Οίνον ούκ έχουσιν: Προεόρτια της Θεομητορικής Κοιμήσεως.

(Μέσα στο Παρακλητικό κλίμα των ημερών του Δεκαπενταύγουστου, κάθε αναφορά στο Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι, φρονούμε, επίκαιρη και δοξολογική. Στο πλαίσιο αυτό κινείται το κείμενο, που ακολουθεί).

Είναι ελαχιστότατοι οι διάλογοι μεταξύ του Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μνημονεύονται στο Ευαγγέλιο. Ένας τέτοιος διάλογος είναι αυτός που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (2, 1-11). Ο διάλογος λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του γνωστού γάμου της Κανά.

Στην κωμόπολη αυτή της Γαλιλαίας γίνεται το πρώτο θαύμα του Κυρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μας χαρίζει με γλαφυρό και απλό λόγο το ιστορικό του θαύματος, τη μετατροπή του νερού σε κρασί.

Παρούσα στο γάμο ήταν και η Μητέρα τού Ιησού. Είχε προσκληθεί και ο ίδιος ο Ιησούς και οι Μαθητές Του. Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι υπήρχε κάποιος συγγενικός ή φιλικός δεσμός για να γίνει αυτή η πρόσκληση.

Είναι η μοναδική περίπτωση στο Ευαγγέλιο, που ο Ιησούς μετέχει σε μια χαρούμενη οικογενειακή γαμήλια γιορτή. Μετέχει σαν ένας απλός προσκεκλημένος. Συντρώγει και συμπίνει με τους άλλους ανθρώπους. Πιστεύω να μετείχε στις συζητήσεις, να γελούσε και να μουρμούριζε κάποιο άσμα που τραγουδούσαν οι διπλανοί του. Τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Αυτό δεν ήταν;

Ο Ιησούς θα άρχιζε αυτό το βράδυ το σωτήριο έργο του με ένα θαύμα, για να δείξει και τη Θεία Του Φύση. Η γαμήλια σύναξη, η χαρούμενη ατμόσφαιρα, οι καλοί οικοδεσπότες, η παρουσία των Μαθητών Του, αποτελούσαν μία καλή ευκαιρία για το σκοπό αυτό.

Η κρίσιμη αυτή στιγμή πλησιάζει. Η θεία Πρόνοια χρησιμοποιεί «Την Δούλην Κυρίου», την Παναγία Μητέρα Του, για να προετοιμάσει τη μεγάλη ώρα του θαύματος. Είναι η συνέχεια κατά ένα τρόπο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που αυτή τη φορά με την μεσολάβησή της θα δώσει το έναυσμα για την έναρξη της Σωτήριας Αποστολής του Κυρίου.

Ο οικονόμος των προμηθειών για τις ανάγκες του γάμου δεν είχε υπολογίσει σωστά την ποσότητα του οίνου, τον αριθμό των προσκεκλημένων, την κατά κεφαλή κατανάλωση, όπως θα λέγαμε με σύγχρονη ορολογία. Το κρασί τέλειωσε. Προκλήθηκε προφανώς αναστάτωση στην άκρη της αίθουσας, μεταξύ των ανθρώπων που είχαν την ευθύνη. Γάμος χωρίς κρασί δεν γίνεται….

Η Παναγία, που πάντα βρίσκεται κοντά στους ανθρώπους σε κρίσιμες και δύσκολες ώρες είδε την αμηχανία των υπευθύνων και αμέσως έσπευσε σε βοήθεια.

Απευθύνεται στον Ιησού και του λέει «οίνον ουκ έχουσι»!… Τέλειωσε το κρασί. Ο λόγος αυτός δεν είχε την έννοια της απλής πληροφόρησης, αλλά της προτροπής προς παρέμβαση. Σήμαινε «κάνε κάτι». Είναι πρόδηλο ότι η Παναγία εγνώριζε τη θεία δύναμη τού Ιησού από άλλες περιπτώσεις, που είχε η ίδια βιώσει πριν από το γάμο της Κανά. Έτσι είναι σίγουρη ότι ο Ιησούς μπορεί να παρέμβει θαυματουργικά αυτή τη στιγμή και να νικήσει την «φύσεως τάξιν».

Ο Ιησούς απαντά αυστηρά στον προτρεπτικό λόγο της Παναγίας. Ο τρόπος αυτός συνάδει με την ανθρώπινη φύση Του. «Τι εμοί και Σοί γύναι» για να συμπληρώσει αμέσως «ούπω ήκει η ώρα μου».

Η Παναγία έχει την απόλυτη πίστη ότι το θαύμα θα τελεστεί αυτή την ώρα, μπροστά στα μάτια τους και γιαυτό απευθύνεται στους αρμόδιους οικονόμους του γάμου και τους συνιστά να κάνουν ό,τι τους πει ο Ιησούς.

Σε ελάχιστα λεπτά «ήκει η ώρα» του Ιησού. Η θεία Φύση θα δράσει θαυματουργικά. «Γεμίσατε τας υδρίας ύδατος». Η εντολή εκτελείται από τους διακονούντες, «αντλήσατε νυν και φέρετε τω αρχιτρικλίνω…». Το νερό που είχαν οι έξι υδρίες μετουσιώθηκε σε εκλεκτό οίνο. Ο αρχιτρίκλινος δεν κατάλαβε τι είχε συμβεί. Δοκίμασε και διαμαρτυρήθηκε στο γαμπρό, που δεν τους κέρασε πρώτα αυτό το καλό κρασί…

Το θαύμα έγινε μπροστά στα μάτια των οικείων του γαμπρού, των ασκούντων τα διάφορα διακονήματα στη γαμήλια γιορτή και των μαθητών του Ιησού. Δεν έγινε για τους πολλούς, τους γλεντοκόπους, τους ενίοτε μεθύοντες και οινογευσιγνώστες..

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, αυτόπτης και αυτήκοος στο θαύμα της Κανά, κλείνει τη διήγησή του με την πληροφορία ότι το θαύμα αυτό ήταν «η αρχή των σημείων», εφανέρωσε την δόξαν του Ιησού και επίστευσαν εις αυτόν οι μαθηταί αυτού…

από: Εδώ