Ο Νυμφαγωγὸς του Νυμφίου.

Σκιαγραφώντας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός την διακονία του Τιμίου Προδρόμου για τη σωτηρία του ανθρώπου, ιερουργών στον Ιερό Ενοριακό Ναό Τιμίου Προδρόμου Νέου Χειμωνίου Ορεστιάδος, την Κυριακή 29^η Αυγούστου ε.έ., επί τη εορτή της αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του, τόνισε μεταξύ άλλων· «…Αὐτὸς ὑπῆρξε καρπὸς θεϊκῆς ὑποσχέσεως, τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα τοῦ Γαβριήλ, ὁ τρυφερὸς βλαστὸς ποὺ χαρίσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸ ξεραμμένο ἀπὸ τὴν ἡλικία καὶ τὴ στείρωση δέντρο. Τὸ καρπερὸ λουλούδι τῆς στείρας. Ὁ Προφήτης, ποὺ εἶναι γιὸς Προφήτη. Ὁ τρόφιμος τῆς ἐρήμου. Αὐτός, ποὺ ἑτοίμασε καὶ ἑτοιμάζει τοὺς ἀνθρώπους ὅλης τῆς οἰκουμένης στοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες καὶ στὴν ὑποδοχὴ τοῦ Κυρίου. Ὁ λαμπρὸς δορυφόρος τοῦ Ἡλίου, ποὺ λάμπει παντοτινά. Τὸ λυχνάρι τοῦ θεϊκοῦ Φωτός. Ὁ στρατιώτης τοῦ αἰώνιου Βασιλέως. Ὁ Νυμφαγωγὸς τοῦ Νυμφίου. Ὁ δοῦλος τοῦ Δεσπότου. Ἡ φωνὴ τοῦ Λόγου, ποὺ ἱεράτευσε σὰν τὸν Μελχισεδέκ αἰώνια, ὡς ἀπάτωρ, ἀμήτωρ καὶ ἀγενεα-λόγητος. Ὁ ἱερέας, ποὺ ἀξιώθηκε νὰ ἱερουργήσει ἀκόμη καὶ τὴ Βάπτιση τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Αὐτός, ποὺ ἄκουσε μὲ τὰ ἴδια τὰ αὐτιά του τὸν Θεὸ Πατέρα νὰ ὁμιλεῖ. Αὐτός, ποὺ βάπτισε τὸν Υἱὸ καὶ Αὐτὸς ποὺ εἶδε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ κατέρχεται ὡσὰν περιστερά.

»Ὁ Πρόδρομος εἶναι αὐτός, ποὺ ὑπῆρξε τὸ τέλος, ἡ ἐπισφράγιση τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου. Αὐτός, ποὺ μεσολάβησε ἀνάμεσα στὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Αὐτός, ποὺ ὑπῆρξε ὁ μεγαλύτερος ἀπ’ ὅλους τοὺς προφῆτες καὶ στὸ πρόσωπο τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται κάθε προφητικὴ διακονία. Ὁ κήρυκας τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ὁ Πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ αὐτοαλήθεια. Ἡ θύρα, ἀπὸ τὴν ὁποία εἰσερχόμεθα στὸν χῶρο τῆς μετανοίας. Αὐτός, ποὺ ὑπῆρξε τὸ κόσμημα καὶ ἡ λαμπρότητα τῶν παρθένων. Αὐτός, ποὺ ἑτοίμασε τὴ σωτηρία μας. Αὐτός, ποὺ νομοθέτησε τὴ σωφροσύνη καὶ ἔγινε χαλινάρι γιά τοὺς φαύλους καί τούς παράνομους καί, ἀκόμη, αὐτός, ποὺ χειραγώγησε ὅσους σεβάσθηκαν τὸν θεϊκό Νόμο.

»Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰωάννης. Τὸ ὄνομά του δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεό καὶ μεταφέρθηκε ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς στὸν Ζαχαρία μὲ τὴν ἀρχαγγελικὴ φωνή. Αὐτὸς εἶναι ἡ φωνή, ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὸν κωφάλαλο πατέρα. Αὐτός, ποὺ μὲ τὴ σιωπὴ τοῦ πατέρα του κατάργησε τὴ στειρότητα τῆς μητέρας του. Αὐτὸς φανέρωσε τὸν «Ἀμνὸν τοῦ Θεοῦ» μὲ τὸ δάχτυλό του, μὲ δύναμη πιὸ μεγάλη καὶ ἀπὸ τὸν καλύτερο ρήτορα. Αὐτός, ποὺ στὸ πρόσωπό του ἔχει δικαίωμα νὰ καυχᾶται ἡ ἐγκράτεια. Αὐτός, ποὺ ἔζησε σὰν ἄσαρκος τὴν ἐπίγεια ζωή του, ποὺ βρέθηκε σὰν πολύτιμος μαργαρίτης μέσα στὴ λάσπη. Αὐτός, ποὺ σὰν πολύτιμος θησαυρὸς βρέθηκε σὲ εὔθραυστο καὶ εὐτελὲς θησαυροφυλάκιο. Αὐτός, ποὺ ἀπείλησε τὶς ἄκαρπες ψυχὲς μὲ τὸ ξινάρι τῆς Θείας δικαιοσύνης, ἡ φιλέρημη τρυγόνα τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ἀσίγητο στόμα, ἡ φωνὴ ἐκείνου ποὺ φωνάζει στὴν ἔρημο καὶ ἀντηχεῖ βροντερὰ στὰ πέρατα τοῦ κόσμου, λέγοντας, «ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ» (Ματθ. 3, 3).

»Αὐτὸς εἶναι ἡ γλώσσα, ποὺ μὲ τὰ θεϊκά της λόγια καὶ μὲ τὴν ἁγνὴ φωνή της, ἀκόμα καὶ μετὰ τὸν θάνατό του, ἐλέγχει τὸν Ἡρώδη καὶ κηρύττει τὸν Χριστό, καί ἐλέγχει τὴν ἁμαρτία καὶ προσκαλῶντας ὅλους μας σὲ μετάνοια, λέγει· «Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 3, 2).

Την Θεία Λειτουργία στο Χειμώνιο παρηκολούθησαν ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, ο Αντιδήμαρχος Ορεστιάδος Γεώργιος Καραγιάννης, ο Διοικητής της 3^ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος  Αναστάσιος Κολέζας και πολυπληθές εκκλησίασμα.

Αφ’ εσπέρας ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στην ακολουθία του Μεγάλου Εσπερινού και ευλόγησε τους άρτους στον ωσαύτως πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Τιμίου Προδρόμου Χανδρά Ορεστιάδος. Τον θείο λόγο εκήρυξε ο εκ των κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Νικηφόρος Ζαμπουνίδης.