Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος επισήμανε ότι «ο κάθε πιστός απευθύνεται προς την Παναγία γιατί στο πρόσωπο Της αποβλέπει την Μάνα. Την Μάνα που έφερε στον κόσμο τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού, γίνοντας έτσι η ίδια Μητέρα όλου του κόσμου. Εμείς οι πιστοί απευθύνουμε την προσευχή μας ως Θυμίαμα ενώπιον της γιατί μας καταλαβαίνει και μας νιώθει… το θυμίαμα όμως για να ανέβει προς τον ουρανό χρειάζεται μία πηγή θερμότητας και αυτή είναι η πίστη μας, προσευχή χωρίς πίστη δεν υπάρχει, γιατί η πίστη είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη στο έλεος του Θεού, στις πρεσβείες της Παναγίας, στις δεήσεις των Αγίων μας.»
Ακολούθως, ο Σεβ. Ιγνάτιος παρομοίασε την ευωδία του λιβανιού με την ευωδία της δικιάς μας προσευχής, «η οποία πρέπει να έχει την ζέστη για να μπορεί το λιβάνι να ανέβει στον Ουρανό. Το λιβάνι έχει την ιδιότητα την στιγμή που ο πιστός το μυρίζει να νιώσει αγαλλίαση, έτσι πρέπει να είναι και η προσευχή μας, δυνατή τοποθετώντας μέσα σε αυτή και τους άλλους εκτός από τον εαυτό μας…προϋπόθεση όμως όλων αυτών είναι ο κάθε πιστός να έχει βιώσει την μετάνοια γιατί αναφέρουν οι Πατέρες, πρώτα να δοξολογείς το όνομα του Τριαδικού Θεού, έπειτα ζήσε με μετάνοια και ζήτησε συγγνώμη για τις αμαρτίες σου και στη συνέχεια βάλε το θέλημα σου. Δυστυχώς εμείς στη προσευχή μας μόνον ζητούμε, χωρίς να έχουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις της απολύτου εμπιστοσύνης, της αληθινής μετάνοιας και της αληθινής πίστεως, ότι δηλαδή η ζωή μας είναι στα χέρια του Θεού. »
Συνεχίζοντας ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας απαντώντας στο ερώτημα γιατί η Παναγία μας δεν είναι πάντοτε Γοργοϋπήκοος επισήμανε ότι «ο Θεός και η Παναγία στέλνει πολλές φορές δοκιμασίες γιατί θέλει να ακούσει, να νιώσει και να βιώσει τη δύναμη της προσευχής μας, την δύναμη της απολύτου εμπιστοσύνης στο θέλημα του Θεού.. Βέβαια πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε αν αυτό που ζητούμε από τον Θεό είναι προς το δικό μας όφελος. Αυτό συμβαίνει και σε στιγμές δύσκολες δοκιμασίες στις οποίες αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνει αυτό σε μένα αλλά ο Θεός μέσα αυτών των δοκιμασιών μας ανοίγει δρόμους τους οποίους εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε σκεφτεί.»
Ολοκληρώντας ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε την Γερόντισσα και τις Αδελφές, «που καταβάλουν κόπους και θυσίες για να κρατήσουν ζωντανό το Μοναστήρι», τον Πρωτοσύγκελο π. Μάξιμο για την πνευματική καθοδήγηση ενώ επαίνεσε τους πιστούς που το επισκέπτονται και «βρίσκουν πνευματικό καταφύγιο σε περίοδο κρίσης».
Ανήμερα της εορτής θα τελεστεί η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Αρχιμ. Μαξίμου Παπαϊωάννου, Πρωτοσυγκέλλου, ο οποίος θα κηρύξει τον Θείο Λόγο.
Αναρτήσεις
