Το μοναστήρι κτίστηκε από τον Όσιο Σεραφείμ τέλος του 16ου - αρχές 17ου αιώνα μ.Χ.
Βρίσκεται κοντά στη βουνοκορφή "Παλιοβούνα" του Ελικώνα, στα νότια-νοτιοδυτικά της Βοιωτίας, σχετικά κοντά στις παραλιακές τοποθεσίες "Ζάλτσα" και "Καραχάλιος". Για να φτάσει κανείς στο μοναστήρι του Όσιου Σεραφείμ ή του παπα-Σεραφείμ υπάρχουν τρεις διαφορετικοί δρόμοι πρόσβασης. Ο ένας από το χωριό Πρόδρομος ή Χώστια. Ο άλλος από τον κόλπο της Ζάλτσας προς την Ανατολή και ο τελευταίος ο πιο δύσκολος από την Παλιοβούνα, την κορυφή του Ελικώνα. Η Ι. Μονή βρίσκεται στα όρια του Δήμου Κορώνειας.
Το καθολικό της Μονής είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Στον πρόναο του καθολικού ευρίσκεται ο τάφος του Αγίου. Καθημερινά αρκετοί προσέρχονται για να θεραπευθούνε αφήνοντας στον τάφο του πολύτιμα τάματα. Η μονή είναι σταυροπηγιακή, όπως φαίνεται από συνοδικό γράμμα του Πατριάρχου Κυρίλλου Α5 του Λουκάρεως (1638). Έχει ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο και αξιόλογες τοιχογραφίες.
Κατά την επανάσταση του 1821, εδώ έβρισκε συχνά κατάλυμα ο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τα παλικάρια του.
Κάθε χρόνο στις 6 Μαΐου (μνήμη της κοιμήσεως του Οσίου) πλήθος προσκυνητών συρρέουν στην μονή να προσκυνήσουν τον Όσιο, και να ζητήσουν την βοήθεια του.
Όσιος Σεραφείμ του εν τω όρει Δομβούς [Λεβαδείας] ασκήσαντος.
Ένα παλιό βιβλίο αναφέρει '… ο του Θεού άνθρωπος και πατήρ ημών Σεραφείμ, εγεννήθη εις μίαν χώραν όπου ευρίσκεται εις την επαρχίαν της Βοιωτίας, όπου είναι εις τα μέρη της Ελλάδος και ονομάζεται την σήμερον Ζέλιον.' Δεν γράφει το πότε γεννήθηκε, μα έχει εξακριβωθεί ανάμεσα στα 1520-1525. Γεννήθηκε από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, γι` αυτό και από μικρός ο όσιος, είχε μια κλίση στη μελέτη των Γραφών και την ασκητική ζωή.
Σε νεαρή ηλικία και παρά την πρόσκαιρη άρνηση των γονέων του, μετέβη στο Μονύδριο του Προφήτη Ηλία, στο όρος Κάρκαρα, όπου έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος Χριστού και ασκήτευε εκεί. Γρήγορα η φήμη του έγινε γνωστή και άρχισε να έχει συχνές επισκέψεις από πιστούς, οι οποίοι κατέφευγαν στον όσιο για να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει.
Στη συνέχεια πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, στο Σαγμάτιο όρος, μεταξύ Βοιωτίας και Εύβοιας. Εκεί γρήγορα έλαμψε ως πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και ο ηγούμενος τον έκανε μοναχό δίδοντάς του το όνομα Σεραφείμ.
Αργότερα αφού χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος έφτασε στα δυτικά του Ελικώνα, στην τοποθεσία Δομπού, όπου έκτισε ναό του Σωτήρος , μερικά κελιά και κάλεσε κοντά του μερικούς μοναχούς.
Εκεί ασκήτευσε επί δέκα έτη, διδάσκοντας τους άλλους μοναχούς τα σωτήρια διδάγματα της μοναχικής ζωής. Εκοιμήθη οσιακά το 1602, αφού προείδε την κοίμηση του και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων.
Αναρτήσεις
