"Όταν ήμουν μικρό παιδί, περίμενα με λαχτάρα να έρθει μιά Κυριακή που θα κρατούσα στα χέρια μου μιά εικόνα, και ντυμένος παπαδάκι, θα λιτανεύαμε τις εικόνες όλοι μαζί, γύρω από την Εκκλησία. Σιγά-σιγά κατάλαβα ότι ήταν η Κυριακή της Ορθοδοξίας και ένιωσα χαρά, γιατί έβλεπα πλέον την εικόνα του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων, νιώθοντας ότι ήτανε όπως κι εμείς, άνθρωποι. Στη συνέχεια έμαθα το μεγάλο νόημα, τι σημαίνει ενανθρώπηση του Χριστού. Και τέλος, όταν άκουσα από τον αείμνηστο ιερέα πατέρα μου, ότι τελικά, όπως αναστηλώθηκαν οι εικόνες έτσι πρέπει να αναστηλώνεται και η εικόνα του κάθε ανθρώπου, τον οποίον πρέπει να κρατήσουμε στην αγκαλιά μας γιατί είναι κι αυτός μιά ζωντανή εικόνα του Θεού. Από τότε, κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας, πέρα από τον θρίαμβο που έχει η Ορθόδοξη Εκκλησία για την αναστήλωση και την διάσωση των εικόνων, έχει αξία μεγάλη για μας, το πρόσωπο του κάθε ανθρώπου, ιδιαίτερα στην εποχή μας. Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!"
Αναρτήσεις
