Επίκεντρο των Ιερών Ακολουθιών ήταν η ιστορική και αγιότοκος Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Οσίου Αγάθωνος, όπου ο Σεβασμιώτατος Άγιος Ξάνθης κ. Παντελεήμων τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία συνευχομένου του οικείου Ποιμενάρχου, Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Ευρισκόμενος επί τριήμερο, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος για τις εργασίες της Ζ’ Ημερίδος της Συνοδικής Επιτροπής επί του Τύπου, των Δημοσίων Σχέσεων και της Διαφωτίσεως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο οποίο συμμετείχαν εκπρόσωποι των Γραφείων Τύπων των Ιερών Μητροπόλεων της Στερεάς Ελλάδος, ο Πρόεδρος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων, επισκέφθηκε προσκυνηματικώς την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αγάθωνος, προκειμένου να καταθέσει τον σεβασμό του και την ευλάβειά του στον Όσιο Βησσαρίωνα τον Αγαθωνίτη, όπου και έγινε με περισσή αγάπη και τιμή δεκτός από τον Αγίου Καθηγούμενο της Μονής, Αρχιμ. π. Γερμανό Γιαντσίδη και την αδελφότητα.
Το Ιερό Αναλόγιο στελέχωσε χορός Ιεροψαλτών, μαθητών του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «Γερμανός ο Μελωδός» υπό τον Διευθυντή Δρ. κ. Ανδρέα Ιωακείμ, συμψάλλοντος του Καθηγητού του Ωδείου, Πρωτοψάλτου κ. Ευθυμίου Τσούμα.
Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας μέσω του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως (89,4 Fm) και από διαδικτύου.
Στην Αναστάσιμη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία συμμετείχαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γυμνασίου της Υπάτης, συνοδευόμενοι από την Διευθύντρια και τους καθηγητές τους.
Ο κ. Συμεών προσεφώνησε με εγκάρδια λόγια αγάπης και σεβασμού τον Γέροντα Ακρίτα Μητροπολίτη Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμονα και εις ένδειξη τιμής στο πρόσωπό του, ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών απένειμε στον κ. Παντελεήμονα το επετειακό μετάλλιο της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος του πρώτου πανηγυρικού εορτασμού του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, ενώ ο Άγιος Καθηγούμενος της Μονής, Αρχιμ. π. Γερμανός του εδώρισε αντίγραφο Ιεράς Εικόνος του Οσίου Βησσαρίωνος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων στον λόγο του, απευθυνόμενος προς τα παιδιά, μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Σεβασμιώτατε σας ευχαριστώ, που μεριμνήσατε αυτήν την ημέρα την Αναστάσιμη, εδώ στο ιστορικό Μοναστήρι του Αγάθωνος να βρίσκονται και τα παιδιά μας. Τα παιδιά είναι η Άνοιξη της ζωής. Όταν κανείς βλέπει παιδιά στις πλατείες, τις παιδικές χαρές, στα πάρκα, να παίζουν, να φωνάζουν, χαίρεται και λέει εδώ υπάρχει η συνέχεια της ζωής. Οι φωνές των παιδιών δεν ενοχλούν.
Πριν από χρόνια παιδιά μου, ένα απόγευμα ανέβηκα και εγώ, σε ένα ιστορικό Μοναστήρι του δέκατου τέταρτου αιώνα στην Ξάνθη, στην Παναγία την Αρχαγγελιώτισσα και μέσα στην ησυχία και στη γαλήνη της ατμόσφαιρας μια συντροφιά παιδιών που τραγουδούσαν, και ένας μάλιστα είχε και μια κιθάρα και έπαιζε, έλεγαν ένα τραγούδι και μου έκαναν εντύπωση τα λόγια αυτού του τραγουδιού. Έλεγε: «δείξε με ένα δρόμο να περπατώ, χάρισέ μου ένα όραμα να κρατηθώ και δώσε μου ένα όνομα να μη χαθώ». Όταν τελείωσαν τα παιδιά το τραγούδι, τα πλησίασα, τους χαιρέτησα και τους ρώτησα: «κατανοείτε τα λόγια του τραγουδιού αυτού που τραγουδάτε;» Διότι εγώ άκουσα τα λόγια αυτά και μέσα στα λόγια του τραγουδιού που εσείς λέτε βλέπω την αγωνία των παιδιών, των νέων ανθρώπων που θέλουν έναν δρόμο να τους δείξουμε για να περπατήσουν στη ζωή τους. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι παιδιά, πολλοί από αυτούς μπορεί να είναι φωταγωγημένοι, όμορφοι, αλλά στο τέλος φτάνουν στο αδιέξοδο ή πολλοί από αυτούς πολλές φορές και στον γκρεμό.
Υπάρχει όμως ένας άλλος δρόμος. Ο Χριστός αυτό το δρόμο τον ονομάζει «Στενή Πύλη». Είναι στενός, μπορεί να έχει εμπόδια, αλλά οδηγεί στη ζωή, γιατί Εκείνος μας είπε ότι: «Εγώ είμαι η Οδός, Εγώ είμαι ο Δρόμος». Να λοιπόν η Εκκλησία στα παιδιά της δείχνει έναν δρόμο, τον δρόμο που χάραξε ο Χριστός. Στη ζωή μας όμως χρειάζεται να έχουμε οράματα να έχουμε ιδανικά.
Η λέξη άνθρωπος είναι σύνθετη και αποτελείται από το επίρρημα το τοπικό «άνω» και το ρήμα «θρώσκω». Θρώσκω σημαίνει βλέπω. Άνθρωπος είναι εκείνο το πλάσμα, το οποίο πλάστηκε για να βλέπει ψηλά, για να έχει οράματα ιδανικά. Και δώσε μου και ένα όνομα να μη χαθώ. Όποιο όνομα και αν κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, από την οικογένεια μας, όσο ονομαστό, όσο ένδοξο και να είναι αυτό το όνομα, ο χρόνος, τον ονομάζουμε το χρόνο πανδαμάτορα, ο χρόνος κάποια στιγμή θα το λησμονήσει. Υπάρχει ένα όνομα, το όνομα του Χριστού. Είμαι χριστιανός κι όταν μεθαύριο θα με καλέσει ο Χριστός να πάω στην αιωνιότητα κι όπως πιστεύουμε στην είσοδο του Παραδείσου υπάρχει ο Απόστολος Πέτρος που κρατάει τα κλειδιά της Βασιλείας του Θεού θα του δείξω το διαβατήριό μου και θα το πω: «Άγιε μου, είμαι χριστιανός ορθόδοξος». Άρα λοιπόν η θέση μου είναι εδώ.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Έχετε ένα καλό ποιμένα, έναν καλό Επίσκοπο. Παιδιά, βλέπετε το Δεσπότη σας; Κρατά ένα μπαστούνι. Ποιος κρατάει μια βέργα στο χέρι του; Βέβαια τα χρόνια εκείνα κρατούσε και δάσκαλος, σήμερα ποιος κρατάει βέργα στο χέρι του ξέρετε; Ο τσοπάνος. Ο βοσκός κρατάει μια γκλίτσα, έτσι τη λέμε, γιατί φυλάει τα πρόβατα, τα προστατεύει από τους λύκους, από τους εχθρούς. Έτσι λοιπόν και ο δικός σας ο πνευματικός πατέρας φροντίζει για τις πνευματικές πρώτιστα ανάγκες, αλλά και για τις υλικές του ποιμνίου. Να προσεύχεστε για αυτόν, να καυχάστε για αυτόν, να τον αγαπάτε και να τον ακούτε γιατί είπε ο Χριστός, εάν με αγαπάτε αυτό θα το δείξετε από το εάν με ακούτε ό,τι σας λέω.
Μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου να σας ευχαριστήσω για το τριήμερο αυτό της πνευματικής ανάτασης και αναψυχής, που έζησα κοντά σας, στους συνεργάτες σας, στο ιστορικό αυτό Μοναστήρι με την εξίσου αβραμιαία φιλοξενία».
Ακολούθως οι δύο Αρχιερείς είχαν μια γόνιμη και πολύ ωφέλιμη πνευματική επικοινωνία με τα παιδιά, γευόμενοι άπαντες την αβραμιαία φιλοξενία του Αγίου Καθηγουμένου και των Πατέρων της Μονής Αγάθωνος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, το προηγούμενο βράδυ είχε τελέσει Ιερά Αρχιερατική Αγρυπνία στον κατάμεστο από πιστούς Ναό της Αγίας Παρασκευής Ν. Άμπλιανης Λαμίας, η οποία μεταδόθηκε απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μητροπόλεως Φθιώτιδος (89,4 Fm) και από διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Σε αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα και σε αυτή την όμορφη νύχτα ακούσαμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό μέσα από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη να μας μιλά απόψε ιδιαίτερα για το φως, να μας μιλάει για το φως και να μας μιλάει και για το σκοτάδι και όταν ομιλεί για το φως ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ομιλεί ο ίδιος ο Χριστός και αναφέρεται στο πρόσωπο Του ο Χριστός μας.
Ο Χριστός είναι το Φως, ο Χριστός είναι το Φως, το οποίο έχουμε ανάγκη στη ζωή μας, ο Χριστός είναι το Φως που έχουμε ανάγκη να φωτίσει τα σκοτάδια της ύπαρξής μας, ο Χριστός είναι το Φως, που έχουμε ανάγκη να θερμάνει το είναι μας, να θερμάνει την ύπαρξή μας, να αναγεννήσει και να ανανεώσει τη ζωή μας γι’ αυτό μας προσκαλεί και μας λέει: «ελάτε κοντά, ελάτε κοντά στο φως, ελάτε κοντά στο φως για να έχετε πάντοτε φως και να είναι πάντοτε φως γεμάτη η ζωή σας».
Όσο πιο πολύ σκοτάδι υπάρχει τόσο πιο πολύ αξία αποκτά ένα μικρό και ιλαρό φως γι’ αυτό δεν θα πρέπει να μας τρομάζει, ούτε να μας φοβίζει το σκοτάδι του σύγχρονου κόσμου, δε θα πρέπει εμάς τους χριστιανούς που αγαπάμε τον Θεό, που αγαπάμε την Εκκλησία, που θέλουμε η ζωή μας να είναι γεμάτη Χριστό, δε θα πρέπει να μας φοβίζει η κακία και η πονηρία και οι δύσκολες καταστάσεις, στις οποίες βρισκόμαστε μέσα στον κόσμο.
Όταν ο κόσμος βρίσκεται στον πάτο, βρίσκεται μέσα στην καταχνιά, μέσα στο σκότος, τότε αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία μία αναμμένη λαμπάδα μιας αναμμένης καρδιάς, ενός ζωντανού χριστιανού. Όταν ο κόσμος βρίσκεται στα χαμένα, όταν η κοινωνία ολόκληρη ψάχνει το βηματισμό της ή μοιάζει σαν ένα μεθυσμένο άτομο που κάνει οχτάρια και δεν ξέρει που να πάει τότε ο φωτεινός άνθρωπος γίνεται το κέντρο του κόσμου, γίνεται μία πηγή ζωής, μία πυξίδα και ένας πλοηγός. Αυτό αποκαλύπτει πόσο μεγάλη ευθύνη έχουμε εμείς οι μικροί και ταλαίπωροι αλλά και πόση αξία μας έχει δώσει ο Χριστός που είναι το φως, από το οποίο λαμβάνουμε και εμείς φως, πόση δύναμη, πόση ζωή, πόση δυναμική έχει ο καθένας από μας, πόσο μπορούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, πόσο μπορούμε να βοηθήσουμε την κοινωνία μας ολάκερη, την οικογένειά μας, το σπίτι μας τους φίλους μας, τους γνωστούς μας. Γι’ αυτό το Άγιο Πάσχα, η Ανάσταση του Χριστού, όλη αυτή η περίοδος που κρατούσαμε τις λαμπάδες αναμμένες έχοντας λάβει φως από το Άγιο Φως, όλη αυτή η περίοδος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία υπενθύμιση αυτού του λόγου που ακούσαμε στο Άγιο Βάπτισμα όταν λάβαμε τη χάρη του Θεού μέσα στην Αγία Κολυμβήθρα: «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». (Ματθ. 5,16).
Αυτή είναι η δυναμική του χριστιανού, αυτή είναι η αποστολή μας μέσα στον κόσμο γι’ αυτό θέλω να σας παρακαλέσω: «μη φοβάστε τα σκοτάδια, μην τρομάζετε, μην απογοητεύεστε. Να μην καταλάβει ταραχή την καρδιά μας». Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές ψυχοπλακωνόμαστε, βαραίνει το είναι μας ολόκληρο με όλα αυτά, τα οποία βλέπουμε και ζούμε, αλλά να μην ξεχνάμε ότι καλούμεθα να λιώνουμε σαν φωτεινές λαμπάδες για να φωτίζουμε τον γύρω μας κόσμο, τον κόσμο που μας περιβάλλει.
Εύχομαι να μην τελειώσει η Ανάσταση με την Απόδοση της Εορτής, να ζούμε και να ζείτε, να γευόμαστε και να γευόσαστε, να γευόμαστε όλοι μαζί ο ένας μέσα από το πρόσωπο του άλλου την Ανάσταση του Χριστού, να την εισπράττουμε με το βλέμμα μας, με την αύρα μας, με τη σιωπή μας, με τη λαλιά μας, με τα έργα μας, με τις σκέψεις μας, με τους οραματισμούς μας, με τα σχέδιά μας. Τα πάντα να μυρίζουν Ανάσταση στη ζωή μας»!
Τον Σεβασμιώτατο προσεφώνησε και ευχαρίστησε υιικώς και εγκαρδίως για την πατρική του αγάπη προς όλο το πλήρωμα της Ενορίας, ο Προϊστάμενος του Ναού και Διευθυντής του Γραφείου Γάμων και Διαζυγίων της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος Πρωτ. π. Αθανάσιος Κυρίτσης.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου.
ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ