Ξεκίνησαν στην Ι. Μητρόπολη Βεροίας οι εορταστικές εκδηλώσεις για την εορτή της Παναγίας, (ΦΩΤΟ).

Την Δευτέρα 13 Αυγούστου το απόγευμα ξεκίνησαν, όπως κάθε χρόνο, στην Ημαθία οι λατρευτικές εκδηλώσεις για την μεγάλη εορτή της Παναγίας.

Τελέστηκε η Μικρή Παράκληση και η ακολουθία των Εγκωμίων προς την Υπεραγία Θεοτόκο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.

Ακολούθησε η περιφορά του Επιταφίου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Ἴθυνον ἡμᾶς, πρός λιμένας σω­­τηρίους, Κόρη, τούς χειμαζομέ­­νους ἐν κλύδωνι, ψυχοφθόρων πα­­ραπτώσεων δεινῶν».

Ψάλαμε ἀπόψε τήν τελευταία Παράκληση πρός τήν Παναγία Παρθένο.

Δεκατρεῖς ἡμέρες τώρα ἡ ζωή μας κινεῖτο γύρω ἀπό τήν Ὑπε­­ραγία Θεοτόκο. Οἱ Παρακλήσεις της γέμιζαν μέ τή χάρη της τά ἀπογεύματα τοῦ Αὐγούστου καί τό μητρικό της χάδι μᾶς δρόσιζε ἀπό τόν καύσωνα τῆς ἡμέρας.

Καί σήμερα, τελευταία Παρά­­κλη­­ση τοῦ φετινοῦ Δεκαπενταυγού­­στου, καθώς προετοιμαζόμαστε γιά νά ἑορτάσουμε τήν ἔνδοξη Κοί­­μηση τῆς Παναγίας Μητέρας μας, θά τῆς ψάλλουμε μαζί μέ τήν Πα­­ράκληση καί τά Ἐγκώμιά της. Εἶναι, βέβαια, δύσκολο νά ξεχω­­ρίσει κανείς αὐτές τίς δύο ἔννοιες, γιατί εἶναι δύσκολο ὅποιος παρα­­καλεῖ τήν Παναγία νά μήν τήν ἐγκωμιάζει καί ὅποιος τήν ἐγκω­­μιάζει νά μήν τήν παρακαλεῖ.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ποιητής τῶν Ἐγκωμίων συμπλέκει μέσα στά εὔ­­οσμα ἄνθη τῶν λέξεων πού ἐπι­­λέγει γιά νά πλέξει τόν στέφανο τῆς τιμῆς καί τῆς ἀγάπης πρός τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα τῶν ἀνθρώπων καί ἐκεῖνα τῆς προσευχῆς καί τῆς ἱκεσίας, ὅπως στόν στίχο πού προέταξα.

«Ἴθυνον ἡμᾶς, πρός λιμένας σω­­τη­­ρίους, Κόρη, τούς χειμαζομέ­­νους ἐν κλύδωνι».

Καί τί ζητᾶ ἀπό τήν Παναγία μας; Καί τί θά τῆς ζητήσουμε καί ἐμεῖς, ἀπευ­­θύνοντας αὐτή τήν ἱκεσία πρός τήν οὐράνια μη­­τέ­­ρα μας;

Ὁδήγησέ μας, θά τῆς ποῦμε, ἐμᾶς πού ταλαιπωρούμεθα καί ὑποφέ­­ρου­­με ἀπό τίς τρικυμίες τῶν παρα­­πτώσεών μας, ἀλλά καί ἀπό τίς τρικυμίες πού ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά ὑπομείνουμε γιά νά δοκιμάσει τήν ἀντοχή μας, γιά νά δοκιμάσει τήν πίστη καί τήν ἐμπιστοσύνη μας στήν ἀγάπη του, σέ λιμάνια σω­­τή­­ρια. Μήν μᾶς ἀφήσεις νά κατα­­πο­­ντισθοῦμε, μήν μᾶς ἀφήσεις νά πνιγοῦμε, ἀλλά ἐσύ, Παναγία, μέ τή μητρική σου ἀγάπη ὁδήγησέ μας ἐκεῖ ὅπου θά εἴμεθα ἀσφαλεῖς καί προστατευμένοι ἀπό τά κύ­­μα­­τα καί τίς τρικυμίες τῆς παρού­­σης ζωῆς.

«Ἴθυνον ἡμᾶς, πρός λιμένας σω­­τηρίους, Κόρη, τούς χειμαζομέ­­νους ἐν κλύδωνι».

Καί ποιός ἀπό ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, δέν αἰσθάνεται τή ζωή του, τήν καθημερινότητά του σάν ἕνα τα­­ξίδι στό πέλαγος; Ποιός δέν αἰσθά­­νεται νά τόν ἀπειλεῖ ἡ τρικυμία τῶν προβλημάτων πού ἀντιμετω­­πίζει, εἴτε πρόκειται γιά προσωπι­­κά, εἴτε γιά οἰκογενειακά εἴτε γιά ἐπαγγελματικά εἴτε ἀκόμη καί γιά ἐθνικά; Ποιός δέν αἰσθά­­νε­­ται τή ζάλη τῶν πειρασμῶν καί τῶν δοκιμασιῶν νά τόν ταλαιπω­­ροῦν καί νά τόν πιέζουν, χωρίς νά γνωρίζει πρός ποιόν νά ἀπευθυν­­θεῖ γιά νά βρεῖ βοήθεια;

Ὅμως ἔχουμε βοήθεια καί ἔχου­­με τή δυνατότητα νά σωθοῦμε ἀπό τήν τρικυμία πού μᾶς βασανίζει. Γιατί ἡ Παναγία μας μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει σέ λιμάνια σωτηρίας.

Ἡ μητρική της ἀγκάλη εἶναι τό πρῶτο λιμάνι πού θέτει στή διά­­θεσή μας. Γιατί ὅποιος προσφεύγει στήν Παναγία μας, ὅποιος τήν πα­­ρακαλεῖ, ὅποιος γονατίζει μπρο­­στά στήν ἱερή της εἰκόνα καί τήν ἱκετεύει γιά ὅ,τι τόν ἀπασχολεῖ, γιά ὅ,τι τόν ταλαιπωρεῖ καί τόν βα­­σανίζει, αὐτός σηκώνεται πιό ἤρε­­μος καί πιό γαλήνιος, γιατί ἐμπιστεύθηκε τό πρόβλημά του στήν Παναγία μητέρα του, πού δέν ἀπογοητεύει ποτέ κανέναν.

Ἡ χάρη καί οἱ πρεσβεῖες τῆς Πα­­να­­γίας εἶναι τό δεύτερο λιμάνι πού μᾶς προσφέρει ἡ Κυρία Θεοτόκος. Ἀκοίμητη καί ἄγρυπνη μεσίτρια καί πρέσβειρα μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπων ὀνό­­μασαν τήν Παναγία μας. Καί ὄχι τυχαῖα, γιατί πάντοτε παρίσταται στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της ὄχι μόνο γιά νά μεταφέρει τά δικά μας αἰ­­τήματα καί νά λάβει τή χάρη, ἀλλά καί γιά νά προσθέσει στά δι­­κά μας καί τά δικά της αἰτήματα γιά μᾶς, γιατί Ἐκείνη γνωρίζει καλύτερα ἀπό ἐμᾶς ποιό εἶναι τό συμφέρον τῆς ψυχῆς μας καί τό ζητᾶ γιά χά­­ρη μας ἀπό τόν Υἱό της.

Τό τρίτο λιμάνι στό ὁποῖο μᾶς ὁδηγεῖ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ὁ Υἱός της. Μακριά ἀπό τόν Χριστό καμία ἀνθρώπινη ψυχή δέν μπο­­ρεῖ νά βρεῖ τή γαλήνη, γιατί Ἐκεῖ­­νος εἶναι ὁ δημιουργός της καί ὁ λυτρωτής της καί μόνο κοντά του μπορεῖ νά ἀναπαυθεῖ. Καί ὁ συντο­­μότερος καί ἀσφαλέστερος δρόμος γιά νά φθάσει ὁ ἄνθρωπος στόν Χρι­­στό εἶναι ἡ Παναγία Μητέρα του, αὐτή πού μᾶς ὁδηγεῖ μέ ἀσφά­­λεια καί βεβαιότητα στή σωτηρία πού Ἐκεῖνος μόνο προσφέρει.

Καί τό τέταρτο λιμάνι εἶναι, ἀδελ­­φοί μου, ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἐκεῖ πού μποροῦμε νά ἀπολαύσουμε τήν ἀσφάλεια τῆς σωτηρίας μας, χωρίς νά ὑπάρχει κίν­­δυνος νά ναυαγήσουμε. Καί ἐκεῖ ὄντως μπορεῖ καί θέλει ἡ Πα­­ναγία μας νά μᾶς ὁδηγήσει, ἐκεῖ πού εἶναι ὁ τελικός προορισμός μας, γιατί τίποτε δέν τήν εὐχαριστεῖ περισ­­σό­­τερο ἀπό τό νά μᾶς βοηθήσει νά γίνουμε ἀληθινά τέκνα τοῦ Υἱοῦ της, ἀξιοποιώντας τή σωτηρία πού Ἐκεῖνος μέ τήν ἐνανθρώπισή του καί μέ θυσία του μᾶς χάρισε.

Γι᾽ αὐτό, πατέρες καί ἀδελφοί μου, καί ἱκετεύ­­ουμε ἀπόψε τήν Παναγία: «Ἴθυ­­νον ἡμᾶς, πρός λιμένας σωτηρί­­ους, Κόρη, τούς χειμαζομένους ἐν κλύδωνι, ψυχοφθόρων παραπτώ­­σεων δεινῶν».

Καί εὔχομαι ἀπό καρδίας νά μᾶς ὁδηγήσει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὅλους μας «πρός λιμένας σωτηρίους» καί νά καταπαύσει γιά χάρη μας τόν κλύ­­δωνα τῶν δεινῶν καί ψυχοφθό­­ρων παραπτώσεων.

Ἡ περίοδος αὐτή τοῦ Δεκαπενταυγούστου εἶναι ἡ πλέον κατάλληλη περίοδος γιά νά ὁδηγηθοῦμε, ἀδελφοί μου, μέσω τῆς Παναγίας μας στά λιμάνια αὐτά, στά ὁποῖα κανείς καταπαύει, βρίσκει τόν ἑαυτό του, βρίσκει τόν προορισμό του, λύει τά προβλήματά του, πού εἶναι πάμπολλα καί καθημερινά. Φθάνει ὅμως νά ἔχουμε ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη σέ Ἐκείνη, διότι «πολλά ἰσχύει δέησις Μητρός πρός εὐμένειαν Δεσπότου». Μεγάλη εἶναι ἡ προστασία πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία μας, ὅταν ὅμως τήν ἐμπιστευόμεθα, ὅταν ὅμως καταφεύγουμε σέ Ἐκείνη, πού εἶναι καί λιμένας σωτηρίας ἀλλά εἶναι καί Ἐκείνη πού πρεσβεύει γιά μᾶς.

Τήν περίοδο αὐτή τοῦ Δεκαπενταυγούστου, μέσα ἀπό τίς Παρακλήσεις, τή Μικρή καί τή Μεγάλη, μέσα ἀπό τά Ἐγκώμια πού θά ψάλλουμε καί ψάλλονται σέ πολλούς ναούς, τί ἄλλο, ὅπως εἶπα, κάνουμε παρά νά καταφεύγουμε σέ Ἐκείνη καί νά τήν παρακαλοῦμε καί νά τήν ἐγκωμιάζουμε, γιατί εἶναι μεγάλη ἡ προστασία της, εἶναι μεγάλη ἡ προσφορά της.

Χάρη στήν Παναγία μας, ἀδελφοί μου, σώθηκε τό ἀνθρώπινο γένος, μέ τήν ταπείνωσή της, μέ τήν ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι καί ἐμεῖς, ἐάν θέλουμε πράγματι νά ζήσουμε, νά βιώσουμε αὐτή τήν περίοδο, πού εἶναι τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, πού εἶναι ἡ Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία, καίτοι μετέστη στόν οὐρανό, δέν ἔφυγε ἀπό τά ἐγκόσμια, καί πάντοτε εἶναι κοντά μας, πάντοτε μᾶς ἀκούει καί πάντοτε μᾶς προστατεύει, ἄς καταφεύγουμε σέ Ἐκείνη γιά νά βροῦμε τή σωτηρία μας. Ἀμήν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ