Ήταν ο εφιαλτικός χειμώνας του 1942. Ο κόσμος, πέθαινε στους δρόμους από την πείνα και τις αρρώστιες. Μια πνευματική θυγατέρα, από τα πιο αγαπημένα παιδιά του Γέροντα Αθανασίου [του νέου αγίου Αθανασίου (Χαμακιώτη)], άρρωστη και εξαντλημένη, έπνεε τα λοίσθια.
Συνέχεια