Μία πρώτη αγωνία,που αισθανόμαστε τον νυγμό της μέσα μας, είναι η αγωνία της παροδικότητας. Καθώς εορτάζουμε την αλλαγή της χρονιάς, συνειδητοποιούμε αυτήν την αγωνία.
Γιατί καταλαβαίνουμε ότι δεν περνά ο χρόνος. Εμείς περνάμε. Εμείς φεύγουμε. Η ομορφιά φυλλορροεί. Η υγεία φθίνει. Οι δυνάμεις ατονούν. Και προσπαθεί ο άνθρωπος κάπου να «γαντζωθεί», κάπου να στηριχθεί,για να νικήσει την αίσθηση της παροδικότητάς του.
η συνέχεια: Εδώ
Αναρτήσεις
