Το Σάββατο 23 Ιουλίου εορτάστηκε με μεγαλοπρέπεια στην Τήνο, η μνήμη της Οσίας Πελαγίας στην Ιερά Μονή Κεχροβουνίου .
Στις 6 το πρωί πραγματοποιήθηκε λιτανεία της Ιεράς Εικόνος της Μεγαλόχαρης, από τον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας έως και την Ιερά Μονή Κεχροβουνίου.
Το απόγευμα της Παρασκευής πραγματοποιήθηκε ο εσπερινός της εορτής στον ιερό ναό Ευαγγελιστρίας κατά τον οποίο χοροστάτησε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος ο οποίος εκήρυξε και το θείο λόγο.Στο πολυαρχιερατικό συλλείτουργο το Σάββατο το πρωί προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, ενώ έλαβαν μέρος οι σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Καστορίας κ. Σεραφείμ, Εδέσσης κ. Ιωήλ, Πατρών κ. Χρυσόστομος, Κορίνθου κ. Διονύσιος και Σύρου κ. Δωρόθεος.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελέημων ο οποίος τόνισε:
««Όπου γαρ εστιν ο θησαυρός υμών εκεί έσται και η καρδία υμών».
Μεγάλη ημέρα και ευφρόσυνος εορτή η σημερινή για όλη τη θεομητοροφρούρητη νήσο της Τήνου ιδιαιτέρως όμως για την ιερά και ιστορική αυτή Μονή του Κεχροβουνίου.
Μεγάλη ημέρα, γιατί μέγα είναι και το γεγονός το οποίο εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε, γιατί μέγα είναι και το γεγονός το οποίο συνέβη πριν από 189 χρόνια στην Ιερά αυτή Μάνδρα της Κυρίας των Αγγέλων, γιατί μέγα είναι κάθε γεγονός το οποίο σχετίζεται με την Πλατυτέρα των Ουρανών, την Κυρία Θεοτόκο, την μεθόριον μεταξύ Θεού και ανθρώπων.
Δεν όμως μεγάλη μόνον η ημέρα, αλλά και ευφρόσυνος η εορτή, διότι εορτή θεωρείται και είναι η ανεύρεση της πολυτιμήτου και θαυματουργού εικόνος της Παναγίας της Ευαγγελιστρίας· και η σημερινή ημέρα, κατά την οποία ανάμνηση ποιούμεθα της εμφανίσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου στην οσία Πελαγία, αποτελεί ως προανάκρουσμα της εορτής των εορτών, της αποκαλύψεως της ιεράς θεομητορικής εικόνος, μεγάλη εορτή, η οποία δεν ευφραίνει απλώς την ψυχή και την καρδία όλων όσων τιμούμε την Παναγία Μητέρα μας, αλλά και μας υφηγείται πολλά.
Η εμφάνιση, άλλωστε, της Παναγίας μας δεν ήταν τυχαία. Εμφανίζεται η Παναγία σε μία ευλαβή μοναχή του ιερού αυτού Κοινοβίου, στην οσία Πελαγία, η οποία εκ νεότητος αυτής είχε αφιερώσει τη ζωή της και την ψυχή της στην αγάπη του Χριστού και της Κυρίας των Αγγέλων, στον οίκο της οποίας έλαβε το μοναχικό σχήμα. Εμφανίζεται η Παναγία σε μία ευσεβή θεραπαινίδα της, η οποία είχε λευκανθεί στην άσκηση, στη νηστεία, στην αγρυπνία, στην προσευχή και είχε καθάρει την ψυχή της με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Εμφανίζεται σε μία οσία μοναχή, η οποία είχε απαρνηθεί τα τερπνά και ηδέα του παρόντος κόσμου και είχε αφοσιωθεί ως η νύμφη του Άσματος στη λατρεία του Ιησού και της Παναγίας Μητρός του, επαναλαμβάνοντας τους λόγους του σοφού Σολομώντος: «επί κοίτην μου εν νυξίν εζήτησα ον ηγάπησεν η ψυχή μου, εζήτησα αυτόν και ουχ εύρον αυτόν».
Σε αυτή την οσία μοναχή, η οποία είχε αφιερώσει την ύπαρξή της στον μόνο θησαυρό του κόσμου, τον Χριστό, επιβλέπει η Παναγία Παρθένος και εμφανίζεται για να προσφέρει τον δικό της θησαυρό, τη θαυματουργή εικόνα της, γιατί γνώριζε ότι αυτή είναι αξία της ουρανίου αποκαλύψεως, γιατί τον θησαυρό τον είχε ήδη μέσα στην ψυχή της, γιατί η εικόνα της Παναγίας ήταν η εικόνα της ζωής της, ήταν αυτή που σύμφωνα με το πρότυπό της προσπαθούσε να σμιλεύσει την εικόνα της υπάρξεώς της, έτσι ώστε να ευαρεστεί τω Θεώ, όπως η ταπεινή αλλά υψωθείσα μέχρι των ουρανών κόρη της Ναζαρέτ.
Σε αυτή την ταπεινή μοναχή, που υψώθη μέχρι των ουρανών και ανεγράφη το όνομά της εν βίβλω ζωής, εμφανίζεται η Θεοτόκος για να αποκαλύψει τον θησαυρό της εικόνος της, στήριγμα και παρηγορία, ελπίδα και καταφυγή στη ζωή όχι μόνων των αδελφών της περιπύστου αυτής μονής, όχι μόνον της νήσου Τήνου, αλλά και όλων των Ελλήνων και απάσης της οικουμένης και στο παρελθόν και στο παρόν και στο μέλλον.
Αδελφοί μου, ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι αισθάνονται κενοί, ενδεείς, ανικανοποίητοι.
Αν όμως ο σύγχρονος άνθρωπος αισθάνεται ανικανοποίητος από τη ζωή του· αν ο σύγχρονος άνθρωπος αισθάνεται ότι δεν του αρκούν όσα έχει και απολαμβάνει· αν ο σύγχρονος άνθρωπος αναζητά όλο και περισσότερα και γίνεται μέρος της κρίσεως η οποία ταλανίζει και τον κόσμο και την πατρίδα μας, δεν είναι γιατί πραγματικά δεν έχει όσα χρειάζεται. Είναι γιατί δεν έχουμε εντοπίσει ποιός είναι ο θησαυρός μας και που βρίσκεται. Είναι γιατί έχουμε αφήσει την ψυχή μας να προσκολληθεί σε επίγειους και φθειρόμενους θησαυρούς, που την φθείρουν και μας φθείρουν. Είναι γιατί έχουμε εγκαταλείψει τους ουράνιους και μένοντες θησαυρούς και έχουμε στραφεί σ᾽ αυτούς τους οποίους «σης και βρώσις αφανίζει και κλέπται διορύσσουσιν και κλέπτουσιν».
Έχουμε στραφεί, αδελφοί μου, στις πολυτελείς οικίες και τα πολυτελή οχήματα, στα επώνυμα ενδύματα και κοσμήματα, στα παχυλά τραπεζικά χαρτοφυλάκια, αλλά και στην επιδίωξη της φήμης, της δόξης, της προβολής, του επαίνου των ανθρώπων, και έχουμε ξεχάσει τη μοναδική αξία της ψυχής μας, την ανεπανάληπτη σημασία της σωτηρίας μας, τη σπουδαιότητα του συνδέσμου μας με τον Θεό και την Εκκλησία μας, τον αδαπάνητο θησαυρό των πνευματικών αξιών και παραδόσεων του Γένους μας.
Η σημερινή όμως εορτή της οσίας μητρός ημών Πελαγίας και η ανάμνηση της εμφανίσεως της Θεοτόκου στην οσία Πελαγία μας βοηθούν να επαναπροσδιορίσουμε τα ενδιαφέροντά μας και να ιεραρχήσουμε και πάλι την αξία των θησαυρών που επιδιώκουμε να αποκτήσουμε· διότι «όπου εστιν ο θησαυρός ημών, εκεί έσται και η καρδία ημών».
Είναι όμως ανάγκη αυτή την ιερή στιγμή η καρδία μας να στραφεί ευγνωμόνως μετά την Υπεραγία Θεοτόκο και την εορταζομένη οσία Πελαγία, η χάρη της οποίας μας συνήγαγε όλους στον ευλογημένο από τη Θεομητορική παρουσία αυτόν τόπο, και προς τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας, τον λογιώτατο και ακάματο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μυκόνου κ.κ. Δωρόθεο, ο οποίος δεν δίδει «ύπνον τοις οφθαλμοίς αυτού ουδέ τοις βλεφάροις αυτού νυσταγμόν», προκειμένου να ποιμάνει και να διακονήσει τον ευσεβή και φιλόχριστο λαό των νήσων τον οποίο του ενεπιστεύθη η Εκκλησία, και ως άλλο θαλασσοπούλι περιέρχεται τα δώδεκα νησιά της Μητροπολιτικής του περιφερείας και όχι μόνο προσφέροντας την αγάπη του σε μικρούς και μεγάλους και μεταφέροντας του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου και την Μητρική ευλογία της Κυρίας Θεοτόκου, εγκύπτοντας δε πατρικώς και εις τα προβλήματα ενός εκάστου.
Επιτρέψατέ μου, Σεβασμιώτατε Άγιε αδελφέ, να σας εκφράσω την ειλικρινή ευγνωμοσύνη και τις βαθύτατες ευχαριστίες μου, για την ευγενή και φιλάδελφο πρόσκλησή σας και την πολλή σας αγάπη, η οποία όχι μόνο με έφερε μέχρις εδώ αλλά και μου επεδαψίλευσε την τιμή να προεξάρχω της πανηγυρικής αυτής θείας Λειτουργίας και να απευθυνθώ προς την λαό του Θεού, προς το ποίμνιό σας, και να ευχηθώ ταπεινώς η Υπεραγία Θεοτόκος δια πρεσβειών της εορταζομένης οσίας μητρός ημών Πελαγίας να σας ενισχύει και να μακροημερεύετε εργαζόμενος και καρποφορών εις τον αμπελώνα του Κυρίου.»
από: http://www.imverias.gr
Αναρτήσεις
