Ὁ πρῶτος Ναὸς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στὰ Μελίσσια ἦταν ἕνα ἐξωκλήσι ποὺ κτίστηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1986 καὶ 1904 ὡς παρεκκλήσι τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἁμαρουσίου.
Τὸ 1946 μὲ τὴν ἀπόσπαση τῆς Κοινότητας Μελισσίων ἀπὸ τὸ Δῆμο Ἁμαρουσίου τὸ ἐξωκλήσι ἔπαψε νὰ ἀποτελεῖ παρεκκλήσι τῆς Παναγίας Ἁμαρουσίου καὶ δημιουργήθηκε ἡ Ἐνορία τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Μελισσίων.
Κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ἐτῶν 1960-1961 σύμφωνα μὲ ἔγγραφό του Ὑπουργείου Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων ἀποφασίστηκε νὰ γκρεμιστεῖ τὸ μικρὸ παρεκκλήσι, τὸ ὁποῖο δὲν ἐπαρκοῦσε πλέον γιὰ τὶς διαρκῶς αὐξανόμενες ἀνάγκες τῶν ἐνοριτῶν καὶ νὰ κτιστεῖ μεγαλύτερος Ναός.
Πράγματι ἀπὸ τὸ 1961 ἄρχισε νὰ κτίζεται ὁ σημερινὸς Καθεδρικὸς Ναὸς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς καὶ ὁλοκληρώθηκε τὸ 1966 ἐπὶ Μητροπολίτου Κυροῦ Ἰακώβου καὶ προϊσταμένου Ἱερομονάχου Βασιλείου Κανελλίδη.
Εἶναι εὐρύχωρος καὶ ἄνετος Ναὸς μὲ ἄριστη ἠχητικὴ καὶ ἀκουστική, σταυροειδὴς μὲ τροῦλο σὲ μοντέρνο στύλ.Τὰ σχέδια τοῦ Ναοῦ ἀνήκουν στὸν Ἀρχιτέκτονα Κῶν/νὸ Ζαχόπουλο. Ὁ Ναὸς ἁγιογραφήθηκε καὶ συνεχίζεται νὰ ἁγιογραφεῖται ἀπὸ τὸν Πέτρο Βαμπούλη.
Ἀριστερά της κυρίας εἰσόδου καθὼς εἰσερχόμαστε στὸν Ἱερὸ Ναὸ ὑπάρχει παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, τὴ μνήμη τοῦ ὁποίου τιμοῦμε τὴν 9η Νοεμβρίου.
Τὸ 1986 ἐπὶ Μητροπολίτου Κυροῦ Δωροθέου καὶ Ἱερέως Θεοδώρου Φωτιάδη, λόγω αὔξησης τῶν ἐκκλησιαζομένων ἐνοριτῶν, ἔγινε προσθήκη στὴ βόρεια, νότια καὶ δυτικὴ πτέρυγα τοῦ Ναοῦ, μὲ πλήρη ἐφαρμογὴ τοῦ ἀρχικοῦ σχεδίου καὶ τῆς ἀρχιτεκτονικῆς μελέτης τὸ 1960. Μὲ τὴν ἐπέκταση δὲ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸ 1986 δημιουργήθηκε καὶ τὸ Ἐνοριακὸ Κέντρο στὸν ὑπόγειο χῶρο τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στὸ ὁποῖο πραγματοποιοῦνται διάφορες ἐκδηλώσεις, ὁμιλίες, συνεστιάσεις κ.α.
Στὸ Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ἀνήκει καὶ τὸ παρεκκλήσιο τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν ποὺ βρίσκεται στὸ Κοιμητήριο τοῦ Δήμου Πεντέλης τοῦ Δημοτικοῦ Διαμερίσματος Μελισσίων.
Αναρτήσεις
