Ὁ
Ἅγιος Σὲντ καταγόταν ἀπὸ εὐσεβὴ οἰκογένεια. Μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα τρία
ἀδέλφια του ἀκολούθησαν τὸν μοναχικὸ βίο καὶ ἔγιναν μοναχοί. Σπούδασε
στὴ Μονὴ τοῦ Λίντισφαρν, ποὺ διηύθυνε ὁ Ἅγιος Ἀϊδανός. Μετὰ τὸ πέρας τῶν
σπουδῶν ἐκλήθηκε ἀπὸ τὸν βασιλιὰ Πεάντα τῆς Μέρσια, γιὰ νὰ κηρύξει τὸ
Εὐαγγέλιο στὸ βασίλειό του. Ἐργάσθηκε ἱεραποστολικὰ καὶ στὸ βασίλειο τῆς
ἀνατολικῆς Σαξωνίας.
Ὁ Ἅγιος βάπτισε χιλιάδες εἰδωλολάτρες, ἵδρυσε
ναοὺς καὶ μοναστήρια. Ἀργότερα ἐξελέγη Ἐπίσκοπος καὶ χειροτονήθηκε ἀπὸ
τὸν Ἅγιο Φιννιανό. Ἐπίσκοπος ἐξελέγη καὶ ὁ ἀδελφός του Τσάντ. Ὁ Ἅγιος
Σὲντ διακρινόταν γιὰ τὴν παρρησία, τὴν πνευματική του ἀνδρεία καὶ τὴν
αὐστηρότητα τοῦ ἀσκητικοῦ του βίου. Κοιμήθηκε κατὰ τὸ ἔτος 664 μ.Χ.,
ὅταν ἡ ἐπιδημία τῆς πανώλης θέρισε τὸν πληθυσμό.