Κάνοντας λόγο για το τυπικό της Αγίας μας Εκκλησίας, αναφέρθηκε στον συμβολισμό της παννυχίδας η οποία «εξαγγέλλει διαχρονικά ότι όλη μας η ύπαρξη είναι μία πορεία από τον παρόντα κόσμο των εμποδίων και των αντινομιών, στην αιώνια και άφθιτη Βασιλεία και κοινωνία αγάπης και ζωής του Παναγίου και Παναχράντου Κυρίου μας». «Κλείει η ζωή μας στον παρόντα κόσμο τα πράγματα και τα δρώμενα και ανοίγεται στην αιώνια διάσταση της Θείας Ζωής και παρουσίας», πρόσθεσε, συμπληρώνοντας πως «η Αγρυπνία συμβολίζει ακριβώς αυτή τη μεταβατική πορεία θριάμβου την οποία εγγυάται η αγάπη, η φιλανθρωπία, η μακροθυμία και η άφατη συγκατάβαση του Κυρίου μας».
«Έχουμε το έννομο δικαίωμα να εορτάζουμε τους Αγίους μας και να τιμούμε τα πρόσωπα εκείνα που επέτυχαν των επαγγελιών της Διαθήκης και ξεπέρασαν τον παρόντα βίο των πολυειδών αντινομιών και συγχύσεων», επεσήμανε στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας πως «ο Όσιος και Θεοφόρος Σιλουανός ο Αθωνίτης εξαγγέλλει το καινούργιο που περιμένει ο κόσμος μέσα στην καθημερινή αποτυχία της ιστορίας και έρχεται ενώπιόν μας για να μας διδάξει πνευματικά με τις υπέροχες ένθεες συγγραφές του που διέσωσε και διέδωσε ο νέος κατά πνεύμα υιός του και Όσιος της Εκκλησίας μας, Σωφρόνιος του Έσσεξ». «Οι συγγραφές αυτές απεικονίζουν την πορεία μιας ψυχής, τον έρωτα μιας ψυχής, τη μετοχή μιας ψυχής στο ατελεύτητο έργο σωτηρίας», είπε χαρακτηριστικά.
Σε άλλο σημείο του κηρύγματός του, ο Σεβασμιώτατος τονίζοντας πως «η Εκκλησία μας είναι η μήτρα που γεννάει Αγίους», επεσήμανε πως ως «Σώμα Χριστού ποιεί Αγίους. Αρπάζει ανθρώπους χοϊκούς και τους μεταβάλλει σε ένθεους, σε κοινωνούς της Χάριτος, σε μυροβλύζοντες, σε πρόσωπα που υπερβαίνουν τη φθορά και το θάνατο, που υπερβαίνουν την καθημερινότητα, που εισδύουν στην άκτιστη Θεία Χάρη, που την εφελκύουν όπως ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης» και συνέχισε: «Η μακροθυμία του Θεού είναι άπειρη, ώστε δεν υπάρχει αμαρτία, δεν υπάρχει έγκλημα που να μην το θεραπεύει η αγάπη Του». «Αυτό ακριβώς το μεγαλείο μας εξαγγέλλει ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης και με τα κείμενα του, αυτά τα ανυπέρβλητα κείμενα, τα βαθυστόχαστα που δεν ήταν ανθρώπινες σκέψεις, αλλά ό,τι το Πνεύμα το Άγιο χαρίτωνε τον άνθρωπο αυτό. Μας ξεκουράζουν, μας αναπαύουν, μας χαρίζουν δροσιά στην καθημερινή αποτυχία της ανθρώπινης περιπέτειας».
Αναφερόμενος στις σημερινές δυσκολίες όπου «τα στοιχεία της φύσεως αντί να διακονούν τη ζωή, την πνίγουν, την σκοτώνουν», επεσήμανε πως από την στιγμή που ο άνθρωπος χωρίστηκε από τον Δημιουργό του «ποδοπατείται ο νόμος του Θεού, η βρωμιά έρχεται και γίνεται έννομος, καθεστώς, αξία δήθεν, η παράνοια και παράχρηση οδηγεί στον καρκίνο και στο θάνατο. Και για όλα αυτά κανείς δεν διαμαρτύρεται». «Σε αυτή την τραγωδία ανατέλλει και πάλι ο Όσιος Σιλουανός και μας χαρίζει την επίγνωση της ανθρωπογνωσίας μας: ποιοι είμαστε, που πηγαίνουμε, ποιος είναι ο σκοπός της υπάρξεως μας», συμπλήρωσε.
«Ο Όσιος Σιλουανός ταπεινά, ησύχια, αλλά τόσο δυναμικά, κέρδισε τον ουρανό», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, ευχόμενος στον εορτάζοντα ιερολογιώτατο Αρχιδιάκονο της τοπικής μας Εκκλησίας π.Σιλουανό Τζουμανέκα «να πληροφορεί πάντοτε την εν Χριστώ διακονία του μετά πολλής επιγνώσεως, ταπεινώσεως, διακρίσεως και ο Όσιος Σιλουανός, ο προστάτης του και έφορός του, να τον καταρτίζει, να τον εμπνέει, να τον οδηγεί, να τον χαριτώνει, να τον σώζει». «Προσευχηθείτε να καταπέμψει ο Κύριος και πάλι το έλεός Του το άπειρο στην πονεμένη μας ζωή, στην διαστρεβλωμένη μας αντίληψη, να αποσκορακίσει τα δαιμόνια που επιχαίρουν στην πτώση μας και τον όλεθρό μας και να μας δείξει τον δρόμο όπως τον έδειξε στον Όσιο Σιλουανό και τον χαρίτωσε και τον Θέωσε και τον κατέστησε μέτοχο της Βασιλείας και κοινωνό της Θείας Ζωής», κατέληξε.
Δείτε σχετικό φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.
Αναρτήσεις
