Κατά την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία υπήρξε μεγάλη
συμμετοχή των πιστών, καθώς και της Δημάρχου κεντρικής Κέρκυρας κ.
Μερόπης Υδραίου, του Βουλευτού Κέρκυρας κ. Στέφανου Γκίκα και του
Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Δημητρίου Μεταλληνού.
Κατά την Θεία Λειτουργία έψαλλε η χορωδία του Ιερού Ναού υπό την Διεύθυνση του κ. Ιωάννου Καρύδη.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην
προσωπικότητα της Αγίας Αικατερίνης, η οποία μαρτύρησε τον 4Ο αιώνα.
Στην Ορθόδοξη εικόνα εμφανίζεται με βασιλικό στέμμα αφού είχε ευγενική
καταγωγή και καθώς είχε την θύραθεν παιδεία και μόρφωση δίπλα της στην
Ιερά εικόνα, υπάρχουν βιβλία. Έτσι ονομάστηκε πάνσοφος και η εικόνα της
συμπληρώνεται από τον τροχό του μαρτυρίου της, αποδεικνύοντας το
μαρτυρικό τέλος, το οποίο συνέβη στην πόλη της Αλεξάνδρειας απ’ όπου και
καταγόταν.
Η Ιερά Παράδοσις θέλει οι άγγελοι του Θεού να μεταφέρουν
το Ιερό λείψανό της στις κορυφές του Όρους Σινά, προκειμένου να μην
βεβηλωθεί από τους ειδωλολάτρες, οι οποίοι την οδήγησαν στο μαρτύριο,
και έπειτα από αιώνες το σώμα της το μετέφεραν στην Παλαίφατη και
ιστορική μονή του Σινά οι πατέρες αυτής, το οποίο διατηρούσε την
αφθαρσία και την ευωδία της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος.
Ο Σεβασμιώτατος υπενθύμισε στο εκκλησίασμα ότι στους
πρώτους χριστιανικούς αιώνες, οι πιστοί χριστιανοί συγκεντρωνόταν πάνω
από τους τάφους των μαρτύρων, οι οποίοι κατά κανόνα ήταν στις
κατακόμβες. Εκεί τελούσαν την Θεία Λειτουργία και συνέτρωγαν όλοι μαζί,
τα λεγόμενα Νεκρόδειπνα. Σήμερα λοιπόν, η Αγία Μεγαλομάρτυς Αικατερίνη,
μας συγκεντρώνει γύρω από το μαρτύριο της, για να γίνουμε μέτοχοι της
επουράνιας και αφθάρτου τραπέζης του Μυστικού Δείπνου του Κυρίου μας.
Όσο λοιπόν και εάν οι αυτοκράτορες πρόβαλλαν τον εαυτό
τους επειδή είχαν την ισχύν και την δύναμιν ως Θεό, και επέβαλαν στους
ανθρώπους να υποταχθούν στα κελεύσματα τους, οι Χριστιανοί όταν
εμπνεύστηκαν από την Ανάσταση του Κυρίου μας, της αφθάρτου και αιώνιας
ζωής, της αναστημένης και ελπιδοφόρας ζωής, με ανδρείο φρόνημα
αντιτάχθηκαν στα κελεύσματα και την υποταγή των αυτοκρατόρων. Προτίμησαν
το μαρτύριο υπερ της δόξης του Θεού, παρά να υποταχθούν στην ανθρώπινη
δόξα και εξουσία.
Η αγία Αικατερίνη είχε πολλά χαρίσματα πνευματικά. Ο
Σεβασμιότατος ωστόσο υπογράμμισε μόνο δυο. Το πρώτο είναι το ανδρείο
φρόνημα που επέδειξε κατά το μαρτύριο της, παρά το γεγονός ότι ανήκε στο
ασθενές γυναικείο φύλο. Η πίστις στην δύναμη του Χριστού και η έμπνευση
από την Θεότητά Του ήταν εκείνα με τα οποία δεν μπορούσε να συμβιβαστεί
από την δύναμη και την εξουσία την ανθρώπινη, και γι αυτό στάθηκε
αντίθετη στο ρεύμα της εποχής της. Όλοι οι μάρτυρες αλλά και η Αγία
Αικατερίνη, μας διδάσκουν το πνεύμα της αντίστασης, προκειμένου να
ανακάμψει πνευματικά η ζωή μας.
Το δεύτερο ήταν το χάρισμα της παρρησίας και όχι της
δουλείας. Δεν δείλιασε η Αγία Αικατερίνη μπροστά στα φρικτά
βασανιστήρια, διότι μέσα της είχε την φλόγα και την ζέση του Αγίου
Πνεύματος, η οποία την οδηγούσε στην πνευματική Ελευθερία και στην εν
Χριστώ ένωση της. Προτίμησε το μαρτύριο διότι εγνώριζε ότι όπως ο Ιησούς
Χριστός ανέβηκε στο σταυρό για να νικήσει τον θάνατο, έτσι έπρεπε να
διέλθει από το μαρτύριο για να γίνει μέτοχος της ζωής της αιωνιότητος
και να ενωθεί με τον Ιησούν Χριστόν.
Σήμερα λοιπόν, εμείς οι άνθρωποι είμαστε ποτισμένοι από
το πνεύμα της δειλίας μπροστά στις μικρές δυσκολίες, είτε των δοκιμασιών
της φτώχειας, είτε της ασθένειας. Ο άνθρωπος δειλιάζει και εύκολα
συμβιβάζεται με το κατεστημένο, και έτσι η σημερινή κοινωνία είναι μια
κοινωνία συμβιβασμού. Μια κοινωνία η οποία έχει απαρνηθεί και την πίστη
στον Χριστό, αλλά και τις δυσκολίες της ζωής προκειμένου να ζήσει στην
μαλθακότητα και στην παγίδα την οποία έχουν στήσει οι διάφοροι
μηχανισμοί για να υποδουλώσουν πρώτα το πνεύμα-ψυχή και έπειτα και το
σώμα.
Ακόμη η Αγία Αικατερίνη δεν δίστασε να ομολογήσει
ενώπιον των διωκτών της, την αγάπη και την αφοσίωση της στον Ιησού
Χριστό. Σήμερα απουσιάζει το πνεύμα της ομολογίας. Σε μια εποχή που τα
σκοτεινά κέντρα προωθούν την αθεΐα, καθώς θέλουν να αποδυναμώσουν τον
άνθρωπο από την παρουσία του Θεού, οι άνθρωποι υποτάσσονται και
αποδέχονται τον λεγόμενο πανσεξουαλισμό που διακηρύχθηκε την δεκαετία
του’70 στην Αμερική. Έχει δυστυχώς και την Πατρίδα μας επηρεάσει, με
αποτέλεσμα ο σύγχρονος άνθρωπος να είναι παραδομένος στα κατώτερα
ένστικτα του.
Η διάλυση της οικογένειας, της Παιδείας, της συνοχής της
Οικογενείας, ήταν το επόμενο βήμα, και έτσι η πατρίδα μας ηθικά και
πνευματικά παρέλυσε.
Ο Σεβασμώτατος κάλεσε τους ανθρώπους έστω και στον
έσχατο κίνδυνο που βρίσκεται η πατρίδα μας και η οικογένεια, να
συναχθούμε γύρω από την πίστη του Χριστού μας όπως έκαναν και όλοι οι
μάρτυρες, προκειμένου να ενδυναμωθούμε στην συνοχή της ελληνικής
κοινωνίας. Έτσι θα αποκτήσει η Χριστοποιημένη οικογένεια ανθρώπους και
παιδιά με ήθος, με ιδανικά και με αξία προκειμένου να αναδομηθεί από την
κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας έως την βάση του λαού μας το ήθος , η
οικογένεια και ό,τι είχαμε και το χάσαμε.
Στο τέλος ευχαρίστησε τον εφημέριο του Ιερού ναού π.
Δημήτριο Κοσκινά για το ωραίο και πρωτοποριακό, πνευματικό και
φιλανθρωπικό έργο που επιμελείται στην ενορία, και ευχαρίστησε του
παρισταμένους πιστούς και άρχοντες. Ευχήθηκε εν αγάπη και δύναμη πολλή,
να εορτάσουμε την μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Κυρίου μας.