Τον Ποιμενάρχη τους κ. Συμεών, υποδέχθηκαν με πολλή αγάπη και απλότητα οι λίγοι ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού, ενώ η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον ιστορικό Ναό του Αγίου Αθανασίου μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Η Αγία μας Εκκλησία σήμερα την Κυριακή μετά την εορτή της Αναλήψεως όρισε να εορτάζουμε και να τιμούμε τη μνήμη των 318 Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, και ασφαλώς αυτό δεν έγινε τυχαία. Υπάρχει λόγος θεολογικός, λόγος σοβαρός, λόγος, ο οποίος σχετίζεται με τη ζωή μας την ίδια.
Την ημέρα της Αναλήψεως ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός αποχαιρετώντας, θα λέγαμε, τους μαθητές και επιστρέφοντας στον ουρανό κοντά στο Θεό Πατέρα είπε στους μαθητές Του! «Οὐκ ἐάσω ὑμᾶς ὀρφανούς». Δε θα σας αφήσω ορφανούς και η Αγία μας Εκκλησία αποτυπώνοντας στην Υμνολογία της όπως για παράδειγμα στο Κοντάκιο της εορτής τονίζει ότι: «οὐδαμόθεν χωριζόμενος ο Κύριος». Μπορεί να φαίνεται ότι αποχωρίζεται από εμάς καθώς εκπλήρωσε την Οικονομία, εξεπλήρωσε την αποστολή Του, έκανε το έργο Του, το οποίο ήταν να σαρκωθεί, να προσλάβει την ανθρώπινη φύση, να προσλάβει την φύση του ανθρώπου, να σώσει τον άνθρωπο ανεβαίνοντας στο σταυρό και νικώντας τον θάνατο μέσα στον Άδη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι αποχωρίζεται. Μένει «αδιάστατος» όπως επίσης ψέλνουμε και τονίζουμε στο Κοντάκιο της εορτής. Δε μας αφήνει μόνους και μάλιστα προαναγγέλλει ο Κύριος μας στο Όρος των Ελαιών, ότι θα αποστείλει και τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα, το οποίο συγκροτεί όλον τον θεσμό της Εκκλησίας, το οποίο διανέμει τα χαρίσματα μέσα στην Εκκλησία και το οποίο συγκροτεί την ενότητα θεραπεύοντας τα ασθενή και συμπληρώνοντας τα ελλείποντα.
Μέσα λοιπόν σε αυτό το κλίμα αισθητή, άμεση, ζωντανή η παρουσία αυτής της αγάπης το Θεού που δεν αποχωρίζεται και δεν μας αφήνει ορφανούς είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας. Έρχεται σήμερα ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός να μας πει σε όλους: «απόδειξη του ότι δεν σας αφήνω μόνους, απόδειξη το ότι δεν σας αφήνω ορφανούς, απόδειξη ότι δεν έχω αποδράσει και δεν έχω δραπετεύσει από την ιστορία, απόδειξη ότι είμαι παρών στην ιστορία, είναι το γεγονός ότι στέλνω Θεοφόρους Πατέρες, ότι υπάρχουν Θεοφόροι Πατέρες, οι οποίοι στέκονται θεματοφύλακες να περιφρουρήσουν την αληθινή πίστη, να προστατεύσουν την αληθινή πίστη, να σταθούν δίπλα στον άνθρωπο, να σταθούν δίπλα στην Εκκλησία, να γίνουν οι ίδιοι φύλακες των ιερών και των οσίων της πίστεως και της παραδόσεώς μας».
Μεγάλη παρηγοριά μας δίνει σήμερα η Αγία μας Εκκλησία και αυτό έρχεται να τονίσει σε όλους μας με αυτήν την εορτή ότι ο Θεός δεν μας έχει εγκαταλείψει και ο Θεός φανερώνεται μέσα στη ζωή μας με αυτούς τους καθηγητές της πίστεως, με αυτούς τους εύζωνες, με αυτούς τους στρατιώτες της πίστεως, οι οποίοι είναι έτοιμοι να θυσιαστούν χάριν της Αληθείας του Χριστού και να προστατεύσουν το Ποίμνιο, όπως ακούσαμε στο Αποστολικό Ανάγνωσμα από «λύκους βαρείς» από αυτούς, οι οποίοι θέλουν να καταστρέψουν την ενότητα, να διασαλεύσουν την ενότητα μέσα στην Εκκλησία και να σπείρουν τον διχασμό, ο οποίος είναι καταστροφικός, επιζήμιος και εν τέλει θανατηφόρος.
Επίσης το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα σήμερα μας μιλάει ο Κύριος μας για την Αιώνια Ζωή μας λέει ότι ο ίδιος είναι η Αιώνια Ζωή. Και γιατί η Εκκλησία μας επιλέγει αυτό το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα; Διότι απλούστατα οι Άγιοι Πατέρες τόσο της πρώτης όσο και των λοιπών Οικουμενικών Συνόδων δεν έπραξαν τίποτα άλλο, παρά με τη μαρτυρία τους, την ομολογία τους και τη θυσία τους αγωνίστηκαν να διασφαλίσουν και να περιφρουρήσουν την πίστη στην Αιώνια Ζωή, την πίστη την αληθινή στο πρόσωπο του Χριστού, ο οποίος χαρίζει την Αιώνια Ζωή. Όλα τα γεγονότα, όλα τα διδάγματα, όλα τα πρόσωπα και όλη η διδαχή της Εκκλησίας μας έχει μία συνεκτική ενότητα κι αυτή η ενότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ενότητα της πίστεως εν τω συνδέσμω της ειρήνης και της αγάπης.
Έρχεται η Αγία μας Εκκλησία φέρνοντας αυτά τα παραδείγματα να προβάλλει μπροστά μας και το δικό μας χρέος ως χριστιανών, διότι και εμείς καλούμεθα επόμενοι «τοις Αγίοις Πατράσι» να διαφυλάξουμε όρια, «α έθεντο οι Πατέρες», να κρατήσουμε την πίστη μας, να κρατήσουμε την ενότητά μας, να κρατήσουμε τη μεταξύ μας αγάπη και να φανερώνουμε με κάθε τρόπο ότι είμαστε κληρονόμοι και παιδιά της Αιώνιας Ζωής, ότι δεν είμαστε εγκλωβισμένοι μέσα στον φθαρτό κόσμο, ότι «Οὐκ ἐχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν», ότι είμαστε πολίτες της Βασιλείας του Θεού και ότι είμαστε διατεθειμένοι για αυτήν ακριβώς την πίστη να θυσιαστούμε, να προσφέρουμε ακόμη και τη ζωή μας, για να μη χαθεί η ελπίδα, για να μη χαθεί ο Χριστός και η αλήθεια και η ζωή μέσα από τον ορίζοντα του κόσμου στον οποίο ζούμε και στην ατμόσφαιρα την οποίαν καθημερινά βιώνουμε με τόσες δυσκολίες, με τόσες αντιξοότητες, με τόση σύγχυση και ενίοτε με τόση παραχάραξη της αλήθειας.
Σπουδαίο το γεγονός και θεωρώ ότι είναι ακόμη σπουδαιότερο ότι το εορτάζουμε σε αυτόν εδώ τον ευλογημένο τόπο, σε αυτό το ευλογημένο χωριό και τον συνδυάζουμε και με μία κατάθεση δικής μας ευγνωμοσύνης επίσης σε ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, για την πίστη, που θυσιάστηκαν για την ενότητα του γένους. Αυτό το χρέος μας συνέχει και οφείλει να μας συνέχει πάντοτε, αν θέλουμε να ζούμε για το μέλλον και όχι εγκλωβισμένοι σε ένα πρόσκαιρο παρόν νομίζοντας ότι ο κόσμος αρχίζει και τελειώνει μονάχα γύρω από αυτά τα οποία βλέπουν τα μάτια μας.
Υπάρχει και ένας αθέατος κόσμος, όχι ένας κόσμος μυστικός ή ένας κόσμος σκοταδιού ή συνωμοσίας, αλλά ο κόσμος ενός φωτεινού μέλλοντος, το οποίο φωτεινό μέλλον όμως δεν μπορούμε να το εξασφαλίσουμε χωρίς ιστορική μνήμη, χωρίς σεβασμό, χωρίς ευγνωμοσύνη, χωρίς αξίες, χωρίς πιστότητα, χωρίς συνέπεια και χωρίς ακρίβεια».
Κατακλείοντας τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Σπουδαία λοιπόν μηνύματα αποστέλλει σήμερα εδώ το Τρίλοφο, το Κούρνοβο της Δυτικής Φθιώτιδος, της Μακρακώμης. Στέλνει σπουδαία μηνύματα σήμερα από εδώ για τη Φθιώτιδα και για όλη την Ελλάδα. Μπορεί να είναι ολιγάριθμο σε πληθυσμό αυτό το χωριό, αλλά φανερώνει ότι οι λίγοι είναι οι πολλοί, ότι οι λίγοι μπορεί να είναι ο κόσμος όλος, ότι οι λίγοι είναι οι δυνατοί και, όπως γνωρίζετε πολύ καλά από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στη Φθιώτιδα και ξεκινώντας από τη δυτική Φθιώτιδα την μεγάλη περιοδεία αγάπης που εύχομαι να διαρκέσει μέχρι να κλείσω τα μάτια μου σε αυτό τον κόσμο, πιστεύω ακράδαντα στη δύναμη των λίγων, πιστεύω ακράδαντα στη δύναμη των ευζώνων, πιστεύω ακράδαντα στην δύναμη που έχουν αυτοί, οι οποίοι κρατούν Θερμοπύλες, αυτοί οι οποίοι κρατούν αναμμένο φως σε κάθε χωριό, αυτοί οι οποίοι στέκονται θεματοφύλακες μιας κληρονομιάς και μιας παράδοσης η οποία δεν είναι ένα απολίθωμα, δεν είναι ένα μουσειακό έκθεμα, δεν αποτελεί έναν μύθο του παρελθόντος αλλά αποτελεί φωτεινό ορόσημο για το μέλλον».
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Αρχιερατικό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των πενήντα ελλήνων ομήρων στρατιωτών, οι οποίοι απανθρακώθηκαν εντός της γαλαρίας του Κούρνοβου 2 Ιουνίου του έτους 1943 και ακολούθως τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση στον τόπο μαρτυρίου τους.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών τέλεσε και την καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση στην «Καλύβα Στεφανή», στην Μαρτυρική Πόλης της Σπερχειάδος, για τους αγωνιστές της έναρξης του οργανωμένου ενόπλου αντιστασιακού αγώνα κατά των κατακτητών τον Μάϊο του 1942.
Ευρισκόμενος στην Δυτική Φθιώτιδα ο κ. Συμεών, για πολλοστή φορά, είχε την ευκαιρία μιας γόνιμης και ουσιαστικής πνευματικής επικοινωνίας με το χριστεπώνυμο ποίμνιο.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου.
ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
Αναρτήσεις
