των αγωνιστών και όλου του λαού για την απελευθέρωση του Γένους.

Στον Μεθέορτο Εσπερινό ο οποίος ετελέσθη κατά τον ίδιο τρόπο στον Ιερό Μητροπολιτικό μας Ναό, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Χρυσόστομος αναφέρθηκε στην ανατροφή των ελληνοπαίδων κατά τους χρόνους  της Τουρκικής σκλαβιάς με τα νάματα της πίστεως στον Θεό και της αγάπης στην πατρίδα.

Στάθηκε, στο λαμπρό παράδειγμα της οικογένειας του Νικηταρά η οποία ανέδειξε ένα λαμπρό ήρωα τον Νικήτα Σταματελόπουλο – τον γνωστό μας Νικηταρά – τον οποίο ο Κολοκοτρώνης ονόμασε Τουρκοφάγο, καθώς, και τον νεομάρτυρα αγ. Ιωάννη (αδελφό του Νικηταρά) ο οποίος αποκεφαλίσθη από τους Τούρκους, διότι αρνήθηκε να γίνει μουσουλμάνος και ήταν μόλις 11 ετών.

Ο πρωτόγνωρος εορτασμός (λόγω των μέτρων ενάντια στον κορωναϊό) έκλεισε με τον Εθνικό μας Ύμνο.