Οἱ Εἰκόνες τῆς Θεοτόκου, κατά πρῶτον, εἴτε ὡς βρεφοκρατούσας, εἴτε ὡς γλυκοφιλούσας, εἴτε ὡς δεομένης καί "κεκλιμένης" στή Γεννηση τοῦ Χριστοῦ, φανερώνουν, μέσα ἀπο τήν βαθύτατη "σημαντική" τῆς ὀρθόδοξης ἁγιογραφίας, τήν Παρθένο Μαρία ὡς "οὐρανόν" καί "γῆν ἀγαθήν"καί "ὅρος ἀλατόμητον" καί "μήτραν εὐθυνοῦσαν" - ὡς μητέρα τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή, ὡς τήν κόρη πού "ταύτισε στήν ὕπαρξή της τή ζωή τοῦ κτιστοῦ μέ τή ζωή τοῦ ἀκτίστου, ἕνωσε στή δική της ζωή τήν κτίση μέ τόν κτίστη της". Ὡς "ἐκεῖνο τό κτίσμα πού - μόνο αὐτό μέσα σέ ὅλη τή δημιουργία τοῦ Θεοῦ, τήν ὑλική καί πνευματική - ἔφτασε στήν πληρότητα τοῦ σκοποῦ γιά τόν ὁποῖο ὑπάρχει ἡ κτίση: στήν πληρέστερη δυνατή ἑνότητα μέ τόν Θεό, στήν πληρέστερη πραγματοποίηση τῶν δυνατοτήτων τῆς ζωῆς". Γι' αὐτό, ἀμφισβητώντας οἱ εἰκονομάχοι τήν Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, ἀμφισβητοῦσαν τελικά τήν δυνατότητα πού ἔχει ὁ ἄνθρωπος, ἑνωμένος μέ τόν Χριστό, νά γίνει κατά χάριν Θεός, ἀφοῦ τό "Θεοτόκος" νοεῖται καί λέγεται "οὐ μόνον διά τήν φύσιν τοῦ Λόγου, ἀλλά καί διά τήν θέωσιν τοῦ ἀνθρώπου".
Αὐτήν τήν, θείᾳ χάριτι, θέωση τοῦ ἀνθρώπου φανερώνουν, κατά δεύτερο λόγο, οἱ Εἰκόνες τῶν Ἁγίων. Οἱ Ἅγιοι τῆς ὀρθόδοξης εἰκονογραφίας εἶναι τά πρόσωπα πού συνάντησαν ὀντολογικά τόν Χριστό καί ἑνώθηκαν ὑπαρκτικά μαζί Του. Καί μεσα ἀπό αὐτή τήν ἕνωση ἀλλοιώθηκαν "τήν μακαρίαν ἀλλοίωσιν" ἀναστήλωσαν ἐντός τους τήν πεπτωκυΐαν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἀποκαθιστώντας την στό ἀρχέγονο κάλλος, καί μεταμορφώθηκαν ἔτσι σέ ναούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί κατοικητήρια τοῦ Θεοῦ- σέ δόξα τοῦ Θεοῦ. Σύμφωνα μέ τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ. Στό πρόσωπο τῶν μεταμορφωμένων καί θεωμένων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας δοξάζεται ὁ Θεός. Αὐτήν ἀκριβῶς τήν θείαν δοξολογίαν ἐκφράζουν οἱ Εἰκόνες τῶν Ἁγίων. Ἀποκαλύπτουν μπροστά στά μάτια μας τό δρόμο πού πορεύθηκαν γιά νά συναντήσουν τόν Χριστό καί νά γίνουν ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἰκονογραφώντας τούς Ἁγίους της, μᾶς ὑπενθυμίζει "ἐπώνυμα τήν προσωπική ταυτότητα τῶν δοξασμένων μελῶν της· δηλώνει δηλαδή τήν ἰδιαιτερότητα τῶν εἰκονιζομένων προσώπων μέ τήν νέα ἐν Χριστῷ ὑπόστασή τους, ἡ ὁποία βεβαιώνει καί τήν ἀσύσχυτη μετοχή τῶν εἰκονιζομένων στή θεία δόξα καί τή χάρη τοῦ Χριστοῦ". Οἱ Εἰκόνες, συνεπῶς, τῶν Ἁγίων "ἀποκαλύπτουν τίς ὀντολογικές -ἠθικές συνέπειες τοῦ Χριστολογικοῦ δόγματος στήν ἐν Χριστῷ ὕπαρξη τῶν εἰκονιζομένων προσώπων", δηλαδή τή θεώση. Ἀποτελοῦν, μέ ἄλλα λόγια, εἰκαστική ἔκφραση καί (δια)τύπωση τῆς γνωστῆς φράσης τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου: "αὐτός γάρ (= ὁ Θεός) ἐνηνθρώπισεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν".
Απο : http://www.apostoliki-diakonia.gr
Αναρτήσεις
