Αγαπητοί μου αδελφοί,
Το ταξίδι που ξεκίνησε πριν από έντεκα εβδομάδες, με το ξεκίνημα του Τριωδίου, φτάνει και φέτος στο τέλος του. Η κοινή μας διαδρομή μοιάζει με την πορεία των Μυροφόρων που ξεκίνησαν γεμάτες αγάπη για τον Διδάσκαλο, για να Τον μυρώσουν και να Τον τιμήσουν.
Στεκόμαστε ήδη ενώπιον του κενού μνημείου και σε λίγα λεπτά θα διακηρύξουμε προς όλο τον κόσμο πως ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας ανέστη, κατακλύζοντας με το φως της Αναστάσεώς Του τα σύμπαντα και τις καρδιές μας.Πριν έναν χρόνο ακριβώς στερηθήκαμε το αυτονόητο: Να αναστήσουμε τον Χριστό στις Εκκλησιές μας. Δεν ξέραμε την εξέλιξη των πραγμάτων. Η λύπη και ο φόβος χτυπούσαν την πόρτα της καρδιάς μας. Η πίστη μας, όμως, δεν έσβησε. Η ελπίδα μας δεν ατόνησε. Ο Θεός δεν επέτρεψε να βιώσουμε και φέτος οδυνηρές απαγορεύσεις. Ήρθαν καλύτερες μέρες! Βρισκόμαστε ξανά μαζί! Αντέξαμε τις δυσκολίες που πέρασαν, αν και κάποιες ακόμη βρίσκονται ενώπιόν μας. Μέρα με τη μέρα, όμως, όλο και λιγοστεύουν. Αυτό κάνει και την ελπίδα μας πιο στέρεη. Οι μάσκες ίσως να κρύβουν το χαμόγελο της αναστάσιμης χαράς μας, οι ματιές μας, όμως, είναι γεμάτες από το φως της προσμονής γι’ αυτό που σε λίγο πρόκειται να συμβεί. Ο αποστάσεις φαίνεται να μας κρατούν απομονωμένους. Οι καρδιές μας, όμως, χτυπούν σαν μία καρδιά που ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον Νικητή του θανάτου. Ακόμη και η αλλαγή της ώρας, ας γίνει αιτία δοξολογίας: Μία ώρα νωρίτερα θα αντηχήσει ο τόπος μας από το χαρμόσυνο μήνυμα της αναστημένης ζωής και από το ανέσπερο φως της δόξας του Εσταυρωμένου. Τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίσει από την Ζωηφόρο Ανάσταση. Τίποτε δεν μπορεί να μας στερήσει το μέγα Πάσχα.
Οι αναμμένες μας λαμπάδες διακηρύσσουν την πρώτη μας νίκη, απέναντι σε μία παγκόσμια δοκιμασία. Κι αν κάποιοι απόψε δεν βρίσκονται μαζί μας, το φως της Αναστάσεως, που σε λίγο θα εκτιναχτεί από το κενό μνημείο, μας δίνει τη βεβαιότητα της θεϊκής παρουσίας που γίνεται προπομπός των κεκοιμημένων και τους οδηγεί στην αιωνιότητα. Η ίδια παρουσία, η παρουσία του Αναστάντος Χριστού, θα βρίσκεται μαζί μας και στο τελευταίο μέρος της στενωπού που διανύουμε. Μαζί του θα διανύουμε κι εμείς το δικό μας Πάσχα, το δικό μας πέρασμα από τον εγκλεισμό και τους περιορισμούς προς την ζωή που στερηθήκαμε περισσότερο από δώδεκα μήνες. Μία ζωή, που θα μας βρει πιο σοφούς από τα διδάγματα που μας χάρισε η δυσκολία, πιο ευγνώμονες για όσα θεωρούσαμε αυτονόητα, πιο ανθεκτικούς στους πειρασμούς και τις δοκιμασίες. Το φετινό Πάσχα μάς πλημμυρίζει με κουράγιο και αποφασιστικότητα, ώστε να αντιμετωπίσουμε τις τελευταίες δυσκολίες.
Σε λίγο θα επιβεβαιωθεί πως η Ανάσταση του Χριστού δεν είναι ένα ιστορικό γεγονός, αλλά η πατρίδα μας. Ανήκουμε στην Ανάσταση. Ανήκουμε σε μία νέα πολιτεία, σε μία νέα ζωή πάνω από τον θάνατο και τη φθορά. Δεν φοβόμαστε τις δυσκολίες που θα έρθουν, διότι γνωρίζουμε πως ο αναστημένος Χριστός είναι δυνατότερος από αυτές και γινόμαστε και εμείς δυνατότεροι, όσο μένουμε μαζί Του. Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες Φωτός. Σήμερα «θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής, της αιωνίου, απαρχήν».
Παραμένουμε πολίτες αυτού του κόσμου και γνωρίζουμε πως δεν πρέπει να επαναπαυθούμε εξαιτίας της ελπίδας που φαίνεται να αχνοφέγγει. Είμαστε, όμως, και πολίτες της αιωνιότητας που μας κάνει να αντιμετωπίζουμε τις όποιες αντιξοότητες με τη βεβαιότητα της νίκης και της υπέρβασης. Είναι η δική μας ευθύνη και δείγμα της δικής μας ευγνωμοσύνης απέναντι στον Αναστημένο Χριστό, με τον λόγο και τις πράξεις μας, κυρίως όμως με τη χαρά και την αισιοδοξία μας, να υπενθυμίζουμε στην κοινωνία μας και σε ολόκληρο τον κόσμο πως το Αναστάσιμο Φως είναι ανέσπερο και ανίκητο. Ενώνουμε τις φωνές μας με εκείνη του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και διατρανώνουμε τη μεγάλη αλήθεια: Κανείς να μη φοβάται τον θάνατο. «Ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος».
Το μήνυμα αυτό έχει ανάγκη ο κόσμος όσο ποτέ άλλοτε. Και βρισκόμαστε απόψε εδώ για να του το προσφέρουμε τόσο απλόχερα, όπως απλόχερα θα το δεχτούμε σε λίγο από τον Αρχηγό της ζωής.
Καλή ανάσταση!
Μετά θερμών πασχαλίων ευχών
και της εν Χριστώ Αναστάντι αγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
Αναρτήσεις
