Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος θύμισε σε όλους το θαύμα το οποίο τέλεσε η Παναγία στον Ναό της Ευαγγελιστρίας Πειραιώς το βράδυ της 24ης προς 25η Μαρτίου 1929, «επαναλαμβάνοντας», όπως χαρακτηριστικά είπε, «το ίδιο εξαιρετικό και Πανάγιον θαύμα της, που η ιδία επετέλεσε και υπούργησε στον Ναό των Βλαχερνών», «όταν εισόδευσε και επεσκίασε τους αγρυπνούντας με το Ιερό της Μαφόριο και ευλόγησε τον κόσμο και την οικουμένη».
«Εις αυτόν, λοιπόν, τον Ναό που η ιδία αγίασε, χαρίτωσε και επευλόγησε», «η Κυρία Θεοτόκος ενέπνευσε τον Σεπτόν και Πολιόν Καθηγούμενον της εν τω Αγιονύμω Όρη Μεγίστης Μονής του Βατοπεδίου», «να μας δωρίσει το Ιερό της Απείκασμα, την Ιερά της Εικόνα, το Ιερό Αντίγραφο της εκεί τεθησαυρισμένης θαυματουργού Εικόνος που την επικαλούμεθα ως Βηματάρισσα και που συνδέεται με μεγάλο θαύμα το οποίον επετέλεσε η ιδία κατά την επίθεση Αγαρηνών πειρατών», ανέφερε στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, υπενθυμίζοντας πως το Ιερό αυτό Εικόνισμα, προ τεσσάρων ετών, ενθρονίστηκε «εις αυτόν τον Παναγιοσκέπαστο Ναό της, εις διηνεκή την παράσταση της υπερχρονικής και παναχράντου παρρησίας της και της Μητρικής της εντεύξεως και της πολλής της στοργής και αγάπης προς κάθε άνθρωπο κάθε εποχής».
«Γιορτάζουμε σήμερα την Σύναξη του Ιερού Εικονίσματος που έχουμε εν μέσω ημών ως πηγήν χαρίτων και ως αγωγόν Θείων Ακτίστων Ενεργειών», σημείωσε στην συνέχεια, τονίζοντας πως η τιμή που αποδίδουμε δεν μένει στην ύλη, αλλά ανέρχεται και μεταβαίνει προς το πρωτότυπο.
«Επισυμβαίνει μία πνευματική ανάκραση. Καθώς εμείς την εμπιστευόμεθα ως Μητέρα του Θεού και των ανθρώπων, εκείνη μας αντιδωρίζει τη Μητρική της σκέπη, τη Μητρική της αγάπη, τη Μητρική της στοργή και έτσι εμπειρικά κατανοούμε το Μυστήριο της Θείας πραγματικότητας», επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως «η πίστη μας δεν είναι ιδεολογία, ούτε είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα», «αλλά είναι ζώσα και αληθινή και έμπονος πραγματικότητα. Είναι μετοχή και κοινωνία με την άκτιστη αλήθεια».
Στην συνέχεια, κάνοντας λόγο για την σημερινή Ευαγγελική Περικοπή σημείωσε πως «ο Ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς μας κατέθεσε ένα γεγονός πολυσήμαντο, με πολλά μηνύματα, με μεγάλη σημασία για την πνευματική μας πορεία και τον δικό μας προσωπικό πνευματικό αγώνα».
Αναφερόμενος στον νεαρό άρχοντα του Ευαγγελίου και στις απαντήσεις που έδωσε ο Κύριος για την τήρηση των εντολών Του, προκειμένου να έχει και εκείνος και κάθε άνθρωπος, την εμπειρία της θεωτικής αναγωγής, «εδέχθη εκείνη την εντολή την υπερτάτη που νοηματοδοτεί όλη την ανθρωπίνη περιπέτεια και προσδίδει στον άνθρωπο την δυναμική της ενθέου αναγωγής. ‘’Πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολουθεί μοι’’. «Να λοιπόν, ποιο είναι το τέλειο», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος για να θυμίσει και πάλι τον λόγο του Κυρίου: ‘’Όπου γάρ εστιν ο θησαυρός ημών, εκεί έσται και η καρδία υμών’’».
«Εάν ο θησαυρός σου είναι η γη, εάν ο θησαυρός σου είναι οι πέτρες και τα τούβλα με τη μορφή των οικοδομών, εάν ο θησαυρός σου είναι τα μέταλλα της γης, έστω και αν έχουν τη λάμψη του χρυσού, τότε εκεί θα είναι και η καρδιά σου. Εκεί θα είναι και όλη σου η πνευματική διάσταση και αναζήτηση», είπε και πρόσθεσε: «Εάν όμως ο θησαυρός σου είναι ο ουρανός, εάν ο θησαυρός σου είναι η κοινωνία σου με τον Άκτιστο Δημιουργό των Απάντων, εάν ο θησαυρός σου είναι ο αιώνιος μαργαρίτης Χριστός, τότε εκεί θα είναι και η καρδιά σου. Τότε εκεί θα είναι και η προοπτική σου και η εκζήτησή σου και ο όλος σου αγώνας».
Ακολούθως, αφού ανέφερε πως ο νεαρός πλούσιος ‘’ελυπήθη σφόδρα’’ από την απάντηση του Κυρίου να πουλήσει τα υπάρχοντά του και να τον ακολουθήσει, σημείωσε πως «γύρισε την πλάτη και έφυγε και χάθηκε μέσα στην ανωνυμία των αιώνων και μέσα στην ανωνυμία του πλήθους, των ανθρώπων της ύλης και του χώματος». «Είχε μπροστά του Εκείνον που είναι τα πάντα. Εκείνον που είναι η ζωή και η αιωνιότητα. Εκείνον που είναι η αΐδιος πραγματικότητα, ο αιώνιος θησαυρός, ο ακατάλυτος θησαυρός, ο απροσμέτρητος θησαυρός και τον έχασε, γιατί είχε κάποια όβολα, κάποια υποστατικά, κάποια σπιτικά, κάποιες πέτρες και τούβλα, κάποιο χώμα. Αυτό είχε και προς χάριν αυτού έχασε τον Αιώνιον Θησαυρό», τόνισε.
«Τα υλικά πράγματα, όσα και αν είναι και όποια και αν είναι, μας εγκαταλείπουν άσπλαχνα τη στιγμή που θα χτυπήσει ο τελευταίος κτύπος της καρδιάς μας», συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος, εξηγώντας πως τα πρόσκαιρα, τα εφήμερα και τα υλικά ο Κύριος μας τα δώρισε και έχουν την χρησιμότητά τους, «αλλά όχι για να μας συμπνίξουν, να μας υποτάξουν, να μας δεσμεύσουν, να μας καθορίσουν, αλλά για να είναι χρήσιμα για την επίτευξη του σκοπού που είναι ένας: η αιωνιότητα».
«Το δεύτερο λάθος του σημερινού πλουσίου άρχοντος της Ευαγγελικής περικοπής ήταν, αυτό που κάνουμε και εμείς: να εγκλειόμεθα στο σήμερα, στο τώρα, αγνοούντες ότι η αιωνιότητα για την οποία μιλάμε, δεν είναι κάτι μακρινό, κάτι απροσδιόριστο, κάτι στο μέλλον, κάτι που θα έρθει κάποτε, αλλά είναι κάτι που ζούμε ήδη», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος υπογραμμίζοντας πως «εάν είμαι παιδί της Βασιλείας, εάν ο θησαυρός μου είναι ο Κύριός μου, εάν ζω αυτή την πραγματικότητα στην προσωπική μου πορεία και περιπέτεια, έχω ήδη την πρόγευση της αιωνιότητας. Για αυτό και οι Άγιοι, όλοι οι Άγιοι, είχαν ακριβώς αυτό επιτύχει: να ζουν από τώρα την αιωνιότητα. Να ζουν από τώρα την παραδείσια μακαριότητα. Να ζουν από τώρα την άπλετη φωτοχυσία των ουρανών στη ζωή τους».
«Δια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος είμαστε πολιτογραφημένοι στη Βασιλεία του Θεού. Τα ονόματα μας έχουν γραφεί εν βίβλω ζωής και εναπόκειται σε εμάς να κατανοούμε αυτή την αλήθεια και να την εφαρμόζουμε στην κάθε μετρητή στιγμή της ζωής μας», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας πως «δεν μπορούμε με ημίμετρα να γίνουμε βασιλείς. Δεν μπορούμε με μικρές και ταπεινές και ατελείς προσεγγίσεις να φτάσουμε στον απερινόητο, στον αιώνιο, στον ακατάλυτο Κύριό μας. Χρειάζεται αγώνας. Χρειάζεται απόφαση, κατανόηση, επίγνωση ότι είμαστε σε μία θριαμβική πορεία προς την μέλλουσα πόλη».
«Εύχομαι η χάρις της Μητέρας μας, της Βηματάρισσας, της Υπερμάχου Στρατηγού, της προστασίας και σκέπης μας, να μας εμπνέει τον αληθινό αγώνα μας και την επίγνωση ότι είμαστε ήδη σε αυτή την απερινόητη αιωνιότητα», είπε καταλήγοντας.
Δείτε σχετικό φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.
Αναρτήσεις
