Το φθινόπωρο του 1912 έφερε την άνοιξη στη Γουμένισσα.

 

Μέ αὐτήν τήν φορτισμένη ἀποφώνηση ὁλοκλήρωσε τόν πανηγυρικό τοῦ ἑορτασμοῦ γιά τά ἑκατοστά δωδέκατα (112α) “Ἐλευθέρια” τῆς Γουμένισσας, στό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἡ ἐκπαιδευτικός τοῦ 1ου Δημοτικοῦ Σχολείου Γουμένισσας (“Θάνου Ζελέγκου”) κα Θεοδώρα Γεωργιάδου, τήν ὁποία καί συνεχάρη δημόσια ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Δημήτριος ρητά «γιά τόν συναρπαστικό της παλμό, τήν ἱστορική περιεκτικότητα καί τήν συνολική ἐμφαντικότητα». Τέτοιες ἐπετειακές ὁμιλίες ―τόνισε― ἀποτελοῦν σπουδαῖες εὐκαιρίες ἄμεσης-ἔμμεσης μαθητείας μικρῶν καί μεγάλων στά κομβικά ἱστορικά γεγονότα καί στήν ἐπικαιροποίηση τῆς σημασίας τους.

η  συνέχεια: Εδώ