Πλήθος
ευσεβών χριστιανών κατέκλεισε και εφέτος το Ιερό Προσκύνημα
Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κουρτικίου της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Την
παραμονή της δεσποτικής εορτής της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και Θεού
και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.
Τιμόθεος χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού και ομίλησε μεστά και
θεολογικά για το σωτηριολογικό γεγονός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου.
Στην
ομιλία του μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η βίωση του Θαβωρίου ακτίστου φωτός
δεν μπορεί να γίνει χωρίς κόπο και χωρίς πόνο, χωρίς πνευματική
εγρήγορση, χωρίς διάθεση. Δεν μπορούμε να είμαστε οκνηροί και να μην
αγωνιζόμαστε να φέρουμε το Θεό μέσα στην καρδιά μας, γράφουν οι Πατέρες
στα Γεροντικά.
Και
βέβαια, οι τρεις μαθητές, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, δεν
μπορούσαν να κατανοήσουν το γεγονός, το οποίο θα έβλεπαν με τα κτιστά
τους μάτια. Εκείνοι το είδαν ακόπως, το άκτιστον φως της Θεότητος,
κοπίασαν όμως στη συνέχεια. Προσπαθούσαν μέχρι εκείνη την ώρα να μάθουν
τον Διδάσκαλο, να Τον κατανοήσουν, να γίνει ποδηγέτης και οδηγός στη ζωή
τους ο Διδάσκαλος. Αυτός ήλθε να τους πει ότι είναι ο απεσταλμένος του
Πατέρα στον κόσμο, είναι Αυτός, ο οποίος τους είπε ότι: Εγώ μπορώ να σας
δώσω ζωή αλλά και περισσότερο ζωής. Και αυτή την αίσθηση της
περισσότερης ζωής, μας δίδει ο Ιησούς Χριστός επάνω στο όρος Θαβώρ με
μία ειδοποιό διαφορά. Θα πρέπει να κενωθούμε, να χάσουμε αυτά που
έχουμε, να αδειάσουμε μέσα μας, από τις εξουσιαστικές, θρησκευτικές
θέσεις, που έχουμε, από τις καθημερινότητές μας τις διευθυντικές ή τις
υπαλληλικές, εκεί που προσπαθούμε να επιβληθούμε πάνω στους άλλους, εκεί
που προσπαθούμε να αλλάξουμε τον κόσμο κατά τη δική μας αντίληψη, θα
πρέπει να κενωθούμε, να ταπεινωθούμε.
Οι
μαθητές πίστευαν σε μία σχέση δούναι και λαβείν, όμως ο Διδάσκαλος δεν
είχε τίποτα να τους δώσει. Είχε να τους δώσει το μαρτύριο, είχε να τους
δώσει την ομολογία, είχε να τους δώσει αυτό, το οποίο έκανε Εκείνος
«ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών», ο τέλειος Θεός, έγινε δούλος, ο
Δημιουργός Θεός έγινε σαν το πλάσμα Του και ταυτίστηκε μαζί μας, έγινε
ένας με εμάς, ομοιοπαθής, για να μπορέσει να γνωρίσει το πάθος και την
πτώση μας και να μας πλουτίσει μέσω της δικής Του πτωχείας. Ο Κύριός μας
συνανεστράφη τους μαθητές και τους ανθρώπους εκείνης της εποχής
κενώνοντας τον εαυτό Του.
Καλούμαστε
στην δική μας κένωση, στο δικό μας άδειασμα από τις εγωπάθειες, τις
φιλαυτίες, τις εγωιστικές διαθέσεις για να βρει χώρο, να μπει ο
μεταμορφωθείς Κύριος, το άκτιστο φως της Θεότητος και να φωτίσει τη ζωή
και το είναι μας».
Κατά
τη διάρκεια της Ακολουθίας έψαλλαν ο Αιδεσιμολογιώτατος
Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Στάμος και ο Λαμπαδάριος του Ιερού
Μητροπολιτικού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καρδίτσης κ. Θωμάς Βλάχος.
Φωτογραφίες: Ανδρέας Ζαχαρής
Αναρτήσεις
