Η Εορτή της Εγέρσεως του Αγίου και Δικαίου Φίλου του Χριστού Λαζάρου στο Διαβατό Ημαθίας, (ΦΩΤΟ).

Το Σάββατο 24 Απριλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Αγίου Ελευθερίου Διαβατού επί τη εορτή της Εγέρσεως του Αγίου και Δικαίου Φίλου του Χριστού Λαζάρου.

 

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στον εορτάζοντα εφημέριο της Ενορίας π. Λάζαρο Μουρατίδη.

 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οἶδα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀνα­στάσει, ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ». Στή Βηθανία μᾶς μετέφερε σήμε­ρα τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα γιά νά μᾶς θυμίσει τό θαῦμα πού ἐπιτέλεσε ὁ Χριστός λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος του, τό θαῦμα τῆς ἀνα­στάσεως τοῦ φίλου του Λαζάρου.

Τό γεγονός εἶναι γνωστό σέ ὅλους μας, καί ὅλοι μας ξέρουμε τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο ὁ Χριστός ἀνιστᾶ σήμερα ἕναν τετραήμερο νεκρό. Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα νά σταθοῦμε σέ ἕνα ἄλλο σημεῖο τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, σέ ἕνα σημεῖο τοῦ δια­λόγου τοῦ Ἰησοῦ μέ τή Μάρθα, τήν ἀδελφή τοῦ Λαζάρου, ὁ ὁποῖος διδάσκει πολλά σέ ὅλους μας.

Ἡ Μάρθα ἦταν μία πιστή καί εὐ­σεβής γυναίκα, πού γνώριζε καί σε­βόταν τόν Χριστό καί πού ἔκανε τά πάντα γιά τόν περιποιηθεῖ καί νά τόν ἀναπαύσει, κάθε φορά πού βρι­σκόταν στό σπίτι τους. Καί σήμερα, ὅταν ἄκουσε ὅτι ἔρχεται ὁ Χριστός, ἔσπευσε νά τόν ὑποδεχθεῖ καί νά ἐκφράσει τό παράπονό της, λέγο­ντας: «Ἄν ἤσουν, Κύριε, ἐδῶ, δέν θά πέθαινε ὁ ἀδελφός μου». 

Ἡ Μάρθα ἀγνοεῖ τόν λόγο τῆς καθυστερήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χρι­στός δέν καθυστέρησε ὅμως νά ἔλθει στή Βηθανία γιατί ἤθελε νά στερήσει τόν Λάζαρο ἀπό τίς ἀδελ­φές του, οὔτε νά τίς βυθίσει στό πέν­θος. Γι᾽ αὐτό καί τώρα, πρίν νά κάνει τό θαῦμα, προσπαθεῖ νά διδά­ξει στή Μάρθα καί σέ ὅλους ἐμᾶς τό ἀληθινό νόημα τῆς πί­στεως ἀλλά καί τό ἀληθινό νόημα τῆς ἀναστάσεως. 

«Οἶδα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀνα­στάσει, ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ», ἀπα­ντᾶ ἡ Μάρθα, ὅταν ὁ Χριστός τήν ρωτᾶ ἄν πιστεύει στήν ἀνάστα­ση. «Γνωρίζω ὅτι θά ἀναστηθεῖ ὁ ἀδελ­φός μου στήν ἔσχατη ἡμέρα, ὅταν θά ἀναστηθοῦν ὅλοι οἱ ἄν­θρωποι».

Ὁ Χριστός ὅμως δέν ἀναφέρεται στή μέλλουσα ἀνάσταση τῶν ἀν­θρώ­πων, ὄχι γιατί δέν τήν δέχεται, ἀλλά γιατί θέλει νά προετοιμάσει τή Μάρθα γιά τό θαῦμα πού σέ λίγο θά ἔκανε, ἀνιστώντας τόν φίλο του Λάζαρο. Συγχρόνως ὅμως  θέλει νά διδάξει στή Μάρθα ὅτι ἡ πίστη δέν εἶναι κάτι πού ἀναφέρεται στό μέλ­λον, κάτι πού ἀφορᾶ τό μέλλον γενικά καί ἀόριστα. Ἡ πίστη εἶναι κάτι χειροπιαστό, κάτι μέ τό ὁποῖο ζοῦμε καθημερινά καί ρυθμίζει τή ζωή μας καί τή συμπεριφορά μας.

Ἡ ὁμολογία πίστεως τῆς Μάρθας γιά τή μελλοντική ἀνάσταση εἶναι πίστη καί ἐλπίδα ὅλων μας, ἀλλά γιά τούς περισσοτέρους ἀπό ἐμᾶς εἶναι τόσο μακρινή πίστη, ὥστε ἄν καί θά ἔπρεπε νά ἐπηρεάζει τή ζωή μας καί νά μᾶς κάνει νά σκεφτό­μαστε διαρκῶς πῶς θά πρέπει νά προετοιμαζόμαστε γιά νά ἀνα­στη­θοῦμε «εἰς ζωήν αἰώνιον», ἐμεῖς τό ξεχνοῦμε ἤ καί τό ἀπωθοῦμε.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός στήν ἀπά­ντηση τῆς Μάρθας ἀντιτείνει τό «ἐγώ εἰμί ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή», λέγοντάς της μέ τόν τρόπο αὐτό ὅτι ἡ πίστη σέ Ἐκεῖνον εἶναι μία διαρκής καί καθημερινή πραγματι­κό­τητα, μία διαρκής καί καθημε­ρινή ἄσκηση σέ ὅλα τά γεγονότα τῆς ζωῆς μας. 

Αὐτή τήν πίστη ζητᾶ καί ἀναμένει ἀπό ἐμᾶς ὁ Χριστός, γιατί αὐτή ἡ πίστη θά μᾶς κάνει νά τόν αἰσθα­νό­μεθα ὅπως μᾶς ὑποσχέθηκε, θά μᾶς κάνει νά τόν αἰσθανόμεθα «μεθ᾽ ἡμῶν πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν», νά τόν αἰσθανόμεθα δηλα­δή μαζί μας ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας. 

Αὐτή ἡ πίστη θά μᾶς κάνει νά ἀντιμετωπίζουμε ὅλες τίς κατα­στά­σεις τῆς ζωῆς μας, ὅλες τίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς πού συναντοῦμε μέ τή δύναμη πού μᾶς δίδει ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτή ἡ πίστη θά μᾶς κάνει νά μήν φοβούμεθα καί νά μήν δειλιάζουμε ὅ,τι καί ἄν ἐπιτρέψει ὁ Θεός νά μᾶς ἐπισκεφθεῖ στή ζωή μας γιά νά μᾶς δοκιμάσει, γιατί θά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι «σύν τῷ πειρασμῷ» ὁ Θεός θά μᾶς δώσει «καί τήν ἔκβασιν αὐ­τοῦ».

Ἡ πίστη ὅμως αὐτή θά μᾶς κάνει καί πιό προσεκτικούς στή ζωή μας, γιατί ἡ αἴσθηση τῆς παρουσίας του θά μᾶς παρακινεῖ νά ζοῦμε σύμ­φωνα μέ τίς ἐντολές καί τό θέλημά του καί νά ἀποφεύγουμε κατά τό δυνατόν ὅτι μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό Αὐτόν καί θά μᾶς στερεῖ τή χάρη καί τήν εὐλογία του.

Ἑορτάζοντας καί φέτος τήν ἡμέ­ρα αὐτή στήν ἐνορία σας μετά ἀπό μία δύσκολη περίοδο, μία περίοδο δοκιμασίας γιά ὅλους μας ἐξαιτίας τῆς πανδημίας, ἡ ὁποία ἐλπίζουμε ὅτι μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ θά παρέλ­θει σύντομα, ἄς διδαχθοῦμε καί ἐμεῖς τό μάθημα τῆς πίστεως, τό ὁποῖο δίδει ὁ Χριστός στή Μάρθα, καί ἄς προσπαθήσουμε νά μετα­ποιή­σουμε τήν πίστη μας ἀπό ἀόριστη καί θεωρητική σέ πίστη ζῶσα στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο σταυρώθηκε καί ἀναστή­θη­κε γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρ­τία, ἀλλά εἶναι καί θέλει νά εἶναι παρών στή ζωή μας. Ἔτσι θά μπορέσουμε νά ζήσουμε καί τό Πά­θος καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί νά ζοῦμε σέ ὅλη μας τή ζωή «συσταυρούμενοι καί συνανι­στά­μενοι» μαζί του, ἐφαρμόζοντας τό θέλημα καί τίς ἐντολές του, γιά νά ἀξιωθοῦμε νά ἀναστηθοῦμε «εἰς ἀνάστασιν ζωῆς» κατά τήν ἡμέ­ρα τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου μας.

Ἄς εὐχηθοῦμε σήμερα καί στόν ἀγαπητό μας π. Λάζαρο, ὁ ὁποῖος ἄγει τά ὀνομαστήριά του, νά ἔχει αὐτή τή δυνατή πίστη, τήν ἀκράδαντη πίστη, τήν ὁποία νά μεταφέρει καί νά μεταδίδει καί σέ ὅλους ἐσᾶς, γιατί ξέρω ὅτι ὅλοι περνοῦμε δοκιμασίες καί ἰδιαίτερα τήν περίοδο αὐτή, νά σᾶς ἐνισχύει μέ τή δική του πίστη, οὕτως ὥστε νά καταφεύγετε ὅλοι μέ πρῶτον ἐκεῖνον, τόν ποιμένα σας, στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, στήν ἀγάπη Ἐκείνου ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε ἀλλά καί ἀναστήθηκε γιά ἐμᾶς, γιά νά μᾶς χαρίσει δύναμη καί ἐλπίδα σέ Ἐκεῖνον, πού εἶναι «ἡ ζωή καί ἡ ἀνάστασις».

 

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ