Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε πέριξ του Ιερού Ναού η λιτανεία των ιερών εικόνων.
Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας στο κήρυγμα έκανε αναφορά στο γεγονός της εορτής της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, που είναι η αναστήλωση των ιερών εικόνων, έπειτα από την εικονομαχική έριδα που έλαβε χώρα την περίοδο του Βυζαντίου και η οποία κράτησε περισσότερα από 100 χρόνια, με αποτέλεσμα η αυτοκρατορία να χωριστεί σε δυο αντιμαχόμενες ομάδες, στους εικονομάχους και τους εικονολάτρες.Επίσης μίλησε για την Ζ΄Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας που συγκλήθηκε το 787 μ.Χ., η οποία διατύπωσε την οφειλόμενη τιμή στις ιερές εικόνες και αποκήρυξε την αίρεση των εικονομάχων.
Στον επίλογο του κηρύγματος ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας, διευκρίνισε στο ποίμνιο ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στις εικόνες, οι οποίες δεν αποτελούν αντικείμενο λατρείας, αλλά αντικείμενο τιμής προς τα εικονιζόμενα πρόσωπα. Μόνον ο Άγιος Θεός είναι το λατρευόμενο πρόσωπο για εμάς τους χριστιανούς. Αυτό το βλέπουμε στην Παλαιά Διαθήκη στις Δέκα Εντολές που πήρε ο προφήτης Μωυσής στο Όρος Σινα, όπου ο Θεός παραγγέλει «Δεν θα υπάρχουν για σένα άλλοι θεοί πλην εμού. Δεν θα κατασκευάσεις ποτέ δια τον εαυτό σου είδωλο, ούτε εικόνα από όσα υπάρχουν στον ουρανό άνω, όσα στη γη κάτω και όσα εις τα ύδατα κάτω από την γη. Δεν θα προσκυνήσεις αυτά, ούτε θα τα λατρεύσεις· διότι Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου» (Εξ. Κ΄, 3-5).
Η εικόνα έχει την χρησιμότητα της ποιμαντικής μέσα στην Εκκλησία. Παλαιότερα που πολλοί άνθρωποι δεν γνώριζαν γράμματα, διδασκόντουσαν πολλά μέσω των ιερών εικόνων. Μια εικόνα, χίλιες λέξεις, λέει ο λαός μας. Μέσω λοιπόν, της εκκλησιαστικής εικονογραφίας οι πιστοί βοηθιούνται, α) στο να γνωρίσουν και να διδαχθούν τόσο για τους αγίους όσο και για την πίστη μας και β) να ανέβουν σε υψηλές πνευματικές θεωρίες.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος
Αναρτήσεις
