Πήγαμε στο νοσοκομείο και περιμέναμε στην αίθουσα αναμονής. Εγώ συνέχεια επικαλούμουν τη βοήθεια του Αγίου Λουκά κάνοντας κομποσχοίνι. Εκεί, όπως καθόμασταν, αισθάνθηκα ότι μπήκε μέσα ο Άγιος Λουκάς και κάθισε δίπλα στο γιο μου και τον αγκάλιασε. Με κοίταξε και με χαμόγελο μου είπε:
– Ήλθα όλο το δρόμο από τη Ρωσία για τον Ειρηναίο. Μην στενοχωριέσαι, όλα θα πάνε καλά. Για να πιστέψεις ότι είμαι δίπλα του, θα δεις ότι δε θα καθίσει κανείς στην καρέκλα δίπλα από τον Ειρηναίο γιατί κάθομαι εγώ!
Πράγματι στη σειρά δίπλα σε μένα γέμισαν οι καρέκλες και απέναντι από μένα, όμως δίπλα στον Ειρηναίο δεν κάθισε κανείς. Φώναξαν το όνομα του γιου μου να μπει στο χειρουργείο, και πριν το γιο μου αισθάνθηκα ότι μπήκε ο Άγιος Λουκάς. Η εγχείρηση κράτησε περίπου τρεις ώρες.
Όταν τελείωσε, έμεινε κάμποση ώρα στο αναρρωτήριο και όταν τον πήγαν στο δωμάτιό του πήγαμε και εμείς. Σιγά σιγά άρχισα να του μιλώ. Του είπα: «Αγόρι μου παρακαλούσα τον Άγιο Λουκά τον ιατρό να σε βοηθήσει στην εγχείρηση» και μου απάντησε: «Μπαμπά, πριν αρχίσει η εγχείρηση, ήλθε κάποιος και μου είπε: «ΜΕ ΛΕΝΕ ΛΟΥΚΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ!».
Εδώ σταματώ. Κάθε φορά που σκέπτομαι αυτό τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα. Η εγχείρηση πήγε καλά. Ευχαριστώ το Θεό, τον Άγιο Λουκά και όλους τους Αγίους. Το παιδί μου δεν χρειάστηκε ούτε χημειοθεραπεία ούτε τίποτα άλλα φάρμακα! Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
Γ.Π
Αναρτήσεις
