ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΗ «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ». Περὶ τὸ ἔτος 1927 στὴν Καρδίτσα ὑπῆρξε μεγάλη ξηρασία. Γιὰ πάρα πολλοὺς μῆνες, ἀκόμη καὶ τὸ χειμώνα, δὲν ἔβρεχε. Τὰ σπαρτὰ τους ἄρχισαν νὰ ξεραίνωνται. Τὰ ζῶα ἄρχισαν νὰ πεθαίνουν. Οἱ κάτοικοι βρέθηκαν σὲ ἀπόγνωση. Πῆγαν στὸν Μητροπολίτη, κυρὸ Ἰεζεκιὴλ, καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ κάνη κάτι. Τότε ὁ Μητροπολίτης τοὺς εἶπε ὅτι θὰ πάρουν τὴν κάρα τοῦ Ἁγίου Σεραφεὶμ καὶ θὰ κάνουν λιτανεία. Ὁ Μητροπολίτης παρήγγειλε στὸν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς Κορώνης, Ἀρχιμ. Ἰάκωβο Κουτρούμπα, τὴν Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων, Τρίτη Κυριακὴ μετὰ τὸ Πάσχα, νὰ μεταφέρη τὴν Κάρα τοῦ Ἁγίου Σεραφεὶμ στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Καρδίτσας, ὅπου θὰ γινόταν Θεία Λειτουργία καὶ στὴν συνέχεια λιτανεία καὶ δέηση γιὰ τὴν ἀνομβρία. Πράγματι, ὁ Ἡγούμενος ἔφερε τὴν Ἁγία Κάρα, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία καὶ στὴν συνέχεια λιτανεία. Στὴν πλατεῖα τῆς πόλεως ἄρχισε νὰ γίνεται δέηση. Καὶ ὤ τοῦ θαύματος! Ἐκεῖ ποὺ ὁ οὐρανὸς ἦταν καταγάλανος καὶ ὁ ἥλιος ἔκαιγε, ἄρχισαν νὰ μαζεύωνται σύννεφα, ἔκλεισε ὁ οὐρανὸς καὶ ἄρχισε νὰ βρέχη καταρρακτωδῶς. Εὐχαρίστησαν τὸν Θεὸ καὶ τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ γιὰ τὴν ἐκπλήρωση τοῦ αἰτήματός τους καὶ ἐπέστρεψαν πίσω στὸν Ναό. Τόση ἦταν ἡ βροχή, ποὺ ὁ Μητροπολίτης βράχηκε, κρύωσε καὶ ἐπὶ ἕνα μῆνα ἦταν ἄρρωστος. Εἰς ἀνάμνηση λοιπὸν αὐτοῦ τοῦ θαύματος και χάρις στὴν πρωτοβουλία τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κυροῦ Ἰεζεκιήλ, ἀπὸ τὸ 1928 καθιερώθηκε μὲ προεδρικὸ διάταγμα ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Σεραφεὶμ τὴν Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων. Καθ’ ἑκάστη Κυριακή τῶν Μυροφόρων, ἡ ἐν Θεσσαλιώτιδι Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καθιέρωσαι ἑορτὴ δοξολογίας καὶ εὐχαριστίας στὸν ἅγιο Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸν θεράποντά Του ἅγιο καὶ ἔνδοξο ἱερομάρτυρα Σεραφείμ, ἀρχιεπίσκοπο Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου. Ἡ τιμία κάρα τοῦ Ἁγίου κατέρχεται ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Παναγίας «Κορώνῃς», ὅπου φυλάσσεται, τελοῦνται οἱ λατρευτικὲς Συνάξεις πρὸς δόξαν Θεοῦ, ποὺ μας χάρησε τέτοιον Ἅγιο καὶ πραγματοποιεῖται λιτάνευση Αὐτῆς στὴν πόλη τῆς Καρδίτσας ἐπὶ τῇ ἀναμνήσει τοῦ θαύματος τῆς καταπαύσεως τῆς ἀνομβρίας. Ὅσοι μὲ πίστη προσέρχονται καὶ ἐπικαλοῦνται τὴν βοήθεια τοῦ Ἁγίου, ἀπὸ παντὸς εἴδους νοσήματα, ψυχικὰ καὶ σωματικά, ἁπαλλάσονται. Προπαντὸς ὁ Ἅγιος θεραπεύει καὶ πατάσσει τὴν ὀλέθρια πανώλη, ὅπως σημειώνεται σὲ μιὰ εἰκόνα Tου: «Ὁ Σεραφεὶμ πατάσσει ἐμέ, πανώλην τὴν βροτολοιγόν,φεῦ μοὶ φεῦ, πῶς ὁρῶμαι, ὑπτία, γυμνή, δυσειδής, κτεινομένη». Ταῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Ἀγράφων τὸν γόνον, Φαναριοῦ τὸν πρόεδρον, καὶ Μονῆς Κορώνῃς τὸ κλέος Σεραφεὶμ εὐφημήσωμεν ἀθλήσας γὰρ λαμπρῶς ὑπὲρ Χριστοῦ, θαυμάτων ἐπομβρίζει δωρεᾶς καὶ λυτρούται νοσημάτων φθοροποιῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.
Αναρτήσεις
