τὶς δικές Σας εὐχὲς
καὶ τὶς προσευχές,
ὥστε νὰ μοῦ δίδει ὁ Θεὸς
«ἀνένοχον καὶ ἀκατάκριτον
τὴν παράστασιν
τοῦ ἁγίου Θυσιαστηρίου».
+ Ἱερεὺς Ἰωάννης Σουρλίγγας
Τήν Τετάρτη 1η Ἀπριλίου 2015 ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, τέλεσε τήν Ἑσπερινή Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ραφαηλ Τριπόλεως, παρουσίᾳ Ἱερέων τῆς πόλεως καί πλήθους κόσμου, ὁ ὁποῖος καί μετεῖχε στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Πρίν τήν Ἀπόλυση τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ἀπένειμε τό ὀφφίκιο τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου στόν Ἐφημέριο - Προϊστάμενο τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ραφαήλ Τριπόλεως π. Ἰωάννη Τσίτουρα.
Ὁ Ἱερεύς Ἰωάννης Τσίτουρας, τοῦ Νικολάου καί τῆς Φωτούλας, ἐγεννήθη εἰς Ἀράχοβα Γορτυνίας τήν 1ην Νοεμβρίου 1970. Εἶναι ἀπόφοιτος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Κορίνθου. Τήν 4ην Μαΐου 1997 ἐνυμφεύθη τήν Φωτεινή Νικήτα, μεθ' ἧς ἀπέκτησε δύο τέκνα. Ἠργάσθη πρό τῆς χειροτονίας του ὡς ἰδιωτικός ὑπάλληλος. Ἔχειροτονηθη ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Διάκονος τήν 22αν Ἰουνίου 1997 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας Μαλεβῆς καί Πρεσβύτερος τήν 25ην Ἰανουαρίου 1998 εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως. Ἔλαβεν ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ τό ὀφφίκιον του Καστρηνσίου τήν 30ην Αὐγούστου 2005 και τήν 31ην Μαρτίου 2013 ἔλαβεν τήν Πνευματικήν Πατρότητα.
Διωρίσθη ὡς Διάκονος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀλωνισταίνης καί ὡς Πρεσβύτερος διηκόνησε ἐπί τρεῖς μῆνες ὡς Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος Ἀθηναίου. Ἀπό 6ης Ἀπριλίου 1998 ἀνέλαβε καθήκοντα τακτικοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Κάψια καί παραλλήλως ἐξυπηρετεῖ εἰς τήν Ἐνορία Ἁγίου Ραφαήλ Τριπόλεως ἀπό τήν 1η Αὐγούστου 2012 ἕως τῆς σήμερον.
Παραλλήλως διακονεί ὡς ὑπεύθυνος τοῦ Γραφείου Γάμων καί Διαζυγίων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀπό τού ἔτους 1997.
ΟΜΙΛΙΑ π. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΣΙΤΟΥΡΑ
Αἰσθήματα βαθιᾶς συγκίνησης, μεγάλης εὐχαριστίας πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πολλῆς εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸ πρόσωπό Σας, Σεβασμιώτατε, μὲ διακατέχουν καὶ αὐλακώνουν αὐτὴ τὴ στιγμὴ τὴν ψυχή μου. Διότι ἀπὸ τὰ τίμια χέρια Σας καὶ μὲ τὴν εὐλογία τῆς Μυροβλυζούσης Εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Μαλεβῆς, ἔλαβα τὸν Μάιο τοῦ 1997 τὸχάρισμα τῆς διακονίας, εἰσερχόμενος «εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὅπου παρακῦψαι οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι ἐπιθυμοῦσι». Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1998 στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Βασιλείου μὲ καταστήσατε λειτουργὸ τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. Ἀναρωτιέμαι, ἀπευθυνόμενος στὸν ἑαυτό μου, Σεβασμιώτατε, ποιός μπορεῖ νὰ εἰσέλθει, νὰ προσεγγίσειἢ νὰ λειτουργήσει τὰ οὐράνια Μυστήρια τῆς θείας Βασιλείας; Ἀλλά, καὶ τὸν Μάρτιο τοῦ 2013, στὴν Ἀκολουθία τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ, μὲ ἐμπιστευθήκατε, δίνοντάς μου τὸ ὀφίκιο τοῦ ἐντεταλμένου Ἱερέως - Ἐξομολόγου, τὸ δεύτερο Βάπτισμα, τὸ λούσιμο τῆς ψυχῆς μας καὶ τὴν κάθαρση τοῦ μυαλοῦ μας, ὅπως Ἐσεῖς τονίσατε. Δὲν μπορῶ, Σεβασμιώτατε, νὰ παραλείψω καὶ νὰ μὴν ἀναφερθῶ στὴν ἀγάπη καὶ τὴ νουθεσία, ποὺ κάθε μέρα ἀντιμετωπίζω πλάι Σας, ἀπὸ τὸν Ἰούνιο τοῦ 1997, στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὅπου μοῦ ἐμπιστευτήκατε τὸ Γραφεῖο Γάμων καὶ Διαζυγίων, ἀλλὰ καὶ στὸν κρυφὸ θαυμασμό μου τόσο γιὰ τὶς γνώσεις Σας καὶ τὶς συμβουλές Σας, ὅσο καὶ τὸνἀκούραστο ἐργάτη - παράδειγμα γιὰ ὅλους μας, ὄχι μόνο στὸν ἀμπελῶνα τῆς Ἐκκλησίας, τελώντας ἀνελλιπῶς τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες, ἀλλὰ καὶ στὴ χειρονακτικὴ διακονία, ὡς πρωτεργάτης, ὡς γεωργός, ὡς ἀκούραστος ὁδηγὸς γιὰ ὅλους ἐμᾶς, τὰ παιδιά Σας.
Ὅμως, μὲ τὴ δική Σας ἀγάπη, μὲ τὴ δική Σας προσευχή, μὲ τὴ δική Σας ἐμπιστοσύνη, ἀλλὰ καὶ με τὴν συμπαράσταση καὶ ἀγάπη τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, παρῆλθε ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα τῶν δεκαοκτὼ ἐτῶν.
Στὸ πρόσωπό Σας, Σεβασμιώτατε, βλέπω τὸν Πατέρα τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνάξεως, τὸν Ἐπίσκοπο τοῦ ἀποστολικοῦ κηρύγματος, τὸν συνεχιστὴ τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως, τὸν ἐκφραστὴ τῆς χαρισματικῆς ζωῆς, ἀλλὰ καὶ τὸν δικό μου πατέρα καὶ στήριγμα, τὴ δύναμη, ποὺ ἀναζητᾶ κάθε παιδὶ ἀπὸ τὸν σαρκικό του πατέρα, σύμβουλο καὶ ἀρωγό, συμπαραστάτη στὸν πόνο καὶ τὴ λύπη, δύναμη καὶ προσευχὴ στὸν σταυρό, ποὺ ὁ Παντοδύναμος Θεός μου χάρισε.
Διαισθάνομαι τὸν «ἀγρυπνοῦντα ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν» πατέρα, τὸν «ποιμένα καὶ ἐπίσκοπο τῶν ψυχῶν ἡμῶν», ὁ ὁποῖος μᾶς κατευθύνει ἀκλινῶς στὸν δρόμο τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας, καί, οὐσιαστικά, μᾶς διαπορθμεύει στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Γι’ αὐτό, ἐπιθυμῶ αὐτὴ τὴ στιγμὴ νὰ ἐκφράσω τὴ μεγάλη μου εὐγνωμοσύνη καὶ τὴν υἱκὴ ἀφοσίωση πρὸς Ἐσᾶς. Νὰ Σᾶς εὐχαριστήσω γιὰ τὴ σημερινὴ μέγιστη δυνατὴ τιμητικὴ διάκριση ἔγγαμου Ἱερέα, τὸ ὀφίκιο τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου. Γνωρίζω ὅτι ὁ σταυρὸς γιὰ τὸν μαθητὴ τοῦ Χριστοῦ, γίνεται σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ. Γι' αὐτὸ ὁἀληθινὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ πρέπει νὰ θεωρεῖ ὡς μοναδικὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς του τὴν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὲς οἱ ἁγιώτατες ἐντολὲς γι' αὐτὸν εἶναι σταυρός, στὸν ὁποῖο αὐτὸς συνεχῶς ἀνασταυρώνει τὸν παλαιὸν ἄνθρωπο «σὺν τοῖς παθήμασιν αὐτοῦ καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις», Σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι θὰ εἶναι ὁ στόχος μου.
Νὰ εὐχαριστήσω τὸν πιστὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ, διότι τόσο ἐδῶ στὸν μεγαλοπρεπῆ Ναὸ τῶν Ἁγίων Νεοφανῶν Μαρτύρων Ραφαὴλ Νικόλαου καὶ Εἰρήνης, ποὺ διακονῶ κατὰ τὴν τελευταία τετραετία, ὅσο καὶ στὸν κατανυκτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου στὸ χωριὸ Κάψια Μαντινείας, ποὺ ὑπηρετῶ ἀπὸ τὸ 1998, ἡ Ἱερωσύνη ποὺ βιώνω εἶναι μιὰ γλυκιὰ Ἱερωσύνη, μιὰ Ἱερωσύνη ἄλυπη, μιὰ Ἱερωσύνη μυστικὴ ἐνώπιόν του ἱεροῦ Θυσιαστηρίου καὶ παρακαλῶ ὅλους, τὰ πνευματικά μου τέκνα νὰ προσεύχονται καὶὑπὲρ ἐμοῦ, Ἰωάννου τοῦ ἀναξίου Ἱερέως.
Εὐχηθεῖτε, Σεβασμιώτατε, ἡ ἐπιφανεῖσα σωτήρια Χάρις τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ ἄφατη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ ἀνέκφραστη μυστικὴκοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ εἶναι πάντοτε μαζί μου.
Σεβασμιώτατε, εὐχαριστῶ γιὰ ὅλες τὶς εὐεργεσίες. Ἐκζητῶ τὶς δικές Σας εὐχὲς καὶ τὶς προσευχές, ὥστε νὰ μοῦ δίδει ὁ Θεὸς «ἀνένοχον καὶ ἀκατάκριτον τὴν παράστασιν τοῦ ἁγίου Θυσιαστηρίου». Νὰ στέκομαι ὄρθριος καὶ καθαρὸς μπροστὰ στὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ νὰ ἱερουργῶ τὰ ἱερὰ Αὐτοῦ Μυστήρια.
Καὶ πρὸς τὸν Θεὸν ἀπευθυνόμενος, λέγω: «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Μαντινείας καὶΚυνουρίας, ἡμῶν δὲ Πατρὸς καὶ Ποιμενάρχου, πολλὰ καὶ εὐλογημένα τὰ ἔτη». Ἀμήν.