Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΩΝ 200 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ Η ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΝΑΙΑΣ.

Γιά φέτος ἠ μεγάλη ἑορτή τῆς χριστιανοσύνης, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Κυρίας Θεοτόκου, γιά τή Ρωμιοσύνη παίρνει οὐρανομήκεις διαστάσεις καί τρανώνει τοῦ Ἓλληνα τά φυλλοκάρδια ἁπανταχοῦ τῆς γῆς! Ἡ Ὑφήλιος ὑποκλίνεται εὐλαβικά μπροστά ἀπό τήν ἀπόφαση καί τίς αἱμάτινες θυσίες ἑνός Λαοῦ, καί τό Ρωμαίϊκο φιλότιμο καί τσαγανό διαποτίζει τίς ἀξίες τίς ἀνθρώπινες διαχρονικά! Μιά φούχτα ἂοπλων, ἀπόλεμων καί ἀδύναμων ραγιάδων σηκώνει τό ἀνάστημά της καί μαθαίνει τούς Λαούς ἀπ’ τήν Τριπολιτσά, τό Μεσολόγγι, τά Ψαρά, τή Χίο, τά ἡρωϊκά Δερβενάκια, τό Κούγκι καί τήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Ἀναστασίας Χαλκιδικῆς πώς ἡ ἐλευθερία κατακτιέται, δέν χαρίζεται, πώς ἠ ἀξιοπρέπεια ποτίζεται μέ αἷμα καί πώς ὁ Δαβίδ- ὃσο μικρός καί νά   ̓ναι- σάν τό θέλει καί τό προσυπογράψει ὀ Θεός νικάει τόν Γολιάθ!

            Τό διπλό πανηγύρι ξεκίνησε ἀπό τή 24^η Μαρτίου, τήν παραμονή δηλαδή, στό Μοναστήρι τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου τῆς Ὀλυμπιάδος, ὃπου μονάζει τετραμελής Ἀδελφότητα ὐπό τήν Ἡγουμενία τῆς Μοναχῆς Χρυσοβαλάντου, Μοναστήρι πού ἢγειρε ἐκ βάθρων ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης Ἱερισσοῦ κυρός ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ, μέ τήν ἀρωγή καί τίς θυσίες τῆς Ἀδελφότητος βέβαια, καί ἐπαυξάνει ὁ σημερινός Ἐπίσκοπός μας!

            Στίς 6 τό ἀπόγευμα, λοιπόν, ἐψάλη ὁ πανηγυρικός Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ, πλαισιουμένου ἀπό τούς Διακόνους π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα καί τόν καλλικέλαδο Ἐφημέριο Ὀλυμπιάδος Αἰδ. Πρωτ. π. Χαράλαμπο Δουλγκέρη. Τό ψαλτήρι τῆς Μονῆς πέραν τῶν Μοναχῶν ἐτίμησε μέ τήν τέχνη καί τή μουσική του ὀ Μουσικολογιώτατος Πρωτοψάλτης καί Δάσκαλος Βυζαντινῆς μουσικῆς στήν Ἱερά Μητρόπολη Λαγκαδᾶ κ. Γεώργιος Φερεντίνος.

            Ὁ Ἐπίσκοπός μας στήν ὁμιλία του, ἀφοῦ ἐπιγραμματικά ἀνεφέρθη στό νόημα καί στό θεολογικό περιεχόμενο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Παντάνασσας, μίλησε γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ὡς τό κεφαλαιῶδες γεγονός τῆς ταυτότητος καί ὑποστάσεως τοῦ Νεοελληνισμοῦ. Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, διευκρίνισε ὁ ὁμιλητής, συνιστᾶ οὐσιαστικῶς καί ἁπτῶς τήν ἐκκίνηση τῆς κατά Χριστόν Οἰκονομίας, τῶν μεγαλείων, δηλαδή, μέ τά ὁποῖα μᾶς προίκισε ὁ Θεός ἐν τῷ Δευτέρῳ Προσώπῳ τῆς Ἁγίας Τριάδος πού ἐκκένωσε Ἑαυτόν καί ἐνανθρώπησε καί ζύμωσε στή μήτρα τῆς Πανάγνου τή Σωτηρία τοῦ βροτείου Γένους, παγγενοῦς τοῦ Ἀδάμ.

            Συνεχίζοντας ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιά τό   ̓21 καί σάν Τριπολιτσιώτης, ἀπ’ ὃπου οὐσιαστικά ξεκίνησε ἡ Ἐπανάσταση τῶν Ἐλλήνων. «Θά τό βροντοφωνάξουμε κι ἂς τό πολεμοῦν ἢ τό λησμονοῦν κάποιοι: Ἡ Ἐκκλησία γίνηκε τό Ἀρτοφόριο τῆς λευτεριᾶς μας καί τά λάβαρα τῶν Ἐκκλησιών μας ὑψώθηκαν καί γίνηκαν τά πρῶτα τιμημένα μπαϊράκια τῆς Ἐπανάστασης στόν Μοριᾶ, τή Ρούμελη, τή Μακεδονία, τή Χαλκιδική καί τά Νησιά μας! Τό ράσο ἀπ’ τήν Ἁγια- Λαύρα ἒδωσε τήν εὐλογία καί ποτίστηκε πρῶτα μέ αἷμα παλιγγενεσίας καί ἀκολούθησαν οἱ πάντες! Στήν Τρομπολιτσά οἱ πρῶτοι πού φυλακίστηκαν ἀπό τό Δοβλέτι στήν εἰρκτή τοῦ Σεραγιοῦ τοῦ Χουρσίτ Πασᾶ ἦταν οἱ Δεσποτάδες καί οἱ Προεστοί τῆς Πελοποννήσου, πλήν τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ πού κόσμησε τή Συνέλευση τῆς Βοστίτσας, τοῦ σημερινοῦ Αἰγίου, γιά νά ἒχη τήν τιμή νά εὐλογήση τό Λάβαρο μέ τήν Κοίμηση τῆς Παναγιᾶς, ὡς πρῶτο μπαϊράκι τῶν ξεσηκωμένων Ραγιάδων!»

            Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος: «Τούτη ἡ Ἐθνεγερσία ἀπ’ ἂκρου εἰς ἂκρον τῆς Ρωμιοσύνης, παρότι ξέσπασε μέσα σ’ ἓνα κλῖμα Εὐρωπαϊκό, διαποτισμένο ἀπ’ τίς ἀθεϊστικές ἰδέες τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης καί τοῦ λεγομένου Διαφωτισμοῦ, εἶχε τή δική του ζὐμη καί ταυτότητα, σύμφωνα μέ τίς παρακαταθῆκες τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καί τοῦ Μακρυγιάννη. Δέν διέθετε χαρακτηριστηκά ταξικῆς ἐπαναστάσεως, οὒτε ἒλαβε σάρκα καί ὀστᾶ γιατί ἀνδρώθηκε μέ πολιτικές ἢ φιλοσοφικές ἐμφυλιοπολεμικές ἰδέες ἢ ἰδεοληψίες! Ὑπῆρξε ξεκάθαρα καί λεβέντικα ἀγώνας ἀπελευθερωτικός, μέ σκοπό τήν ἀποτίναξη τοῦ Τούρκου, τοῦ Ὀθωμανοῦ καί Μουσουλμάνου Δυνάστη. Τό Ἒθνος τῶν Ρωμιῶν διεκδίκησε τήν ἐλεύθερη ὑπόστασή του καί μέ τή δύναμη καί τήν ὑπογραφή τοῦ Θεοῦ τό κατάκτησε!

          »Ἡ Ἐθναρχοῦσα Ἐκκλησία ἀπ’ τήν Ἃλωση τῆς Πόλης καί μέχρι τά σήμερα οὐδέποτε ἀπέβαλε τόν μανδύα τῆς Μάνας τοῦ Λαοῦ! Τρεῖς ἦταν οἱ βασικοί στόχοι τοῦ ταπεινοῦ μά ἀειφεγγοῦς Φαναρίου, τῆς Ἐκκλησίας δηλαδή, μέσα στό σκοτάδι αὐτῆς τῆς περιόδου: α) Ἡ διατήρηση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας καί Παιδείας. β) Ἡ καλλιέργεια τοῦ ἡρωϊκοῦ πνεύματος, βασισμένη στήν ἒνδοξη Ἑλληνική Ἱστορία καί φύτρα τῶν προγόνων μας καί ποτισμένη μέ τίς θυσίες τοῦ Κλήρου. Καί γ) Ἡ ἀναστολή τοῦ ἰσοπεδωτικοῦ ἐξισλαμισμοῦ, πού ἧταν ταυτόχρονα καί ἀναχαίτιση τοῦ ἐκτουρκισμοῦ!

         » Ἂς μή λησμονοῦν μερικοί ἂκαπνοι καί μαλθακοί κονδηλοφόροι πώς ὁ Γάλλος Πρόξενος Πουκεβίλ γράφει ὃτι οἱ Τοῦρκοι θανάτωσαν ἓντεκα Πατριάρχες καί ἑκατό περίπου Ἐπισκόπους. Σἐ ἓξι χιλιάδες δέ ἀνεβάζει τούς θανατωθέντες λειτουργούς τῆς Ἐκκλησιᾶς! Καί ἀκολούθησε ὁ ποταμός τῶν αἱμάτων τῶν Νεομαρτύρων μας πού ὑψώθηκε ὡς ἀντιστασιακή δύναμη στόν ὁδοστρωτῆρα τοῦ θρησκευτικοῦ καί ἐθνικοῦ ἀποχρωματισμοῦ καί κυρίως στή λαίλαπα τοῦ παιδομαζώματος καί τοῦ γενιτσαρισμοῦ...»

 

για όλες τις φωτογραφίες:   Εδώ

 Ἀνήμερα τῆς γιορτῆς ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε τοῦ Ὂρθρου καί προέστη τῆς Πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα καί πλαισιούμενους ἀπό τούς Ἐφημερίους τῆς Ἀρναίας Παν. Ἀρχιμ. π. Παϊσιο Σουλτανικᾶ καί τούς Αἰδ. Οἰκ. π. Κωνσταντῖνο Ἀγούλα καί π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη.

          Ὁ Λαός τῆς Ἀρναίας - παρά τά μέτρα γιά τόν κορωναϊό- ὑπερετίμησε τήν διπλῆ ἑορτή μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχο Ἀριστοτέλη κ. Στέλιο Βαλιάνο,   τόν ἐὐσεβέστατο Ἀντιδήμαρχο κ. Γεώργιο Θαλασσινό, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Ἀγαπητό Κιάτο, τόν Πρόεδρο τοῦ Ἀριστοτελείου Πνευματικοῦ Κέντρου κ. Ἀστέριο Τζιτζιρίκα, τήν Πρόεδρο τῆς Α΄βαθμίου Ἐκπαιδεύσεως καί Δημοτική Σύμβουλο κα Εὐγενία Γιαννούση, τόν φιλόχριστο Διοικητή Πυροσβεστικῶν Ὑπηρεσιῶν κ. Δημήτριο Ἀλεξανδρῆ, τούς Τοπικούς Συμβούλους κα Χριστίνα Σαμαρᾶ, κα Στέλλα Μπύρου καί κ. Χρῆστο Τσιαμούρη κ.ἂ.

          Ἀντί πανηγυρικοῦ τῆς ἡμέρας ὀ Σεβασμιώτατος συγκινημένος ἀνέγνωσε μετά προσοχῆς τή βαρυσήμαντο Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν παλιγγενεσία καί διένειμε σέ ὃλο τόν Λαό, ὃπως ἒγινε καί σέ ὁλόκληρη τήν Ἱερά Μητρόπολη, τόν λόγο τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στούς γυμνασιόπαιδες στήν Πνύκα στίς 13 Νοεμβρίου τοῦ 1838!

         Κατόπιν ἐτελέσθη Δοξολογία πανηγυρική, ὃπως αὐτή συνετάχθη ἀπό τόν πολύπειρο ὑμνογράφο τῆς Ἐκκλησίας μας μουσικολογιώτατο Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ.κ. ΙΩΗΛ καί ἀπεστάλη ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο πατρικῶς πρός τίς Ἱερές Μητροπόλεις.

        Μετά τό πέρας τῆς Δοξολογίας, μόνο ὁ Ἱερός Κλῆρος καί οἱ Ἀρχές μετέβησαν στό Ἡρῶο τῆς Πόλεως, τό εὑρισκόμενο στό προαύλειο τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου Ἀρναίας καί ἐψάλη Τρισάγιο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν Ἠρώων τοῦ   ̓21 καί κατετέθησαν στέφανοι .

        Καί μιά λεπτομέρεια... Ἐπειδή τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, λόγῳ κορωναϊοῦ, δέν ἐπέτρεψε τήν παρουσία μόνον τῶν σημαιοφόρων καί τῶν παραστατῶν τῶν Σχολείων τῆς Πόλεως στή Θεία Λειτουργία καί στή Δοξολογία γιά τά 200 χρόνια τῆς Παλιγγενεσίας, παρά τίς παρακλήσεις τοῦ Μητροπολίτου μας, τή λύση ἒδωσε ἡ εὐλαβεστάτη οἰκογένεια τοῦ κ. Κωνσταντίνου Ξύστρου! Ἒντυσε τά παιδιά της φουστανελάδες, πῆρε τήν Ἑλληνική Σημαία μέ τόν Σταυρό ἀπό τό μπαλκόνι τοῦ σπιτιοῦ της καί τά ἒφερε πανηγυρικά στήν Ἐκκλησία ἀκολουθῶντας τα, γιά νά δείξη ὃτι: “ὃπου βούλεται Θεός νικᾶται φύσεως τάξις”! Ἡ συγκίνηση περίσσεψε καί οἱ εὐχαριστίες τοῦ Ἐπισκόπου μας, μαζί μέ τίς εὐλογίες του συνώδεψαν τά παιδιά καί τούς γονεῖς τους,

 για όλες τις φωτογραφίες:   Εδώ