Την Πέμπτη 2 Αυγούστου το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Θεοτόκου και κήρυξε το θείο λόγο στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καί δωδεκάτειχε πόλις, ἡλιοστάλακτε θρόνε, καθέδρα τοῦ Βασιλέως, ἀκατανόητον θαῦμα, πῶς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην».
Στό ἱερό αὐτό κατοικητήριο τῆς Παναγίας Παρθένου, στό θρονί τῆς Παναγίας τοῦ Πόντου, στήν καθέδρα τῆς ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, συγκεντρωθήκαμε καί ἀπόψε γιά νά ὑμνήσουμε τήν «καθέδρα τοῦ Βασιλέως» Χριστοῦ· γιά νά ὑμνήσουμε τόν χρυσοπλοκώτατο πύργο πού μᾶς χάρισε ἡ ἀγάπη τοῦ Υἱοῦ της, ὥστε νά εἶναι τό φυλακτήριο καί τό καταφύγιό μας· γιά νά θαυμάσουμε τό «ἀκατανόητον θαῦμα» πού ἐνσαρκώνει ἡ Παναγία μητέρα μας. Ὄχι μόνο αὐτό, ἀδελφοί μου, πού ἀναφέρει ὁ ἱερός ποιητής τοῦ ἐξαποστειλαρίου πού μόλις ψάλαμε, πῶς, δηλαδή, ἄνθρωπος αὐτή, τρέφει μέ τό μητρικό της γάλα τόν τρέφοντα τά σύμπαντα Δεσπότη καί Κύριο τοῦ κόσμου, ἀλλά καί ὅλα τά ἄλλα, τά ἀπειράριθμα θαύματα πού σχετίζονται μέ τή χάρη της, καί κυρίως τό μέγα θαῦμα τῆς παρουσίας της στόν κόσμο, τῆς παρουσίας της στή ζωή τῶν τέκνων της πού ἐπικαλοῦνται τό πανίερο ὄνομά της καί προσφεύγουν στή χάρη της.
Γιατί, ἀδελφοί μου, αὐτό τό θαῦμα τῆς διαρκοῦς παρουσίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στόν κόσμο, τόν ὁποῖο καί «ἐν τῇ Κοιμήσει» αὐτῆς «οὐ κατέλιπε», εἶναι αὐτό πού μᾶς συγκινεῖ καί μᾶς συγκλονίζει. Γιατί ἡ Παναγία μας εἶναι ὄντως δίπλα μας, δίπλα στά παιδιά της, σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας. Εἶναι δίπλα μας στίς ὧρες τῆς χαρᾶς καί τῆς δοκιμασίας. Εἶναι δίπλα μας στίς ὧρες τῆς ἀσθενείας καί τῆς ὀδύνης. Εἶναι δίπλα μας ἀκόμη καί στίς ὧρες τῆς συμφορᾶς καί τῆς καταστροφῆς, καί ἁπλώνει προστατευτικά τό χέρι της γιά νά μᾶς προφυλάξει, γιά νά μᾶς στηρίξει, γιά νά μᾶς παρηγορήσει, γιά νά μᾶς σφογγίσει τά δάκρυα καί νά μᾶς δώσει τή δύναμη νά συνεχίσουμε.
Ποιός δέν τήν ἔχει αἰσθανθεῖ δίπλα του; Ποιός δέν τήν ἔχει νιώσει βοηθό καί συμπαραστάτη του; Ποιός δέν καταφύγει στή χάρη της ζητώντας τήν προστασία της καί ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη του γιά τίς δωρεές της;
Γιά αἰῶνες οἱ πατέρες μας ἀνηφόριζαν στό μοναστήρι της, στό ὄρος Μελᾶ, καί εἶχαν συνδέσει τή ζωή τους καί τήν ἱστορία τους μέ τό ἱερό κατοικητήριό της, ὅπου μέ τή δική της θέληση εἶχε φθάσει μέ θαυμαστό τρόπο ἡ ἱερή της εἰκόνα, ἔργο κατά τήν παράδοση τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ἀπό τήν Ἀθήνα, γιά νά ἀποτελεῖ τόν χρυσοπλοκώτατο πύργο πού θά προστάτευε τούς ἀκρίτες τοῦ Πόντου.
Γιά αἰῶνες τιμοῦσαν τήν Παναγία καί τή σεβάσμια εἰκόνα της στό μοναστήρι της στήν Τραπεζούντα, καί ἡ Παναγία τούς ἀνταπέδιδε τόν σεβασμό καί τήν τιμή τους μέ τήν ἀγάπη καί τή στοργή της.
Καί ὅταν οἱ συνθῆκες μεταβλήθηκαν τραγικά καί ὀδυνηρά γιά τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό, ὅταν ἀναγκάσθηκαν νά ξερριζωθοῦν ἀπό τόν τόπο τους καί νά ἔρθουν πρόσφυγες στήν Ἑλλάδα, δέν θέλησαν νά ἀφήσουν πίσω τους τήν Παναγία μητέρα τους. Θέλησαν νά τήν ἔχουν κοντά τους, προστάτιδα καί συνοδοιπόρο στή νέα ζωή τους.
Καί ἡ Παναγία μας ἀνταποκρίθηκε στήν ἀγάπη τους καί πραγματοποίησε τήν ἐπιθυμία τους.
Ἦλθε καί ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ, στίς πλαγιές τοῦ Βερμίου, ὅπου τά εὐσεβῆ τέκνα της τῆς ἑτοίμασαν τή νέα καθέδρα της, τό νέο κατοικητήριό της, γιά νά διατηροῦνται στούς αἰῶνες ἄσβυστες οἱ μνῆμες, ἡ ἱστορία καί οἱ παραδόσεις τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, γιά νά διατηρεῖται ἀνεξίτηλη ἡ εὐσέβεια τῶν Ποντίων πρός τήν Παναγία μητέρα τους. Γι᾽αὐτό ἐργάζονται, γι᾽αὐτό κοπιάζουν καί τό Συμβούλιο τοῦ Σωματείου ἀλλά καί τό Συμβούλιο τοῦ Προσκυνήματος, γιά νά δώσουν τή δυνατότητα σέ ὅλους τούς προσκυνητές ἀλλά καί σέ ὅλους ἐκείνους πού ἔχουν τή ρίζα τους στά ἁγιασμένα χώματα τοῦ Πόντου, νά χαίρονται αὐτή τή σχέση καί τήν ἐπικοινωνία μέ τήν παράδοση καί μέ τήν Παναγία μας.
Ἦλθε ὅμως ἡ Παναγία μας ἐδῶ γιά νά προσφέρει καί πάλι στούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ποντίους ἕνα σημεῖο ἀναφορᾶς, ὅπως ἦταν γιά αἰῶνες τό μοναστήρι της στόν Πόντο· γιά νά προσφέρει στούς Ποντίους καί τούς φιλοποντίους τήν ἀνοικτή μητρική ἀγκαλιά της καί νά δέχεται τόν ἀσπασμό τῆς ἀγάπης καί τοῦ σεβασμοῦ τους καί νά ἀνταποδίδει τή χάρη καί τήν εὐλογία της σέ ὅσους προστρέχουν μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στή δύναμή της καί νά ἀκούει μέ κατανόηση καί συμπάθεια ὅλα τά αἰτήματά τους, μεριμνώντας γιά τήν ἐκπλήρωσή τους.
Ἐνώπιον αὐτῆς τῆς ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ ψάλαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε τόν Παρακλητικό της κανόνα καί τήν παρακαλέσαμε γιά ὅ,τι ἀπασχολεῖ τόν καθένα μας ἀλλά καί γιά ὅ,τι ἀπασχολεῖ καί πονᾶ τόν Ἑλληνισμό. Τήν παρακαλέσαμε γιά τούς ἀδελφούς μας Ποντίους σέ ὅλο τόν κόσμο, πού ἔχουν πάντοτε στραμμένο τό βλέμμα τῆς ψυχῆς τους πρός τό ἱερό αὐτό κατοικητήριό της· γιά τούς ἀδελφούς μας πού δοκιμάσθηκαν καί δοκιμάζονται ἀπό τίς καταστροφικές πυρκαγιές πού ἔπληξαν πρόσφατα τήν πατρίδα μας καί σκόρπισαν τόν θάνατο καί τήν ὀδύνη σέ χιλιάδες συνανθρώπους μας. Τήν παρακαλέσαμε γιά τούς νέους μας πού ζοῦν σέ ἕνα κόσμο γεμάτο ἀβεβαιότητα καί ἀμφιβολία γιά τό αὔριο καί κινδυνεύουν νά παρασυρθοῦν σέ ἐπικίνδυνες ἀτραπούς. Τήν παρακαλέσαμε γιά τήν πατρίδα μας πού ἔχει ἀνάγκη τῆς κραταιᾶς της προστασίας καί γιά ὅλους ἐκείνους πού καταφεύγουν στή χάρη της καί ἐμπιστεύονται στήν ἀγάπη της τά μύχια αἰτήματα τῶν καρδιῶν τους.
Καί ἔχουμε τή βεβαιότητα, ἀδελφοί μου, ὅτι ἡ Παναγία μας δέν θά ἀπορρίψει τά αἰτήματά μας, ἀλλά θά σπεύσει ὡς «προστασία τῶν χριστιανῶν ἀκαταίσχυντη» νά ἀνταποκριθεῖ σέ αὐτά μέ τή μητρική της ἀγάπη.
Ἕνα μόνο ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς: νά μένουμε πάντοτε ἑνωμένοι κοντά της. Νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη σέ αὐτήν καί νά ὑπακούουμε στό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της. Νά κάνουμε πράξη στή ζωή μας καί ὡς ἄτομα καί ὡς κοινωνία καί ὡς ἔθνος τήν προτροπή της πρός τούς ἀνθρώπους στόν γάμο τότε τῆς Κανᾶ. Τί τούς εἶπε; νά ὑπακούουν στόν Υἱό της: «Αὐτοῦ ἀκούετε». Αὐτή εἶναι ἡ παρακαταθήκη τῆς Παναγίας μας, ὥστε νά ἔχουμε πλούσια τή χάρη καί τήν εὐλογία της.