Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ.

Με μεγαλοπρέπεια και εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάστηκε την 24η Αυγούστου 2021 ημετακομιδή του ιερού και χαριτοβρύτου λειψάνου του Αγίου Διονυσίου Επισκόπου Αιγίνης του Θαυματουργού στον ομώνυμο Ιερό Ναό των Πατρών.

Σεπτή εντολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος προεξήρχε της Ακολουθίας του Εσπερινού και της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας .

Στις ομιλίες του ο Θεοφιλέστατος αναφέρθηκε στην οσία βιωτή του εν Αγίοις πατρός ημών Διονυσίου.

  Ο Άγιος γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στην αγιοτόκο νήσο της  Ζακύνθου. Η οικογένειά του ήταν αριστοκρατική και εύπορη. Οι γονείς του Μώκιος και Παυλίνα
τον ανέθρεψαν από τη βρεφική του ηλικία σύμφωνα με τα διδάγματα του Ιερού Ευαγγελίου. Καθώς μεγάλωνε ο Άγιος διακρίθηκε για την αγάπη του προς τον Θεό, τη φιλανθρωπία του και την έφεση του προς τα γράμματα. Σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός στην Ιερά Μονή των Στροφάδων, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια, την προσευχή και τη μελέτη.

Πολλοί τότε θα απόρησαν με την επιλογή του αυτή. Ένας εύπορος νέος, γόνος αριστοκρατικής οικογενείας, με ένα λαμπρό κατά κόσμον μέλλον μπροστά του, δέχθηκε την κλήση του Κυρίου και περιεβλήθει το αγγελικό σχήμα. Δεν γνώριζαν πώς κανένας επίγειος πλούτος και καμιά επίγεια δόξα δεν μπορεί να συγκριθεί με την Ουράνια μακαριότητα και ότι ο πολυτιμότερος θησαυρός του ανθρώπου είναι η αθάνατη ψυχή του και η σωτηρία του.  

Ο Άγιος Διονύσιος χειροτονήθηκε ιερέας από τον τότε Επίσκοπο Κεφαλληνίας και Ζακύνθου Θεόφιλο και το 1577 μ.Χ., μετέβη στην Αθήνα έχοντας τον ευσεβή πόθο να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα και να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου. Ο τότε Αρχιερέας των Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε το θείον κήρυγμα από το μελίρρυτο στόμα του Αγίου Διονυσίου  και μετά από πολλές παρακλήσεις τον έκανε επίσκοπο Αιγίνης.

Ο Άγιος Διονύσιος αναδείχτηκε διδάσκαλος, πατέρας και παιδαγωγός του ποιμνίου του.  Επιτελούσε άοκνα τα ποιμαντικά του καθήκοντα στην Αίγινα, με αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο,  παραμένοντας πάντοτε  απλός και ταπεινός.

Λόγω σοβαράς ασθενείας επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου συνέχισε την ασκητική του ζωή και κήρυττε με αγάπη, βοηθώντας τους κατοίκους του νησιού.

Η ανεξικακία και η συγχωρητικόττα του Αγίου φανερώθηκαν περίτρανΑ σε ένα συγκλονιστικό περιστατικό που ξεχωρίζει μεταξύ άλλων στο βίο του. Ο αδελφός του Αγίου Διονυσίου, Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Ο δολοφόνος του, στην προσπάθειά του να διαφύγει τη σύλληψη, αναζήτησε καταφύγιο στην Ιερά Μονή  όπου ασκήτευε ο Άγιος, χωρίς όμως να γνωρίζει τη συγγένεια του με τον νεκρό. Εκεί ομολόγησε στον Άγιο το έγκλημα του και εκείνος  όχι μόνο τον έκρυψε αλλά και τον φυγάδευσε, αποτελώντας παράδειγμα συγχωρητικότητας και χριστιανικής αγάπης. Για τον λόγο μάλιστα αυτό ονομάστηκε και «Άγιος της Συγγνώμης».

Ο Άγιος Διονύσιος κοιμήθηκε  στις  17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Ιερά Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή το λείψανό του βρέθηκε ευωδιάζων και άφθορο.


Στις 24 Αυγούστου του 1717 μ.Χ. μετεκομίσθη το Σεπτό Σκήνωμά του στη Ζάκυνθο και  από τότε αποτελεί πολύτιμο θησαυρό της νήσου και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.

Τέλος ο Θεοφιλέστατος προέτρεψε τους πιστούς να καλλιεργούν τις χριστιανικές αρετές της αγάπης και της συγχωρητικότητας μιμούμενοι την αγία βιωτή του Οσίου Πατρός Διονυσίου.

Κλείνοντας ο Θεοφιλέστατος μετέφερε στους ιερείς, τους ιεροψάλτας, το προσωπικό του Ναού και τους παρεβρισκομένους πιστούς τις θερμές, εγκάρδιες ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου  Πατρών κ.κ Χρυσοστόμου για έτη πολλά, ευλογημένα και αγιασμένα.

.