Ἡ παρουσία ὅλων αὐτῶν (μαθητῶν καί ἐκπαιδευτικῶν) ἔχει ἰδιαίτερη ἀξία, διότι δέν ἐπιβαλλόταν ἀπό διαταγές τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ἀλλά ἦταν δική τους αὐτοπροαίρετη πράξη.
Παρών στήν θεία Λειτουργία ἦταν καί ὁ δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀναφέρθηκε στό ὅτι ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, δηλαδή τό νἀ ἑορτάζονται ἀπό κοινοῦ οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, καθιερώθηκε τόν 11ο αἰώνα ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Εὐχαΐτων Ἰωάννη Μαυρόποδα.
Ὁ αἰώνας αὐτός ἦταν πολύ δύσκολος γιά τήν Χριστιανική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία. Στήν Δύση ἄρχισε νά ἀναπτύσσεται ἡ σχολαστική θεολογία, ἡ ὁποία προσπαθοῦσε νά κατανοήση τήν θεία Ἀποκάλυψη μέ ὅρους τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας. Στήν Ἀνατολή ἐμφανίσθηκαν οἱ Μουσουλμάνοι Σελτζοῦκοι Τοῦρκοι, καί κατέλαβαν τήν Μικρά Ἀσία. Ἐπίσης, στήν Κωνσταντινούπολη ὑπῆρξαν φιλοσοφοῦντες πού ἀλλοίωναν τήν Ὀρθόδοξη πίστη. Τότε ὁ Εὐχαΐτων Ἰωάννης εἰσήγαγε τήν κοινή ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, γιά νά δώση ἰσχυρές θεολογικές βάσεις στίς ὁποῖες ἔπρεπε νά στηριχθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι Ρωμηοί.
Μάλιστα, γράφεται στό Συναξάριο ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὁμοιάζει μέ τό πῦρ, διότι μέ τήν θεολογία του μᾶς φλογίζει καί μᾶς ἀνυψώνει‧ ὁ Μέγας Βασίλειος ὁμοιάζει μέ τόν ἀέρα, διότι οἱ λόγοι του εἶναι ἀναπνοή ὅταν λιποθυμοῦμε ἀπό τά πάθη‧ καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὁμοιάζει μέ τό ὕδωρ πού μᾶς ἀναψύχει ὅταν λιώνουμε ἀπό τά πάθη.
Κατέληξε ὅτι αὐτό δείχνει ὅτι πάντοτε, ἀλλά καί σέ δύσκολες περιόδους, ὅπως στήν ἐποχή μας, πού μᾶς κατακλύζουν πολλά ἰδεολογικά, φιλοσοφικά καί κοινωνικά ρεύματα, τά ὁποῖα μᾶς ἀποπροσανατολίζουν, ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας διά τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν γίνεται γιά μᾶς πῦρ, ἀέρας καί νερό, καί μᾶς στηρίζει στήν παράδοσή μας, πού διακρίνεται γιά τήν σταθερότητα.
Πρίν ἀπό τήν ἀπόλυση τῆς θείας Λειτουργίας τελέσθηκε Ἀρτοκλασία ὑπέρ ὑγείας «τῶν διδασκόντων καί διδασκομένων» σέ ὅλα τά σχολεῖα τῆς πόλεως καί τῆς περιφέρειας τῆς Ναυπάκτου, στό τέλος τῆς ὁποίας ἐκφώνησε ἑόρτιο λόγο, ἐκ μέρους τῆς ἐκπαιδευτικῆς κοινότητας ἡ καθηγήτρια τοῦ 1ου Γενικοῦ Λυκείου Ναυπάκτου κ. Εὐθυμία Σταυρογιαννοπούλου. Ἡ ὁμιλήτρια ἐπικέντρωσε τόν λόγο της στήν κοινωνική διάσταση τοῦ ἔργου τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ὑπογραμμίζοντας δύο στοιχεῖα ἀπό τούς ἀγῶνες τους: τήν κοινωνική μέριμνα καί τήν ὁμοτιμία ἄνδρα καί γυναίκας. Μέ τήν γνωστή Βασιλειάδα ὁ Μεγας Βασίλειος εἶναι αὐτός πού ἱδρύει τό πρῶτο Νοσοκομεῖο στήν ἱστορία. Ταυτόχρονα «μάχεται κατά τῆς περιστασιακῆς φτώχιας», ἐνῶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος «ἔρχεται ἀντιμέτωπος μέ τήν δομικά ἐνσωματωμένη στό σύστημα ἀνισότητα». Ταυτόχρονα μέ τήν κοινωνική μέριμνα προσπαθοῦν νά ἀναβαθμίσουν τήν τραγικά ὑποβαθμισμένη θέση τῆς γυναίκας. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μάλιστα στηλιτεύει τήν κοινωνική ἀδικία λέγοντας: «οὐ δέχομαι τόν νόμον, οὐ κατανοῶ τήν συνήθειαν. Ἄνδρες γάρ οἱ νομοθετοῦντες διά τοῦτο κατά γυναικῶν ἡ νομοθεσία».
Ὁ Σεβασμιώτατος πρίν ἀπό τό «δι’ εὐχῶν», ἀπευθυνόμενος στά παιδιά, ἀφοῦ περιέγραψε τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ σήμερα στήν κοινωνία, τά συμβούλεψε νά μήν ἐμπιστεύονται τόν ὁποιοδήποτε, ἀλλά τούς γονεῖς καί δασκάλους τους, πού ἀξίζουν τήν ἐμπιστοσύνη τους, γιατί ἔχουν πείρα καί τά ἀγαποῦν.
***
Μετά τό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας, στήν αἴθουσα τοῦ Ἐνοριακοῦ Κέντρου τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου πραγματοποιήθηκε ἡ τελετή ἀνακοίνωσης καί ἀπονομῆς τῶν Βραβείων καί τῶν Ἐπαίνων τοῦ Μαθητικοῦ Λογοτεχνικοῦ Διαγωνισμοῦ 2022 (Διηγήματος καί ποιήματος), πού διοργάνωσε καί ἐφέτος ἡ Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, μέ τήν συνεργασία τῆς Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης Αἰτωλοακαρνανίας. Τό θέμα τοῦ ἐφετινοῦ διαγωνισμοῦ ἦταν: «Οἱ Μικρασιάτες Ἅγιοι τῆς προσφυγιᾶς τοῦ 1922: Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης».
Τά Βραβεῖα καί τούς Ἐπαίνους ἀπένειμε στούς συγγραφεῖς καί ποιητές μαθητές ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ἱερόθεος. Παρόντες στήν τελετή ἦταν οἱ μαθητές πού διαγωνίστηκαν, οἱ διευθυντές τῶν Γυμνασίων καί Λυκείων τῆς περιφέρειας τῆς Ναυπάκτου καί ἀρκετοί καθηγητές τῶν διαγωνισθέντων.
Τήν Ἐπιτροπή πού ἔκρινε τά ἔργα τῶν μαθητῶν ἀποτελοῦσαν οἱ: Ἀπόστολος Τσακούμης, θεολόγος, Μαρία Κουτούση, φιλόλογος, Χριστίνα Καρανικόλα, φιλόλογος, Ἑλένη Ἐξάρχου θεολόγος, Χρυσούλα Μαντζαβᾶ, φιλόλογος, Θεοδώρα Σιαμπαλῆ, φιλόλογος. Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς ἦταν ὁ π.Θωμᾶς Βαμβίνης, μέ εἰδικό συνεργάτη τόν π.Κωνσταντῖνο Βακάλογλου.
Στήν κατηγορία τοῦ Γυμνασίου Βραβεῖα ἔλαβαν οἱ μαθητές: Παναγιώτα Ζαμπάρα τοῦ Ἰωάννη, μαθήτρια τοῦ 1ου Γυμνασίου Ναυπάκτου, γιά τό Ποίημά της: «Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος, τότε καί... τώρα», ὁ Βασίλειος Παππᾶς τοῦ Ἀποστόλου, μαθητής τοῦ 2ου Γυμνασίου Ναυπάκτου, γιά τό διήγημά του: «Ἀσυρματιστής Φώτης Σταύρου». Ἔπαινο ἔλαβε ὁ Κωνσταντῖνος Ἀποστολόπουλος τοῦ Παναγιώτη, μαθητής τοῦ Γυμνασίου Ἀντιρρίου, γιά τό Διήγημά του: «Ἡ ἀποκάλυψη».
Στήν κατηγορία τοῦ Λυκείου βραβεῖα ἔλαβαν οἱ μαθητές: Πηνελόπη Λιάκου τοῦ Κωνσταντίνου, μαθήτρια τοῦ Γενικοῦ Λυκείου στά Σύγχρονα Ἐκπαιδευτήρια Κοτρώνη, γιά τό Ποίημά της: «Στρουθοκάμηλοι» καί ἡ Μαρία Καραγεωργοπούλου τοῦ Χρήστου, μαθήτρια τοῦ 1ου Γενικοῦ Λυκείου Ναυπάκτου, γιά τό Διήγημά της: «Ἕνας ἐπίγειος ἅγιος». Ἐπαίνους ἔλαβαν: ὁ Ὀρέστης Βερύκιος τοῦ Ἰωάννη, μαθητής τοῦ 2ου Γενικοῦ Λυκείου Ναυπάκτου, γιά τό Ποίημά του: «Ἀρσένιος Καππαδόκης, ὁ πρόσφυγας μοναχός», ὁ Καλειώρης Χρῆστος τοῦ Σπυρίδωνος, μαθητής τοῦ 1ου Γενικοῦ Λυκείου Ναυπάκτου, γιά τό Διήγημά του: «Μυρίζει... Παράδεισος» καί ἡ Δήμητρα Εὐθυμιοπούλου τοῦ Νικολάου, μαθήτρια τοῦ 2ου Γενικοῦ Λυκείου Ναυπάκτου, γιά τό Διήγημά της: «Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης».
Ἀναλυτικό ρεπορτάζ γιά τήν ἐκδήλωση θά δημοσιευθῆ στήν ἔντυπη ἔκδοση τῆς «Ἐκκλησιαστικῆς Παρέμβασης».
Δεῖτε Φωτογραφίες ΕΔΩ