Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου.
Ἡ Ὁρθοδοξία δέν εἶναι κάτι τό ἀφηρημένο, μιά ἀνυπόστατη πίστη ἤ ἰδεολογία, ἀλλά ὁ Ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως διδάσκει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ἡ λέξη δόξα ἔχει πολλές σημασίες, ἤτοι γνώμη ἀληθής, πίστη, ὅραμα, θέα, λαμπρότης, φωτεινότης. Στήν ὀρθόδοξη προοπτική εἶναι ἀληθινή πίστη, πού εἶναι ὁ καρπός τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ μέσα στήν δόξα, τό Φῶς.
Ὁ Χριστός εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ Πατρός, Αὐτός ἀποκαλυπτόταν στούς Προφήτας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀσάρκως μέσα στό Φῶς καί Αὐτός προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση καί ἔσωσε τόν ἄνθρωπο. «Πρότερον μέν ὡς ἄσαρκος, ὕστερον δέ δι’ ἡμᾶς σεσαρκωμένος».
Ὁ Χριστός μᾶς ἀποκάλυψε τό μυστήρο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Αὐτός εἶναι ἡ Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτός νίκησε τόν θάνατο, τόν διάβολο καί τήν ἁμαρτία, διά τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεώς Του. Διά τοῦ Χριστοῦ γνωρίζουμε τόν Τριαδικό Θεό. Ἡ Χριστολογία εἶναι ἡ βάση τῆς Δογματικῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτό ὅλες οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι ἀσχολήθηκαν μέ τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἡ δέ Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος ἀπεφάνθη ὅτι μποροῦμε νά ἁγιογραφοῦμε τόν Χριστό ὡς Θεό καί ἄνθρωπο, ἐπειδή σαρκώθηκε.
Γι’ αὐτό τό Ἀπολυτίκιο τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, πού ψάλλουμε καί κατά τήν λιτάνευση τῶν ἱερῶν εἰκόνων εἶναι:
«Τήν
ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν, ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν
πταισμάτων ἡμῶν, Χριστέ ὁ Θεός· βουλήσει γάρ εὐδόκησας ἀνελθεῖν ἐν τῷ
Σταυρῷ, ἵνα ρύσῃς οὕς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ· ὅθεν
εὐχαρίστως βοῶμεν σοι· Χαρᾶς ἐπλήρωσας τά πάντα, ὁ Σωτήρ ἡμῶν,
παραγενόμενος εἰς τό σῶσαι τόν κόσμον».
Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία!
Ἕνας
λειτουργικός ὕμνος πού εἶναι Χριστολογικός, εἶναι αὐτός πού ψάλλουμε
στήν θεία Λειτουργία: «Ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ...». Εἶναι ἡ
«ζωντανή Ἁγία Σοφία», εἶναι ἡ περίληψη ὅλων τῶν ἀποφάσεων τῶν
Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Αὐτήν τήν δόξα-πίστη τήν ψάλλουμε πανηγυρικῶς.
Αναρτήσεις
