Η ελευθερία σε θείες συχνότητες.

Ζώντας μέσα στην αγάπη
της Ορθόδοξης Εκκλησίας
ο άνθρωπος ζει
στην αγάπη του Κυρίου του,
η οποία τον απεγκλωβίζει
από τα πλοκάμια
των δυνάμεων του σκότους
και τον καταξιώνει
να γεύεται την ελευθερία
σε θείες συχνότητες.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος

«Τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού;  »

Η εποχή μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία του διαβόλου, η οποία εκφράζεται σε όλα σχεδόν τα επίπεδα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η επήρεια των δυνάμεων του κακού ξεπροβάλλει μέσα από τις ποικίλες δράσεις του ανθρώπου,  ο οποίος βιώνει την εκτροπή από την πορεία αγάπης και κοινωνίας του με τον Θεό σε διαστάσεις που τον αφήνουν να αισθάνεται ως μια τραγική ύπαρξη.

Σ’ αυτή, λοιπόν την φάση της τραγικότητάς του ανθρώπου, ο ευαγγελικός λόγος παρεμβάλλεται θεραπευτικά και το στηρίζει για να ξαναβρεί τον χαμένο αυθεντικό του εαυτό. Χαρακτηριστική είναι η διήγηση της περικοπής του ευαγγελίου, η οποία αναφέρεται στο περιστατικό της συνάντησης του Κυρίου με δύο δαιμονιζόμενους, οι οποίοι παρουσιάζονται να ζουν υπό την επήρεια των σατανικών δυνάμεων και να διαμένουν σε μνημεία, αποκομμένοι εντελώς από την κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και από τους συνανθρώπους τους. Πραγματικά η κατάστασή τους, όπως την περιγράφει ο ιερός ευαγγελιστής, ήταν τραγική. Οι δυστυχισμένες αυτές υπάρξεις δεν κατοικούσαν στα σπίτια τους και δεν έμεναν μαζί με τις οικογένειές τους. Τριγυρνούσαν από τόπο σε τόπο και πουθενά δεν μπορούσε να βρει ανάπαυση η ψυχή τους. Γι’ αυτό το λόγο και επέλεγαν τους χώρους των μνημείων και τους μετέτρεπαν σε τόπο κατοικίας τους. Η κατάστασή τους εκφράζει ακριβώς πόσο καταστροφική μπορεί ν’ αποβεί η κυριαρχία του διαβόλου πάνω στον άνθρωπο, όταν ο τελευταίος απομακρύνεται από την αγάπη του Κυρίου του και αφήνει τον εαυτό του εντελώς εκτεθειμένο και απροστάτευτο απέναντι στις σκοτεινές εκείνες δυνάμεις.

Και όμως είναι αδύναμος

Ένα ισχυρό μήνυμα που βγαίνει από την απελευθέρωση των τραγικών υπάρξεων που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι ότι χάρη στην συνάντηση που είχαν με τον Κύριο, ο διάβολος εμφανίζεται να είναι εντελώς αδύναμος και ανίσχυρος. Η αγάπη του Κυρίου φυγαδεύει τα τεχνάσματα, τους μηχανισμούς και τις ραδιουργίες που αδίστακτα επιστρατεύει  για να παγιδεύει κάθε φορά τον άνθρωπο σε διάφορα επίπεδα. Πιο πολύ όμως, η κυριαρχία του εκμηδενίζεται και εξαφανίζεται όταν βρεθεί μπροστά στον Εσταυρωμένο ή τον Σταυρό. Ο διάβολος αναγνωρίζει την παντοδυναμία και την εξουσία του Χριστού. Αυτό το είδαμε και στην περίπτωση των δύο δαιμονισμένων. Μόλις αντίκρισαν τον Χριστό «έκραξαν, λέγοντες, τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημας;» Η φωνή βέβαια μπορεί να έβγαινε από το στόμα των ανθρώπων εκείνων, αλλά τα λόγια δεν ήταν δικά τους. Τα υπαγόρευαν οι δαιμονικές δυνάμεις που βρίσκονταν μέσα τους. Αυτό επιβεβαιώνει και η ικεσία τους προς τον Χριστό: «Ει εκβάλλεις ημάς, επίτρεψον ημίν απελθείν εις την αγέλην των χοίρων.» Ο Χριστός που είναι ο Θεάνθρωπος Κύριός μας, είναι εκείνος ο οποίος έχει εξουσία: «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης». Ιδιαίτερα μετά την Ανάστασή Του κατατρόπωσε το κράτος του διαβόλου και έστειλε το πιο αισιόδοξο μήνυμα στον άνθρωπο: Μέσα από την αγάπη Του καταργείται η εξουσία του σατανά και ο καθένας μας γνωρίζει την πραγματική ελευθερία, την οποία μπορεί να βιώσει στην πιο αυθεντική της μορφή μέσα από τις αγκάλες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Αγαπητοί αδελφοί, ο σημερινός άνθρωπος αντιμετωπίζει πολλούς κινδύνους ακόμα και μέσα από τον καλούμενο πολιτισμό που προσπαθεί ο ίδιος να διαμορφώσει στη βάση της ικανοποίησης των δικών του επιθυμιών και επιδιώξεων. Ο λόγος του Θεού προσφέρει την αισιοδοξία και την ελπίδα με τη θαυματουργή θεραπεία από τον Κύριο των δαιμονιζόμενων της περικοπής. Ζώντας μέσα στην αγάπη της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο άνθρωπος όχι μόνο μπορεί να αντιστέκεται στα πονηρά έργα του διαβόλου, αλλά και να ζει στην αγάπη του Κυρίου του, η οποία τον απεγκλωβίζει από τα πλοκάμια των δυνάμεων του σκότους και τον καταξιώνει να γεύεται την ελευθερία σε θείες συχνότητες.