Ο Σεβασμιώτατος σχολιάζοντας την ευαγγελική περικοπή της θεραπείας του τυφλού, μεταξύ άλλων, σημείωσε· «Σήμερα ὁ Χριστός ὡς Πλάστης καί Δημιουργός ἀναπλάθει τόν ἄνθρωπο. Ὡς Νομοθέτης καί Παντοδύναμος ὑπερβαίνει τήν τυπικότητα τῶν κανόνων καί ἐκπληρώνει τό νόημα καί τό σκοπό τους. Ὡς Πατέρας καί Φιλάνθρωπος δείχνει συνεχῶς ἀγάπη καί μέριμνα γιά τά παιδιά Του. Ἀπό ἐμᾶς, πού δεχόμεθα τίς εὐεργεσίες Του, περιμένει νά Τόν ὁμολογήσουμε. Θέλει νά μιλᾶμε γιά Ἐκεῖνον στούς συνανθρώπους μας, νά καταθέτουμε τήν ἐμπειρία μας ὡς ἀπάντηση στά μεγάλα ἐρωτήματα τῶν ἄλλων. Νά μοιραζόμεθα τή δική μας ἐμπειρία μ’ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀναζητοῦν μία σταγόνα οὐρανοῦ στήν ἀφόρητη καί λασπώδη καθημερινότητά τους…
»Προσεγγίζοντες τό πρόσωπο τοῦ θεραπευμένου τυφλοῦ μποροῦμε νά βροῦμε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά ὁμολογήσουμε κι ἐμεῖς τό Χριστό στήν ἀντίχριστη ἐποχή μας. Ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἁπλῶς καθῆκον καί ὑποχρέωση. Εἶναι ἀφόρητη ἀνάγκη καί αὐθόρμητη ἐνέργεια, πού πηγάζει μέσα ἀπό μία καρδιά ἡ ὁποία ξεχειλίζει ἀπό εὐγνωμοσύνη γιά τό μεγάλο Εὐεργέτη τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Κύριος ἐκτιμᾶ ἰδιαίτερα αὐτή τή φιλοτιμία καί γι’ αὐτό λέγει: «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς». Ὅποιος ὁμολογεῖ τό Χριστό θά ἔχει τήν συνηγορία τοῦ Κυρίου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ Πατρός, ἀρκεῖ αὐτὴ ἡ ὁμολογία νὰ γίνεται ταπεινά καί μέ διάκριση…
»Στή δυσώδη ἐποχή μας, ὅπου ἐπικρατεῖ μία πρωτόγνωρη ὁλική πνευματική τύφλωση, ὑπάρχει ἀνάγκη ἀπό φῶς. Εἶναι ἐπεῖγον σήμερα, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή, νά δώσει κάθε πιστός στούς σκοτισμένους διπλανούς του τό φῶς πού φέρει μέσα του. Δέν ἔχει σημασία ἄν τό φῶς αὐτό εἶναι μικρό ἤ μεγάλο. Ἀρκεῖ νά εἶναι ἀληθινό καί νά εἶναι τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό τό φῶς θά θεραπεύσει καί θά παρηγορήσει ὅσους τό χρησιμοποιήσουν. Ἐπιπλέον ὅλους μαζί θά μᾶς ὁδηγήσει στή χαρά τῆς ἀναστάσιμης ζωῆς καί τῆς παντοτινῆς σωτηρίας».
Τέλος, αφορμώμενος από την πολύπλευρη και ουσιαστική προσφορά των τιμωμένων Θεοστέπτων και Ισαποστόλων Βασιλέων Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης για την ορθοδοξία και τον πολιτισμό, τόνισε· «Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος μέ τό Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων ἀφ’ ἑνός κατέρριψε τό βήλο τοῦ σκότους καί ἀπεκάλυψε τό Φῶς, πού εἶναι ὁ Χριστός, γιά νά ἀναπλάσει μέ αὐτό καί νά φωτίσει ὅλο τόν κόσμο καί μέ τήν προβολή τοῦ «ἐν τούτῳ νίκα» ἀφʼ ἑτέρου ἔγινε καθρέπτης πορείας καί ἐπιλογής γιά κάθε ἡγέτη, καθρέπτης χριστιανικῆς ἐξουσίας. Ἔχοντας ἐφόδιο τό Σημείο τοῦ Σταυροῦ κατήργησε τίς διακρίσεις καί διακήρυξε τά ἀνθρώπινα δικαιώματα γιά τά ὁποῖα μέχρι σήμερα γίνεται τόση συζήτηση…».
Την Θεία Λειτουργία παρακολούθησαν ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο πρώην Δήμαρχος Διδυμοτείχου Παρασκευάς Πατσουρίδης και ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Δόξας.
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των προκατόχων του μακαριστών Μητροπολιτών Διδυμοτείχου Κωσταντίνου Βαφείδη (1896-1899) και Κωνσταντίνου Πούλου (1957-1974).
Αναρτήσεις
