Αρχιερατική θεία Λειτουργία στη Βραχιά Θεσσαλονίκης, (φωτο).

Την Κυριακή 27 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στη Βραχιά Θεσσαλονίκης, όπου αποθησαυρίζεται απότμημα των ιερών λειψάνων της Αγίας Αικατερίνης.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:

«Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καί διάδος πτωχοῖς … καί δεῦρο ἀκολούθει μοι».

Πρίν ἀπό δύο Κυριακές τό εὐαγ­γε­λικό ἀνάγνωσμα μᾶς εἶχε πα­ρου­σιά­σει ἕναν νομικό, ὁ ὁποῖος πλη­σία­­σε τόν Χριστό ρωτώντας τον πῶς μπορεῖ νά κληρονομήσει τήν αἰώνια ζωή. Τό ἴδιο ἀκριβῶς ἐρώ­τημα ἀκούσαμε νά διατυπώνει στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα καί ἕνας ἄρχοντας τῶν Ἰουδαίων. «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζω­ήν αἰώνιον κληρονομήσω;» ρώτη­σε τόν Ἰησοῦ.

Ἡ ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ εἶ­ναι καί στίς δύο περιπτώσεις ἡ ἴδια. Ὁ Κύριος ὑποδεικνύει στούς συνο­μι­λη­τές του τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐφαρμογή τους ὡς τό μέσο τό ὁποῖο καθιστᾶ τόν ἄνθρω­πο κλη­ρο­­νόμο τῆς αἰωνίου ζωῆς. Γι᾽ αὐ­τόν τόν σκοπό μᾶς ἔδω­σε ὁ Θεός τίς ἐντολές του. Δέν μᾶς τίς ἔδωσε γιά νά δυσκολεύσει τή ζωή μας, γιά νά μᾶς ἐπιβάλλει τήν ἐξουσία του καί νά περιορίσει τήν ἐλευθερία μας. Μᾶς τίς ἔδωσε ὡς ὁδηγό γιά νά φθά­σουμε ἀπό τήν ἐπίγεια καί πρόσ­­καιρη ζωή μας στήν αἰώνια ζωή πού Ἐκεῖνος χαρί­ζει.

Καί ἄν στήν περίπτωση τοῦ νομι­κοῦ, ὁ Χριστός μέ τή θαυμάσια πα­ραβολή τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου ἐξή­γησε τί σημαίνει πραγματική ἀγάπη πρός τόν συνάν­θρωπο, στήν περίπτωση τοῦ ἄρχοντος τοῦ σημε­ρινοῦ εὐαγ­γελικοῦ ἀναγνώσματος ὁ Χριστός μᾶς διδάσκει πῶς ἡ ἀλη­θινή ἀγάπη πρός τόν πλησίον συν­δέεται μέ τήν ἀληθινή ἀγάπη πρός τόν Θεό.

Στόν ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος δήλωσε ὅτι ὄχι μόνο ἔχει γνωρίζει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τίς ἔχει ἐφαρμόσει μέ ἀπόλυτη πιστότητα «ἐκ νεό­τη­τός» του, ὁ Κύριος ὑπο­δει­κνύει αὐτό πού χρειάζεται νά κάνει, ὥστε νά εἶναι τέλειος καί νά κερδίσει τήν αἰώνιο ζωή.

«Ἔτι ἕν σοι λείπει», τοῦ λέγει. Ἐάν ἔχεις τηρήσει ὅλες τίς ἐντο­λές, ἕνα μόνο ἀκόμη σοῦ λείπει. «Πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καί διά­δος πτωχοῖς». Πώλησε ὅλα σου τά ὑπάρχοντα, μοίρασέ τα στούς πτωχούς καί ἀκολούθησέ με.

Ὁ ἄρχων τοῦ σημερινοῦ εὐαγγε­λίου ζητᾶ τήν τελειότητα στόν δρό­­μο πρός τήν αἰώνιο ζωή, καί ὁ Χριστός τοῦ δείχνει τόν συνδυασμό τῶν δύο ἐντολῶν τῆς ἀγάπης. Ὁ πιστός καί εὐσεβής ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος θέλει νά ζήσει αἰώνια κο­ντά στόν Θεό, δέν πρέπει νά ἀρκεῖ­ται μόνο στήν τυπική τήρηση τῶν ἐντο­λῶν. Πρέπει νά εἶναι διατεθειμέ­νος νά προσφέρει τά πάντα, ἐάν πράγματι ἐπιθυμεῖ νά βρίσκεται μαζί μέ τόν Θεό αἰώνια. Νά μήν κρατᾶ τίποτε γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά νά μήν ἔχει καί κάτι πού νά τόν κρατᾶ μακριά ἀπό τόν Θεό.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός τοῦ συστήνει νά ἀπο­δείξει τήν ἀγάπη του στόν Θεό, ἀπο­δει­κνύοντας τήν ἀγάπη του στούς ἀν­θρώπους. Αὐτό σημαίνει τό «πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καί διάδος πτωχοῖς … καί δεῦρο ἀκο­λούθει μοι».

Ὁ Χριστός δέν μᾶς θέλει πτωχούς, ἀλλά θέλει νά μήν ἐξαρτώμεθα ἀπό τά ὑλικά πράγματα, γιατί αὐτά δεσμεύουν τήν ψυχή μας καί δέν τήν ἀφήνουν νά ζήσει σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του.

Ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό τόν συνο­μι­λητή του ἁπλῶς νά πωλήσει τήν περιουσία του, ἀλλά καί νά τήν μοι­ρά­σει στούς πτωχούς καί στή συ­νέ­χεια νά τόν ἀκολουθήσει, διότι ἀγάπη πρός τόν Θεό χωρίς ἀγά­πη πρός τόν πλησίον δέν νοεῖ­ται.

Ἡ ἀπάντηση αὐτή τοῦ Χριστοῦ ὅμως ἀπογοητεύει τόν ἄρχοντα τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, ὁ ὁποῖ­ος πίστευε ὅτι τηροῦσε ὅλες τίς ἐντο­λές καί γι᾽ αὐτό ἤθελε κάτι περισσότερο, κάτι ὑψηλότερο, κάτι δυσκολότερο. Καί ἡ ἰδέα αὐτή, πού εἶχε γιά τόν ἑαυτό του, δέν τοῦ ἐπέτρεπε νά δεῖ τί ἦταν αὐτό πού τοῦ ἔλειπε, ἐνῶ ἡ πεποίθηση ὅτι ἦταν τέλειος, δέν τοῦ ἐπέτρεπε νά ἀντιληφθεῖ αὐτό στό ὁποῖο ὑστε­ροῦ­σε, τήν ἀληθινή δηλαδή καί οὐσιαστική ἀγάπη στόν Θεό καί στόν συνάν­θρωπο καί τήν ἀδιό­ρα­τη προσκόλ­ληση στά ὑλικά πράγ­μα­τα. Γι᾽ αὐτό καί ἔγινε «περίλυ­πος», ὅταν εἶδε τή γνώμη πού εἶχε γιά τόν ἑαυτό του νά συντρίβεται καί διαπίστωσε τήν ἀδυνα­μία του τελικά νά ἀκολουθήσει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Ἐάν ὅμως ὁ ἄρχων τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος δέν εἶχε τή δύναμη νά πωλήσει τήν πε­ρι­ουσία του καί νά ἀκολουθήσει τόν Χριστό, ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Αἰκατερίνη, τήν ὁποία ἑορτάσαμε προχθές καί τιμᾶτε ἰδιαιτέρως στήν ἐνορία σας, εἶχε τή δύναμη νά τό κάνει. Καί ὄχι μόνο προσέ­φερε τήν περιουσία της γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τήν ἴδια της τή ζωή. Ἀκολούθησε τόν Χριστό μέ πιστότητα μέχρι τό μαρτύριο, χω­ρίς νά ὑπολογίσει τίποτε, οὔτε τά πλούτη της, οὔτε τή νεότητά της, οὔτε τή μόρφωσή της, οὔτε τή δόξα τοῦ κόσμου, οὔτε καί τή ζωή της ἀκόμη. Γιά τήν ἁγία Αἰκατερίνη τά πάντα ἦταν ὁ Χριστός καί αὐτόν ἀκολού­θησε καί αὐτόν κέρδισε, θυσιάζο­ντας ὅλα τά ἄλλα, ὥστε νά μήν τῆς λείπει τίποτε ἀπό ὅσα ζητᾶ ὁ Χρι­στός, γιά νά μᾶς χαρίσει τήν αἰώνιο ζωή.

Ἔχοντας ἔτσι καί ἐμεῖς ἐνώπιόν μας τό παράδειγμα τῆς ἁγίας μεγα­λομάρτυρος καί πανσόφου Αἰκατε­ρίνης, ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας γιά νά δοῦμε μέ πόση εἰλι­κρί­νεια ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό καί τίς ἐντολές του.

Ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας μήπως τόν ἀκολουθοῦμε μέ­χρι τοῦ σημείου στό ὁποῖο τό θέλημά του δέν συγκρούεται μέ τά συμφέροντά μας, δέν θίγει τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, καί δέν εἴμεθα ἀποφα­σι­σμένοι νά κάνουμε τά πάντα, ὥστε νά εἴμεθα μέ τόν Χρι­στό καί ἐδῶ στή γῆ ἀλλά καί στόν οὐ­ρανό.Ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας ποιός ἔχει τήν πρώτη θέση στήν ἀγάπη μας.

Καί ἄς μήν ξεχνοῦμε: Γιά τή δική μας ἀγάπη ὁ Χριστός θυσίασε τά πάντα καί ὑπέμεινε τά πάντα. Δέν ἀξίζει νά θυσιάσουμε καί ἐμεῖς κάτι γιά τή δική του ἀγάπη; Δέν ἀξίζει νά θυσιάσουμε κάτι γιά τήν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν μας, πού θά μᾶς ἑνώσει μαζί του αἰώνια καί θά μᾶς χαρίσει τή βασιλεία του;

Ἄς τό σκεφθοῦμε καί ἄς ἀποφα­σί­σουμε ποιό εἶναι αὐτό πού μᾶς λεί­πει. Καί ἄς ζητήσουμε μέ ταπεί­νω­ση ἀπό τόν Χριστό τή βοήθειά του γιά νά τό ἀνα­πληρώσουμε, ὥστε νά κληρονο­μή­σουμε τήν αἰώνιο ζωή, τήν ὁποία ζεῖ καί ἀπολαμβάνει καί ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Αἰκατερίνη.

 

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ