(ἐν ὄψει ἑνός κοινοῦ Θεομητορικοῦ ἑορτασμοῦ)
Πέρασαν 32 χρόνια, ἀπό τότε πού τίμησα γιά πρώτη φορά μιά σπουδαία ἑορταστική ἐπέτειο στή Γουμένισσα. Ἐξομολογοῦμαι ὅτι ἀπό τήν πρώτη στιγμή προσέτρεχα ἱκετευτικά (γιά ὅλο τό πλήρωμα) καί (γιά μένα) ὡς οἰκέτης τῆς Θεομητορικῆς δαψίλειας.
Κάθε χρόνο τήν πρώτη Κυριακή τοῦ Μαρτίου τιμοῦμε χρεωστικῶς καί ὀφειλετικῶς τήν ἐπανεύρεση καί ἐπανενθρόνιση τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἐκλάπη γιά νά φυγαδευθεῖ στήν Εὐρώπη κι ἐνῶ εἶχε διχοτομηθεῖ, εὑρέθη θείᾳ προνοίᾳ, προτοῦ ἀναχωρήσει, στήν οἰκία τοῦ ἱερόσυλου τολμητία. Τό γεγονός αὐτό συνέβη τό Μάρτιο τοῦ 1975, ἐπί ἀρχιερατείας τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πολυανῆς καί Κιλκισίου Ἀμβροσίου.
η συνέχεια: Εδώ
Αναρτήσεις
