Πλῆθος πιστῶν κατέκλυσε τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, προκειμένου νά συμμετάσχῃ στήν Θεία Λειτουργία καί νά κοινωνήσῃ τῶν Θείων καί Ἀχράντων Μυστηρίων.
Ἡ Θεία Κοινωνία ἒγινε κατά τόν ἀρχαῖον πρωτοχριστιανικόν τρόπον, χωριστά δηλαδή μετεδόθη τό Ἃγιον Σῶμα τοῦ Κυρίου καί χωριστά τό Τίμιον Αἷμα, ὡς κοινωνοῦν καί οἱ Ἱερεῖς στό Ἃγιο Βῆμα.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στόν τιμώμενο Ἃγιο Ἰάκωβο τόν Ἀδελφόθεο, στήν ἁγία ζωή καί διδασκαλία του καί στήν μαρτυρική τελευτή του. Ἐπίσης ἀνέγνωσε τμῆμα ἀπό τήν Καθολική Ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου καί ἑρμήνευσε τά χωρία πού ἀναφέρονται στήν πρακτική ζωή τῶν πιστῶν καί στήν ἐφαρμογή τῶν λόγων τοῦ Κυρίου σέ ἒργα, ὣστε νά μή μένωμεν μόνον ἀκροαταί τῶν λόγων τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί ποιηταί νά γινώμεθα. Ἐπίσης ἑρμήνευσε τό χωρίον πού ἀναφέρεται στήν γλῶσσα ἡ ὁποία πολλάκις, μετατρέπεται εἰς πῦρ καί «φονικόν» ὂργανον γιά τούς συνανθρώπους μας, ἐνῶ εἶναι προορισμένη νά ὑμνῇ καί νά εὐλογῇ τόν Θεό καί νά ἀναπαύῃ τούς ἀνθρώπους.