Στη διαλελυμένη σήμερα Μονή της Ζωοδόχου Πηγής φτάνει κανείς από ένα ανηφορικό δρόμο, μέσω του Νέου Μυστρά. Από τα κτίσματα της αρχικής Μονής διασώζεται ακέραιο μόνο το Καθολικό, ενώ παλαιό οικοδομικό υλικό έχει χρησιμοποιηθεί για την οικοδόμηση τμημάτων του συγκροτήματος, με την σημερινή του μορφή.
Η είσοδος στο Μοναστήρι γίνεται από τα ανατολικά, μέσω μίας τοξωτής, λιθόκτιστης αυλόθυρας. Ο επισκέπτης διασχίζει ένα μικρό διαβατικό για να αντικρίσει την αυλή της Μονής. Αριστερά των εισερχομένων, είναι κτισμένες οι νεώτερες πτέρυγες των κελιών, σε σχήμα Π , ενώ στα δεξιά βρίσκεται ένας μικρός αποθηκευτικός χώρος. Ένας διάδρομος καταλήγει στο Καθολικό, στο μέσω περίπου της αυλής, αφιερωμένο στη Ζωοδόχο Πηγή.
Ο Ναός είναι μικρών διαστάσεων. Ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του μονόχωρου καμαροσκέπαστου. Καλύπτεται με δίρριχτη κεραμοσκεπή και η είσοδος σε αυτόν γίνεται μέσω χαμηλής θύρας, στη βόρεια όψη του. Εσωτερικά ο ναός φέρει ξυλόγλυπτο τέμπλο, ενδιαφέρουσας λαϊκής τέχνης με φυτικά κοσμήματα.
Ο ζωγραφικός διάκοσμος του Ναού αναπτύσσεται σε τρεις ζώνες, που περιέχουν όλο το Ναό τόσο στο Ιερό όσο και στο κύριο τμήμα του. Αποτελείται από γνωστές παραστάσεις του εικονολογικού προγράμματος όπως διαμορφώθηκαν στα μεταβυζαντινά χρόνια.
Στη βόρεια πλευρά του Ναού, πάνω από τη θύρα, βρίσκεται και η κτητορική επιγραφή του μνημείου, στην οποία αναφέρεται ότι ο ζωγράφος ήταν ο Ιερέας Θεοδόσιος που στην κοσμική ζωή του ασκούσε το επάγγελμα του νομικού, δηλ. του συμβολαιογράφου.
Η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής προστατεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού ως μνημείο ιστορικό διατηρητέο και μάλιστα στο χώρο πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης της αρχικής της μορφής από την 5η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Από το 1995 σε χώρο δίπλα στην Ιερά Μονή λειτουργούν οι Κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, όπου κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες φιλοξενούνται τριακόσια περίπου παιδιά, αγόρια και κορίτσια Γυμνασίου και Λυκείου σε νεόκτιστες και σύγχρονες εγκαταστάσεις.