Ὁ αἰώνιος καί (κατά τοῦτο κυρίως) οἰκουμενικός Ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος ὑπῆρξεν ἁγνότατος καί ὁλοτελής τῆς ἀγαπήσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί (ὅπως ἀποκαλύφθηκε, νομίζω, στόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά) διά τοῦτο στεφανώθηκε καί παραμένει θεοειδής Μεγαλομάρτυρας: διά τῶν θεοδοξάστων ὀλιγο-πολλῶν ἀθλημάτων τῆς τελείας φιλοθεΐας του.
Ποιά γωνιά ρωμέηκης ψυχῆς δέν τόν εὐλαβεῖται;
Ποιά χριστιανική ἐπιστημονική (ἔστω) ἱστορική βιβλιογραφία δέν τόν γνωρίζει;
Πῶς νά ἀποκλειόταν ἀπό τό μεγάλο πανηγύρι τοῦ ἑορτασμοῦ του κάθε Μητρόπολη καί Ἐπισκοπή τῆς πατρίδας μας καί ὅλης τῆς Ὀρθοδοξίας; Παντοῦ ἑορτασμοί τοῦ Μεγαλομάρτυρα Ἁγίου, ἀκόμη καί Ἁγίων πού τίμησαν τήν φερωνυμία του, ἁγιαζόμενοι κι ἐκεῖνοι.
η συνέχεια: Εδώ