Την
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης
και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον
πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας του ομώνυμου δημοτικού
διαμερίσματος του Δήμου Βέροιας, επί τη μνήμη του Αγίου Τρύφωνος.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αγιασμό και ανέγνωσε την ευχή του Αγίου Τρύφωνος για τους αγρούς.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;
Ἕνα ἐρώτημα θέτει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα καί τό ἐρώτημα εἶναι ποιός θά μᾶς χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Δέν περιμένει ὅμως ἀπάντηση, γιατί ἡ ἐρώτησή του ἀφορᾶτόν ἴδιο· γι᾽αὐτό καί δίδει μία σειρά ἀπαντήσεων, τίς ὁποῖες ὅμως ὁ ἴδιος στή συνέχεια ἀπορρίπτει.
Ποιός θά μᾶς χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ; Ἡ θλίψη, ἡ στενοχώρια, ὁ διωγμός, ἡ πείνα, ἡ γυμνότητα, ὁ κίνδυνος, ἡ μάχαιρα; Τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά δέν μπορεῖ νά χωρίσει τόν μεγάλο ἀπόστολο ἀπό τόν Χριστό.
Καί ὄχι μόνο αὐτά, ἀλλά καί ἀκόμη σημαντικότερα καί ἰσχυρότερα, ὅπως ὁ θάνατος, οἱ ἄγγελοι, ἡ κτίση ὁλόκληρη, δέν μποροῦν νά τόν χωρίσουν, δέν μποροῦν νά τόν κάνουν νά παύσει νά ἀγαπᾶτόν Χριστό, δέν μποροῦν νά τόν ἀπομακρύνουν ἀπό κοντά του.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν διαβεβαιώνει ἐπιπόλαια, δέν ὑπόσχεται τυχαῖα ὅτι τίποτε δέν μπορεῖνά τόν χωρίσει ἀπό τόν Χριστό. Ἡ ζωή του καί ἡ ἀποστολική του πορεία ἀποδεικνύουν τήν ἀλήθεια τῶν λόγων του. Γιατί ὁ ἀπόστολος ἔχει περάσει μέχρι τώρα τά περισσότερα ἀπό ὅσα ἀναφέρει, τίποτε ὅμως ἀπό αὐτά δέν στάθηκε ἱκανό νά τόν κάνει νά ἀλλάξει πορεία, νά χωρισθεῖ ἀπό τόν Χριστό καί νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τήν ἀγάπη του.
Καί ὁ λόγος; Μᾶς τόν ἀποκαλύπτει στήν ἐπιστολή του πρός τούς Γαλάτες. «Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός», μᾶς λέει. Δέν ζῶ πλέον ἐγώ, ζεῖ μέσα μου ὁ Χριστός.
Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο τίποτε δέν μπορεῖ νά τόν χωρίσει ἀπό τόν Χριστό. Εἶναι ἡ ἀπόλυτη ταύτισή του μαζί του. Δέν ζεῖ γιά τόν ἑαυτό του ὁ ἀπόστολος, δέν ζεῖ μόνος του, ἀλλά ζεῖ ἔχοντας μέσα του τόν Χριστό.
Καί ὅπως δέν μπορεῖ κανείς νά χωρισθεῖ ἀπό τόν ἑαυτό του καί ἀπό τήν ὕπαρξή του, ἔτσι καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν μπορεῖ νά χωρισθεῖ ἀπό τόν Χριστό.
Αὐτό ὅμως δέν ἰσχύει μόνο γιά τόν ἀπόστολο Παῦλο, ἰσχύει καί γιά τόν ἑορταζόμενο σήμερα ἅγιο Τρύφωνα, ὁ ὁποῖος ἀπέδειξε στήν πράξη τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου. Ἀπέδειξε μέ τό μαρτύριό του, ἀπέδειξε μέ τή θυσία τῆς ζωῆς του ὅτι τίποτε δέν μπορεῖνά τόν χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, γιατί ἡ ζωή του καί ἡ ὕπαρξή του ταυτίζονται ἀπόλυτα μέ Ἐκεῖνον.
Καί αὐτό δέν εἶναι φυσικά κάτι εὔκολο, δέν εἶναι μία ἀπόφαση τῆς στιγμῆς. Ἀπαιτεῖ μακρά προετοιμασία καί μακρά προσπάθεια γιά νά ἑνώσει ὁ ἄνθρωπος τόν ἑαυτό του μέ τόν Χριστό, ὥστε ὅταν βρεθεῖ στήν κρίσιμη στιγμή, ὅταν βρεθεῖ μπροστά στήν πρόκληση, νά μήν ὑποκύψει στόν πειρασμό, νά μήν λυγίσει, νά μήν χωρισθεῖ τελικά ἀπό τόν Χριστό.
Αὐτό εἶχε κάνει καί ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Τρύφων. Ἔχει ἐνστερνισθεῖ τόν Χριστό καί εἶχε ἑνωθεῖ μαζί του ἀπό μικρό παιδί, ὅταν φύλαγε τίς χῆνες. Εἶχε ἑνωθεῖ μαζί του μέ τή μελέτη τοῦ λόγου του καί μέ τήν προσευχή.
Ἔτσι, ὅταν βρέθηκε ἐνώπιον τοῦ ἐπάρχου μέ τήν κατηγορία ὅτι, ἀντίθετα πρός τούς νόμους τοῦ αὐτοκράτορος, πιστεύει στόν Χριστό καί πρέπει ἤ νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του ἤ νά θανατωθεῖ, ἐκεῖνος προτίμησε τό δεύτερο. Προτίμησε νά μαρτυρήσει γιά τόν Χριστό, παρά νά χωρισθεῖ ἀπό τήν ἀγάπη του, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Καί ἔτσι, καθώς δέν χωρίσθηκε στή γῆ ἀπό τόν Χριστό, ζεῖ καί ἑνωμένος μαζί του στόν οὐρανό, καί ἀπολαμβάνει τή μακαριότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς καί βασιλείας τοῦΘεοῦ.
Ἀδελφοί μου, ἡ σημερινή ἑορτή τῆς μνήμης τοῦ ἁγίου μάρτυρος Τρύφωνος μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά σκεφθοῦμε καί ἐμεῖς τό ἐρώτημα τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Νά σκεφθοῦμε καί ἐμεῖς τί θά ἀπαντούσαμε σέ αὐτό. Νά σκεφθοῦμε ποιά εἶναι αὐτά πού μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Χριστό, ἀλλά καί τί πρέπει νά κάνουμε γιά νά ἑνωθοῦμε μαζί του, ὥστε νά μποροῦμε νά δίδουμε τήν ἴδια ἀπάντηση μέ ἐκεῖνον.
Ὁ Χριστός βέβαια δέν ζητᾶ ἀπό μᾶς νά μαρτυρήσουμε, ἀλλά θέλει νά εἴμαστε ἑνωμένοι μαζί του. Θέλει νά μήν τόν πιστεύουμε μόνο ἐπιφανειακά καί στά λόγια, ἀλλά νά τόν αἰσθανόμεθα μέσα μας, νά αἰσθανόμεθα ἄρρηκτα συνδεδεμένοι μαζί του,ὥστε νά μήν θέλουμε γιά κανένα λόγο νά χωρισθοῦμε ἀπό τήν ἀγάπη του, ὅπως δέν θέλουμε νά χωρισθοῦμε καί ἀπό τήν ἀγάπη τῶν προσφιλῶν μας προσώπων.
Γι᾽αὐτό καί ἄς προσπαθήσουμε νά ἀπαλλαγοῦμε πρωτίστως ἀπό ὅ,τι μᾶς χωρίζει καί μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Χριστό, ἀπό τίς ἀδυναμίες καί τίς κακίες μας, ἀπό τά πάθη καί τίς ἁμαρτίες μας, καί ἄς προσπαθήσουμε νά ἑνωθοῦμε μαζί του, ὅπως ὁ ἅγιος Τρύφων, μέ τή μελέτη τοῦ λόγου του, μέ τήν προσευχή καί μέ τή μυστηριακή ζωή, γιά νά τόν αἰσθανόμαστε πάντοτε μέσα στήν ψυχή μας.
Καί ὅταν αἰσθανόμαστε μέσα μας τή γλυκύτητα τῆς παρουσίας του, τότε οὔτε θά θέλουμε νά χωρισθοῦμε ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ οὔτε θά μπορεῖ νά μᾶς χωρίσει κάτι ἀπό αὐτήν.
Καί αὐτό εὔχομαι νά τό αἰσθανθοῦμε καί νά τό ζήσουμε μέ τή χάρη καί τίς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Τρύφωνος ὅλοι μας.