Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος αρχικά ανέφερε πως «στην παγκόσμια ιστορία, πανανθρώπινα» «κανένας ποτέ δεν τόλμησε να χαρακτηριστεί ο ίδιος ως αλήθεια. Κανένας ποτέ δεν διεκήρυξε ότι αυτός είναι η ένσαρκος αλήθεια». «Κανείς δεν είχε την αυτοσυνειδησία ότι αυτό που λέει είναι η μόνη και ουσιώδης αλήθεια. Μόνον ένας και αυτός είναι ο ενσαρκωθείς Θεός Λόγος».
«Αυτός, λοιπόν, που είναι η αλήθεια», συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, «διαχρονικά διακονείται από τους μύστες της αληθείας οι οποίοι διασαλπίζουν ως ηχεία την αλήθεια. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, αυτή η ένσαρκη αλήθεια και ένας, είναι η πλειοψηφία». «Για αυτό και η ένσαρκη αλήθεια Χριστός και ένας αποτελούν την πλειοψηφία έστω και αν απέναντι είναι τρισεκατομμύρια άλλοι οι οποίοι χειμάζονται μέσα στην απέλπιδα προσπάθεια να ανακαλύψουν την ζωοποιό αλήθεια. Όχι τη δική τους αλήθεια, όχι τη δική τους προσέγγιση, αλλά την οντολογική αλήθεια που συνέχει και συγκροτεί το μυστήριο της ελευθερίας, της τελειώσεως και της ανθρωπίνης αναγωγής και αυτός είναι ο Δημιουργός του ανθρωπίνου προσώπου».
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε πως «ο Ιωάννης, ο ”Μείζων εν γεννητοίς γυναικών”, είναι ένας μύστης και διάκονος της αληθείας. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επειδή δεν εξέφραζε δική του αλήθεια, αλλά διακονούσε την όντος, οντολογικά, υπαρξιακά, πνευματικά αλήθεια που είναι ο Δημιουργός των απάντων, το τσεκούρι του δημίου, του σπεκουλάτωρα η σπάθα, δεν μπόρεσε να σιωπήσει, να σφραγίσει, να πνίξει την αλήθεια». «Μπορεί να απέτεμνε βέβαια την κεφαλήν Ιωάννου του Βαπτιστού, αλλά η αλήθεια εκείνη μέσα από τα υπόγεια των φυλακών του Μαχαιρούντος, βγήκε στην αιώνια διάστασή της και έγινε αυτή η μεγαλειώδης και παγκόσμιος και δυναμική αγκαλιά που όλους μας συναρπάζει και μας συνέχει».
Υπογραμμίζοντας πως είκοσι και πλέον αιώνες μετά «ακριβώς αυτή τη διακονία της αληθείας του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου τιμούμε, σεβόμεθα και συγκινούμεθα για αυτή», επεσήμανε πως «δεν μας εντυπωσιάζει η ψευδοαλήθεια του ηγεμόνα Ηρώδου ή του οποιοδήποτε σπαθοφόρου, γιατί αυτή συμπνίγεται στον χωροχρόνο του τώρα, του σήμερα και είναι πεπερασμένη και φθαρτή. Εμείς ατενίζουμε σε αυτή την αλήθεια που φωτίζει, που οδηγεί, που εμπνέει».
Συνεχίζοντας την αναφορά του στον Τίμιο Πρόδρομο τόνισε πως στάθηκε ο νεαρός αυτός άνδρας των 30 μόλις ετών κάτω από το παλάτι του ηγεμόνα και του είπε «Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν την γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου», προσθέτοντας πως μπορεί να αποκεφαλίστηκε η φωνή της αληθείας, «αλλά η φωνή δεν έσβησε και ούτε πρόκειται ποτέ να σβήσει ό,τι και να κάνει ο κόσμος της φθοράς».
«Η αλήθεια λοιπόν, Χριστός μένει στους αιώνες και θα μείνει ως το τέλος της ιστορίας του κόσμου. Μπορεί σήμερα βέβαια αυτές οι καινούργιες θρησκευτικές παραδοχές ο υπερανθρωπισμός, ο μετανθρωπισμός, ο δικαιωματισμός, όλες αυτές οι ασταθείς προσεγγίσεις του μυστηρίου της ζωής να υπεραίρονται και να κορυβαντιούν, αλλά είναι θνησιγενείς και πεπερασμένες και το μέλλον τους είναι ακριβώς προδιαγεγραμμένο: το τέλος και η φθορά», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, προτρέποντας όλους να λάβουμε «αυτό το μήνυμα του Τιμίου Προδρόμου στην προσωπική μας ζωή. Μην ψάχνουμε την αλήθεια στα ψεύδη των γήινων και χοϊκών προσεγγίσεων». «Οι άνθρωποι έφτασαν ακόμη στο σημείο την ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, να την αναγάγουν σε έννομο αγαθό και να διώκουν τη φωνή της αληθείας όταν επισημειώνει την τραγική τους έκπτωση».
«Καλούμεθα να αντλήσουμε παράδειγμα από τον Ιερό Βαπτιστή, Πρόδρομο και Θεόπτη Ιωάννη στη ζωή μας και στην προσωπική μας πορεία», είπε καταλήγοντας.
Κατά την διάρκεια του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε σε Αναγνώστη τον κατά σάρκα υιό του Ιερέως της τοπικής μας Εκκλησίας και εφημερίου του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Ρέντη π.Φωτίου Θεοδωρόπουλου, Νεκτάριο, ο οποίος είναι βλάστημα της Ενορίας και τριτοετής Φοιτητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.
Ακολουθεί video από την περιφορά της Ιεράς Εικόνος.
Αναρτήσεις
