Την Πέμπτη 30 Αυγούστου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Αλεξανδρείας.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο εις μνήμη του κατά σάρκα αδελφού του μακαριστού Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυρού Αλεξάνδρου Καλπακίδη.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού ακολούθησε παραδοσιακό «Χοροστάσι».
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Τοῖς πίστει καί νῦν ἐπιτελοῦσι τήν μνήμην σου, Ἀλέξανδρε πάτερ, θαυματουργέ, μή ἐλλίπῃς ὑπερεύχεσθαι».
Μεταξύ τῶν τριῶν ἁγίων ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως, τή μνήμη τῶν ὁποίων ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡ Ἀλεξάνδρεια τιμᾶ ἰδιαιτέρως τόν παλαιότερο ἀπό αὐτούς, τόν ἅγιο Ἀλέξανδρο, στόν ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένος καί ὁ περικαλλής καί πανηγυρίζων σήμερα ἱερός αὐτός ναός, προϊόν τῆς ἀγάπης καί τοῦ σεβασμοῦ σας πρός τόν ἅγιο Ἀλέξανδρο.
Tόν τιμᾶ ὡς ἕναν ἀπό τούς πατέρες τῆς πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού ὑπερασπίσθηκε τό ὀρθόδοξο δόγμα ἔναντι τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ἀρείου.
Τόν τιμᾶ ὡς ἕναν σοφό καί συνετό ἱεράρχη καί ἀρχιεπίσκοπο πού ἐποίμανε τήν Ἐκκλησία καί τόν λαό τῆς Κωνσταντινουπόλεως μέ στοργή καί ἀγάπη σέ ἐποχές ταραχώδεις καί δύσκολες ἐπί εἰκοσιτρία χρόνια.
Τόν τιμᾶ γιά τό ὀρθόδοξο ἦθος του καί τόν ἄμεμπτο βίο, χάρη στά ὁποῖα ὄχι μόνο ἀνῆλθε στόν ἀρχιεπισκοπικό θρόνο τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων, ἀλλά καί ἐνθρονίσθηκε στίς ψυχές τοῦ λαοῦ τοῦ Βυζαντίου, πού τόν σεβόταν καί τόν τιμοῦσε ὡς ἅγιο καί πρίν ἀκόμη ἀπό τήν κοίμησή του.
Αὐτό ὅμως πού ἔκανε τόν ἑορταζόμενο ἅγιο Ἀλέξανδρο νά ξεχωρίζει καί νά διακρίνεται, ἀλλά καί νά φθάσει στήν ἁγιότητα, καί αὐτό πού μποροῦμε καί ἐμεῖς νά προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε ἀπό τή ζωή του εἶναι ἡ πίστη καί ἡ προσευχή του.
Ἄνθρωπος τῆς πίστεως ὁ τιμώμενος ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως στήριξε στήν ἀκράδαντη πίστη του στόν Θεό τόσο τήν προσπάθειά του νά ἀποκρούσει τά ἐπιχειρήματα τοῦ αἱρεσιάρχου Ἀρείου κατά τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο, ὅσο καί νά ἀποκαταστήσει τήν εἰρήνη καί τήν κανονική τάξη στήν Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως πού εἶχε διαταραχθεῖ ἀπό τίς ἐνέργειες τῶν ὀπαδῶν τοῦ Ἀρείου.
Ἦταν ὅμως καί ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς πού γνώριζε ὅτι ἡ δύναμη τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀσήμαντη μπροστά στή δύναμη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τή δίδει σέ ὅσους ζητοῦν τήν ἐνίσχυσή του στόν ἀγώνα καί τίς πνευματικές τους προσπάθειες. Γι᾽ αὐτό καί καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια τῶν ἀγώνων του κατά τοῦ Ἀρείου ἀλλά καί στά ἑπόμενα χρόνια, κατά τά ὁποῖα ἡ αἵρεση ταλαιπωροῦσε τήν Ἐκκλησία, παρότι οἱ διδασκαλίες της εἶχαν καταδικασθεῖ ἀπό τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο, ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος προσευχόταν καί παρακαλοῦσε μέ πίστη τόν Θεό νά ἀπαλλάξει τήν Ἐκκλησία καί τόν λαό του ἀπό τίς αἱρετικές διδασκαλίες, λέγοντας σύμφωνα μέ τόν βιογράφο του: «Ἄν ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὀρθή, τότε ὁ Θεός ἄς ἀποδώσει τό δίκαιο καί ἄς μήν ἐπιτρέψει ἡ αἵρεση νά νομισθεῖ ὡς εὐσέβεια».
Καί ὁ Θεός ἄκουσε τήν προσευχή του καί σύμφωνα μέ τήν ὑπόσχεσή του, «πάντα ὅσα ἐάν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε», δηλαδή ὅλα ὅσα ζητήσετε μέ πίστη στήν προσευχή σας, θά τά λάβετε, ἐξεπλήρωσε καί τό αἴτημα τοῦ ἐκλεκτοῦ του δούλου, τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου, καί ἀπάλλαξε τήν Ἐκκλησία καί τόν λαό ἀπό τίς κακοδοξίες τῆς αἱρέσεως.
Τιμώντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς σήμερα, ἀδελφοί μου, τόν ἅγιο αὐτόν ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τόν ἅγιο Ἀλέξανδρο, ἄς προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε αὐτά τά δύο χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῆς ζωῆς του, τήν πίστη καί τήν προσευχή του. Διότι μπορεῖ ἐμεῖς νά μήν ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε τίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες πού ἀντιμετώπισε ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος μέ τόν Ἄρειο καί τή διδασκαλία του, ἀλλά ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς καλεῖται στή ζωή του νά ἀντιμετωπίσει διάφορες δυσκολίες, εἴτε προσωπικές εἴτε ἐπαγγελματικές εἴτε οἰκογενειακές εἴτε καί πνευματικές. Καί πολλές φορές προσπαθοῦμε νά τίς ἀντιμετωπίσουμε μέ τίς δικές μας ἀνθρώπινες καί πεπερασμένες δυνάμεις, καί ἀποτυγχάνουμε καί ἀπογοητευόμεθα. Ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι ὁ Θεός θέτει στή διάθεσή μας καί τή δική του δύναμη, ἀρκεῖ νά τήν ζητοῦμε μέ πίστη, ἀρκεῖ νά τήν ζητοῦμε ἀπευθυνόμενοι στήν ἀγάπη του μέ θερμή προσευχή καί ὄχι βιαστική καί ἐπιπόλαιη.
Καί ἄν ζητοῦμε τή δύναμη τοῦ Θεοῦ στήν προσευχή μας, πιστεύοντας ὅτι εἶναι ἰσχυρή καί ἀκατανίκητη καί τίποτε δέν μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ σέ αὐτή, τότε, ἀδελφοί μου, ὁ Θεός θά μᾶς τήν δώσει, ὥστε νά ἀντιμετωπίσουμε μέ τή χάρη του καί νά νικήσουμε ὅλα τά ἐμπόδια καί τίς δυσκολίες πού συναντοῦμε στή ζωή μας, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καί μείζονα τούτων ποιήσει».
Ἄς προσευχόμεθα, λοιπόν, μέ πίστη στόν Θεό καί ἄς ἐπικαλούμεθα καί τίς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου, ὥστε μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ νά νικοῦμε καί τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς καί τά πάθη μας καί τούς πειρασμούς πού συναντοῦμε, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά κληρονομήσουμε καί ἐμεῖς τήν αἰώνια ζωή τήν ὁποία ἀπολαμβάνει ἤδη καί ὁ τιμώμενος σήμερα προστάτης τῆς ἐνορίας σας, ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.