Όταν ο Ιησούς έφθασε στην Καπερναούμ, του έφεραν ένα παράλυτο, ξαπλωμένο σε ένα κρεββάτι. Ο Ιησούς όταν είδε την πίστη τους, όχι μόνο του αρρώστου αλλά και αυτών που με κόπο τον κουβάλησαν κοντά του ελπίζοντας σε ένα ακόμη θαύμα του, είπε στον παράλυτο: «Έχε θάρρος, παιδί μου. Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου». Κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι, ενώ επρόκειτο για σωματικά ασθενή άνθρωπο, ο Ιησούς του λέει πως συγχωρούνται οι αμαρτίες του, αντί να αναφερθεί στο πρόβλημα της υγείας του. Η Αγία Γραφή, σε αντίθεση με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, δέχεται ότι ό άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ενότητα, κάτι που υποστηρίζει και η σύγχρονη επιστήμη. Για το λόγο αυτό, ψυχή και σώμα αλληλοεπηρεάζονται και στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα. Οι σωματικές αρρώστιες επηρεάζουν την ψυχική μας διάθεση και αντίθετα τα ψυχολογικά προβλήματα και το άγχος, έχουν επιπτώσεις στην υγεία του σώματός μας. Στη θεολογική γλώσσα γενικά όλα τα σημάδια της φθοράς είναι απόρροια της αμαρτίας, όχι αναγκαστικά της προσωπικής αμαρτίας του καθενός, αλλά του προπατορικού αμαρτήματος, της απομάκρυνσης δηλαδή του ανθρώπου από την πηγή της ζωής που είναι ο Τριαδικός Θεός.
Στην υλιστική εποχή που ζούμε έχουμε ξεχάσει ότι ο άνθρωπος έχει και ψυχή και ενδιαφερόμαστε μόνο για την υγεία και την καλοπέραση του σώματος. Ακούμε τόσο συχνά αυτή την φράση, «πρώτα απ’ όλα υγεία» και την θεωρούμε απόλυτα σωστή σαν ευχή. Δεν είναι όμως έτσι. Πρώτα απ’ όλα είναι η υγεία, αλλά η υγεία της ψυχής. Η εν Χριστώ υγεία. Πρώτα είναι σημαντική η ψυχική μας κατάσταση και μετά έρχεται η υγεία του σώματος, που ασφαλώς και είναι πολύτιμη. Έτσι γίνεται κατανοητό γιατί ο Ιησούς είπε στον παράλυτο «τέκνον ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Προηγείται η θεραπεία της ψυχής και ακολουθεί το σώμα. Όλη η ορθόδοξη παράδοσή μας έδινε πάντοτε προτεραιότητα στην πνευματική και ψυχική υγεία και ακολουθούσε η φροντίδα για την υγεία του σώματος. Σήμερα που αντιστράφηκαν οι αξίες αυτές, επόμενο είναι ο κόσμος να μπερδευτεί, να παραπαίει, και να βαδίζει προς τη καταστροφή. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν γνωρίζει τι είναι αμαρτία, αγνοεί την τρομακτική αρνητική δύναμή της και γι’ αυτό δε ζητάει συγχώρεση, απλά απορεί για τις άσχημες καταστάσεις που ζούμε και ίσως αναρωτιέται τι να φταίει.
Ο Κύριος πριν θεραπεύσει σωματικά κάποιον ασθενή, του έλεγε ότι του συγχωρεί τις αμαρτίες του, και μετά τη θεραπεία του τόνιζε, «Ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν τί σοι γένηται»(Ιωαν.5,14). Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή η θεραπεία του σώματος, είναι η ορατή απόδειξη της συγχώρησης των αμαρτιών του παράλυτου. Ο Ιησούς θέλοντας να δείξει στους ανθρώπους που τον παρακολουθούσαν ότι εκτός από άνθρωπος είναι και Θεός, γιατί βέβαια και εκείνοι καταλάβαιναν πως είναι έργο του Θεού να συγχωρεί αμαρτίες, τους είπε: «θα μάθετε τώρα ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες πάνω στη γη» και τότε, λέει στον τον παράλυτο: «Σήκω επάνω, πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου».
Υπάρχει και κάτι άλλο που μας αφορά στην περικοπή αυτή και καλό είναι να το προσέξουμε. Ποιος από εμάς μπορεί να πει με σιγουριά ότι δεν είναι παράλυτος; Παράλυτος από διάφορες φοβίες, από την επιθυμία να δει τον εαυτό του να τον θαυμάζουν οι άλλοι, παράλυτος από τους υπολογισμούς που συχνά κάνουμε χτίζοντας την υποκριτική συμπεριφορά μας; Τέτοιες και άλλες παρόμοιες ψυχικές καταστάσεις, που όλοι λίγο πολύ κρύβουμε μέσα μας, μας καθιστούν πνευματικά παράλυτους χωρίς να το καταλαβαίνουμε, καθώς συνηθίσαμε να προσέχουμε μόνο την υγεία του σώματός μας.
Ας προβληματιστούμε κοιτώντας με ειλικρίνεια μέσα μας. Ας μην σταθούμε, ακούγοντας το σημερινό Ευαγγέλιο, μόνο στον άνθρωπο εκείνο που ήταν παράλυτος και η πίστη του, κυρίως όμως η πίστη αυτών που τον οδήγησαν στον Χριστό, είχε τη δύναμη να κινήσει το έλεος τού Θεού και να τον θεραπεύσει. Ας σκεφτούμε και τη δική μας παραλυσία και με ταπείνωση και εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού και την θεραπευτική δύναμη των ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, ας προσπαθήσουμε για τη θεραπεία μας. Αμήν.
Αναρτήσεις
